Επιστολές προς «Το Βήμα»

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

Παράπονα για εκδρομή της Εργατικής Εστίας
Ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας διοργανώνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού εκδρομές στην ελληνική περιφέρεια, με μεγάλη συμμετοχή, κυρίως συνταξιούχων, απομάχων της εργασίας, που όμως επί πολλά έτη πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους προς το κράτος. Ταυτόχρονα, κατ΄ αυτόν τον τρόπο ενισχύεται ο τουρισμός στην περιφέρεια, σε εποχές πολύ δύσκολες, με αποτέλεσμα να δίνεται «το φιλί της ζωής», σε πολλές ομάδες τουριστικών επαγγελμάτων (ξενοδοχεία, εστιατόρια, αναψυκτήρια, εμπορικά και τουριστικά καταστήματα κτλ.). Θα περιμέναμε όλοι πως τέτοιες εκδρομές θα διοργάνωνε ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας όχι μόνο γιατί πρέπει να τις πραγματοποιήσει αλλά γιατί θα είχε μεριμνήσει οι εκδρομές αυτές να είναι απόλυτα προσεγμένες από πλευράς διοργανώσεως, τη στιγμή που αποδέκτες είναι συνταξιούχοι και οι χαμηλότερες αμειβόμενες τάξεις της κοινωνίας μας. Στην εκδρομή που πραγματοποιήθηκε στη Χαλκιδική, από 29 Ιουνίου μέχρι 5 Ιουλίου 2008, κατά τη μετάβαση των δύο τουριστικών λεωφορείων στον προορισμό τους η στάση για μεσημεριανό φαγητό έγινε σε ένα πανάθλιο εστιατόριο στα Τέμπη και ακριβώς το ίδιο συνέβη και κατά την επιστροφή, σε αντίστοιχο εστιατόριο, λίγο μετά τη Λαμία, επί της εθνικής οδού. Το ξενοδοχείο διαμονής βρισκόταν μεταξύ Πευκοχωρίου και Παλιουρίου και καθιστούσε αδύνατη την επιθυμία κάποιων να μεταβούν το βράδυ σε χώρους αναψυχής χωρίς τη χρήση ταξί. Το πρωινό στο ξενοδοχείο ήταν ελλιπέστατο και η συμπεριφορά των υπαλλήλων, επιεικώς απαράδεκτη. Το πρόγραμμα της εκδρομής σε καθημερινή βάση ήταν ατυχέστατο και για τον λόγο αυτό προκάλεσε τη διαμαρτυρία όλων των συμμετεχόντων. Μήπως θα έπρεπε ο Οργανισμός να επανεξετάσει τις επιλογές τέτοιων εκδρομών, που από τη στιγμή που γίνονται θα πρέπει όλοι οι συμμετέχοντες να είναι ευχαριστημένοι ώστε να υπάρχει και η σωστή ανταποδοτικότητα σε αυτούς τους ανθρώπους;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Μαρούσι, Αθήνα

«Οπου και να ταξιδέψω βρίσκω τον Σημίτη»
Οταν περνάω από το Ρίο στο Αντίρριο, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν ταξιδεύω από την Κόρινθο προς Αθήνα και φτάνω στην Κακιά Σκάλα, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν φτάνω στην Εθνική οδό Λαμίας και στην Κηφισού με κατεύθυνση την Ποσειδώνος, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν από την Ελευσίνα στρίβω στη Αττική οδό, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν επισκέπτομαι το αεροδρόμιο, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν μπαίνω στον προαστιακό και κατεβαίνω προς το κέντρο, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν ταξιδεύω με το μετρό προς το Σύνταγμα, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν μπαίνω στο τραμ για το Π. Φάληρο, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Οταν παρακολουθώ στο Ολυμπιακό στάδιο κάποιον αθλητικό αγώνα, θυμάμαι το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη. Πάμπολλα έργα στην πατρίδα μού θυμίζουν το ΠαΣοΚ και τον Σημίτη… Θα μπορούσα να αναφερθώ σε ένα μεγάλο κατάλογο από αυτά, δεν χρειάζεται όμως, φτάνει να θυμηθώ τα λόγια του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου όταν είπε: Τα έργα που έγιναν κατά την εποχή της διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ δεν έχουν γίνει από καμία άλλη κυβέρνηση μέχρι σήμερα. Αλήθεια… πότε οι κυβερνήσεις της Δεξιάς έβαλαν, έπειτα από δύο καταστροφικούς πολέμους και έναν Εμφύλιο, έστω ένα πετραδάκι στον τόπο μας; Τουναντίον, κατάστρεφαν και έχτιζαν βίλες στα προάστια των μεγαλουπόλεων για την προσωπική τους εγκατάσταση, ενώ ο λαός στοιβαζόταν στις τρώγλες των συνοικισμών… Θα πρέπει να παραδεχτούμε πως όλα αυτά τα έργα που έγιναν επί κυβέρνησης ΠαΣοΚ και Σημίτη άλλαξαν τη μορφή της χώρας και από «τριτοκοσμική» την έκαναν «ευρωπαϊκή». Εκτός αυτού έδωσαν εργασία και μεροκάματα σε πολλούς εργαζομένους, όπως βέβαια ακόμη δίνουν.

