Η φούσκα στις πρώτες ύλες

Oπως οι υφέσεις και η πορνογραφία έτσι και οι κερδοσκοπικές φούσκες πιο εύκολα αναγνωρίζονται παρά ορίζονται. Με λίγα λόγια αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι η εκτίναξη των τιμών ενός αγαθού που φτάνει σε επίπεδα σαφώς ανώτερα από το κόστος παραγωγής του. Οι φούσκες επίσης χαρακτηρίζονται από ενθουσιώδεις ελπίδες για μελλοντικά κέρδη. Με αυτόν τον ορισμό υπάρχει σήμερα πράγματι φούσκα πρώτων υλών. Ο δείκτης S&Ρ των πρώτων υλών αυξήθηκε κατά 74% τους τελευταίους δώδεκα μήνες.

Τα εμπορικά πλεονάσματα από την Ασία μπορεί να φουσκώσουν κι άλλο τις τιμές

Oπως οι υφέσεις και η πορνογραφία έτσι και οι κερδοσκοπικές φούσκες πιο εύκολα αναγνωρίζονται παρά ορίζονται. Με λίγα λόγια αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι η εκτίναξη των τιμών ενός αγαθού που φτάνει σε επίπεδα σαφώς ανώτερα από το κόστος παραγωγής του. Οι φούσκες επίσης χαρακτηρίζονται από ενθουσιώδεις ελπίδες για μελλοντικά κέρδη. Με αυτόν τον ορισμό υπάρχει σήμερα πράγματι φούσκα πρώτων υλών.

Ο δείκτης S&Ρ των πρώτων υλών αυξήθηκε κατά 74% τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Η τιμή του σιδηρομεταλλεύματος αυξήθηκε κατά 90%. Σε έναν κόσμο όπου η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται, οι αυξήσεις αυτές μοιάζουν παρανοϊκές.

Τι γίνεται με το κόστος παραγωγής; Και αυτό αυξάνεται, 10% με 15% ετησίως. Αλλά το ποσοστό αυτό είναι πολύ μικρότερο από το 31% κατά μέσο όρο του δείκτη των πρώτων υλών τα τελευταία πέντε χρόνια. Υπάρχει και η άλλη ένδειξη ύπαρξης φούσκας- οι ενθουσιώδεις προβλέψεις. Αυτοί που τροφοδοτούν τη φούσκα προτείνουν οξυδερκείς αναλύσεις για τους πόρους και για την κινεζική ανάπτυξη. Αλλά οι φούσκες πατάνε πάντα σε γερό έδαφος!

Δεν είναι περίεργο που οι κερδοσκόποι είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Τα κεφάλαια που επενδύονται σε στοιχεία ενεργητικού εκτινάχθηκαν από τα 44 στα 350 δισ. ευρώ μέσα σε τρία χρόνια. Ετσι είναι εύκολο να κατηγορηθούν ότι σπρώχνουν τις τιμές προς τα πάνω και εξαναγκάζουν τους φτωχούς σε πείνα.

Ωστόσο δεν είναι τόσο απλό. Οσον αφορά μερικές πρώτες ύλες, τα κεφάλαια ανέβασαν πράγματι τις τιμές τους. Αλλά αν ήταν μόνο οι επενδυτές, τότε η τιμή του σιδηρομεταλλεύματος δεν θα είχε απογειωθεί. Γιατί αυτό το διαπραγματεύονται απευθείας και μόνο με μακροπρόθεσμα συμβόλαια οι χαλυβουργίες και οι εταιρείες εξόρυξης.

Οι βιομήχανοι και οι επενδυτές, ως αγοραστές, έχουν ικανότητα πληρωμής. Οι τιμές ανεβαίνουν ώσπου αρκετοί αγοραστές να αρχίσουν να αποσύρονται. Τα 100 δολάρια δεν ήρκεσαν για το βαρέλι πετρελαίου. Μήπως αρκέσουν τα 150; Είναι θέμα ψυχολογίας, αλλά και χρηματοδοτικής ικανότητας. Και φαίνεται ότι σήμερα η νομισματική μεταβλητή είναι η κρίσιμη. Η ανάγκη για πρώτες ύλες είναι πιο έντονη εκεί όπου η ανάπτυξη είναι πιο έντονη, ιδιαίτερα στην Κίνα και γενικότερα στην Ασία. Οι περισσότερες από τις χώρες αυτές διαθέτουν πολλά δολάρια λόγω των πλεονασμάτων τους. Η φούσκα τελικά θα σπάσει κάποια στιγμή. Αλλά, καθώς τα εμπορικά αυτά πλεονάσματα είναι πολύ σημαντικά, μπορεί να φουσκώσει κι άλλο.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.