Τη διαγραφή του Κώστα Σημίτη από τον Γ. Παπανδρέου, μια διαγραφή με το γάντι («Αναγνωρίζω το έργο του, αλλά τον διαγράφω»), εγώ ως ένας παλαιός αγωνιστής της 3ης του Σεπτέμβρη, την κρίνω άτυχη. Ο Κ. Σημίτης, όπως και εμείς όλοι οι τότε εξόριστοι της χούντας στις Γερμανία, Γαλλία και Σουηδία, βάλαμε τα θεμέλια να στεριώσει αυτό το Κίνημα στο οποίο σήμερα ο Γιώργος Παπανδρέου προεδρεύει…

ΣΠΥΡΟΣ ΓΚΑΡΟΣ Ξυλόκαστρο Κορινθίας

Θέματα υπουργείου Δικαιοσύνης κ.ά.

Θα επερίμενε κανείς από την Κυβέρνησιν να λάβη μέτρα στηρίξεως της οικογενείας, βελτιώσεως της Παιδείας, περιορισμού της αυξανομένης εγκληματικότητος, ταχυτέρας απονομής της Δικαιοσύνης, εξυγίανσης της Τ/V. Αντ΄ αυτών υπονομεύη τον Γάμον με το πρόσφατον Νομοσχέδιον και λησμονεί ότι υπάρχουν σοβαρά άλυτα προβλήματα. Αναφέρω μερικά: Ιδρυσις συγχρόνων ευρύχωρων Φυλακών προς αποφυγήν συνωστισμού των κρατουμένων, φροντίδα διά την απασχόλησιν αυτών με εργασίαν ανάλογον των ικανοτήτων και των γνώσεων κτλ. Οι επιβαλλόμενες ποινές να εκτίωνται ολόκληρες, να περιορισθούν οι άδειες, προς αποφυγήν διαπράξεως νέων εγκλημάτων. Αύξησις του ενδιαφέροντος διά την πνευματικήν πρόοδον των κρατουμένων με καταλλήλους ομιλίας, μελέτην ωφελίμων βιβλίων και γενικώς λήψιν μέτρων, που θα βοηθήσουν την κοινωνικήν αποκατάστασιν των αποφυλακιζομένων και την αποφυγήν υποτροπιασμών.

ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ τ. Δικηγόρος Βριλήσσια, Αθήναι

Για το «ποτήρι του ΠαΣοΚ» και μία δημοσκόπηση
Θα περίμενα να βλέπετε το «ποτήρι του ΠαΣοΚ» και κάποια στιγμή μισογεμάτο και όχι πάντα μισοάδειο. Παράδειγμα, ο αρθρογράφος κύριος Π. Παπαδόπουλος μάς δηλώνει: περισσότεροι από 5 στους 10 (ποσοστό 52,9%) πιστεύουν ότι «και το ΠαΣοΚ θα έκανε τα ίδια». Αυτό όμως ταυτοχρόνως σημαίνει ότι το 47,1% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα. Φανταστείτε αν το ΠαΣοΚ έχει αποδοχή τόσο μεγάλη, είναι προς ψόγο και στενοχώρια; Αναφέρει και διάφορα άλλα στοιχεία στα οποία η σύγχυση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όπως: η ευθύνη για τη σημερινή δεινή κατάσταση της οικονομίας αποδίδεται «στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠαΣοΚ εξίσου» από το 55,6% των ερωτώμενων. Αλήθεια τι σημαίνει αυτό; Αν εγώ π.χ. ευθύνομαι για το 5% μιας πράξης και εσείς για το υπόλοιπο 95% έχουμε και οι δύο την ευθύνη αλλά όχι την ίδια, δεν νομίζετε; Κλείνοντας λοιπόν μας πληροφορεί ότι, το ελληνικό αδιέξοδο είναι πλήρες: οι 7 στους 10 πολίτες (ποσοστό 72,2%) πιστεύουν ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας» είναι η ακρίβεια και η κατάσταση της οικονομίας. Ενδιαφέρον θα ήταν να μας πληροφορούσε το τι πίστευε ο κόσμος 4 χρόνια πριν για να κάνουμε και μια χρήσιμη σύγκριση. Ενδιαφέρον ο τρόπος που το διαπραγματεύεται δεν νομίζετε; Ισως στην επόμενη δημοσκόπηση τολμήσει κάποιος να ρωτήσει αν κανείς από όλους αυτούς τους ερωτώντες αισθάνεται με αυτήν την κυβέρνηση περισσότερο πολίτης και καλύτερος άνθρωπος (για αισιόδοξος ούτε λόγος).

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΟΣΤΑΝΤΣΙΔΗΣ Ουτρέχτη, Ολλανδία

Απάντηση συντάκτη: Αξιότιμε κ. Ποσταντσίδη, οι απαντήσεις στις τρεις επισημάνσεις σας σχετικά με τη δημοσκόπηση της Κάπα Research είναι οι εξής: Πρώτον: Περισσότεροι από 5 στους 10 (ποσοστό 52,9%) πιστεύουν ότι και το ΠαΣοΚ θα έκανε τα ίδια στην οικονομία. Τα υπόλοιπα ποσοστά έχουν ως εξής:Το 28,3% των ερωτώμενων θεωρεί ότι το ΠαΣοΚ θα κυβερνούσε περισσότερο προς όφελος των φτωχότερων. Αντίθετα το 16,3% θεωρεί ότι το ΠαΣοΚ θα κυβερνούσε προς όφελος των πλουσιότερων. Δεύτερον: Το 20,8% των ερωτώμενων θεωρεί ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ ευθύνονται για τη σημερινή δύσκολη κατάσταση της οικονομίας,ενώ το 22,6% θεωρεί ότι ευθύνεται η κυβέρνηση της ΝΔ.Το 55,6% δηλώνει ότι ευθύνονται και τα δύο κόμματα εξίσου.Οπως φαίνεται,το «ποτήρι του ΠαΣοΚ» (για να χρησιμοποιήσω τη δική σας έκφραση) γεμίζει με πολύ αργό ρυθμό.Πριν από δύο χρόνια στην ίδια ερώτηση τα ποσοστά απόδοσης ευθύνης στο ΠαΣοΚ για την κατάσταση της οικονομίας ήταν περίπου διπλάσια από τα σημερινά- και σχεδόν υποδιπλάσια για τη ΝΔ. Τρίτον: Το 72,2% των ερωτώμενων πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η ακρίβεια και η κατάσταση της οικονομίας.Τόσο υψηλό ποσοστό δεν έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια. Εντύπωση προκαλεί ότι η κρίση του πολιτικού συστήματος (την οποία η συντριπτική πλειονότητα αποδέχεται ότι υφίσταται) αναφέρεται ως πρόβλημα μόνο από το 22%,όταν οι ερωτώμενοι καλούνται να επιλέξουν «ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα».Είναι σαφές ότι η αγωνία για την οικονομία υπερβαίνει κάθε άλλη έγνοια και κάθε άλλο πρόβλημα. Ασφαλώς,πάντοτε υπάρχουν λύσεις σε όλα τα προβλήματα.Εν τούτοις η συσχέτιση πολιτικής και οικονομικής κρίσης μπορεί να δώσει την εικόνα ενός πλήρους αδιεξόδου, αφού ένα πολιτικό σύστημα σε κρίση διαθέτει περιορισμένες δυνατότητες να αντιμετωπίσει την επιδεινούμενη κατάσταση της οικονομίας.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μερικά σχόλια για άρθρο του κ. Μάργαρη
Ο κ. Μάργαρης αρχικά φαίνεται να θεωρεί τους κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου(και τις μεταφορές που συνεπάγονται) ένα «φυσικό νόμο», σαν «τα φυσικά φαινόμενα όπως η βροχή ή ο άνεμος», απλώς και μόνον επειδή η τεχνολογία έχει καταστήσει οικονομικά συμφέρουσες τέτοιου είδους ενέργειες. Ευτυχώς για το ανθρώπινο γένος, αληθινά φυσικά φαινόμενα όπως η «βροχή ή ο άνεμος» δεν επιβαρύνουν τον πλανήτη με αέρια του θερμοκηπίου. Αντιθέτως, τα «φυσικά φαινόμενα» του κ. Μάργαρη είναι υπεύθυνα για το 14% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμια κλίμακα. (https://en. wikipedia. org/wiki/Ιmage: GreenhouseGas-by-Sector. png).

Για το ίδιο το «G8» ως διαδικασία ο κ. Μάργαρης σχολιάζει ότι οι εκπρόσωποί του είναι άλλωστε εκλεγμένοι από τον λαό. Νομίζω πως αυτοί οι ομολογουμένως εκλεγμένοι ηγέτες επιλέχθηκαν ως αρχηγοί και εκφραστές της βούλησης των λαών των αντίστοιχων κρατών τους. Δεν αντιλαμβάνομαι τον τρόπο με τον οποίο, π.χ., ο καγκελάριος της Γερμανίας προάγεται σε ηγέτη του πλανήτη. Επίσης, δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο το δικαίωμα λόγου σε αυτού του είδους τον «δημοκρατικό» θεσμό είναι ανάλογο του ΑΕΠ της κάθε χώρας. Τελικά ο κ. Μάργαρης αναφέρεται στους «μονομανείς του Μεσαίωνα» (μιλά για τους ακτιβιστές) οι οποίοι αντιτίθενται στη δουλειά των «επιστημόνων», που σε τελική ανάλυση είναι οι μόνοι που έχουν σχέση με το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Θα υπενθυμίσω στον κ. Μάργαρη τους «επιστήμονες» που χρησιμοποίησαν κατά κόρον οι μεγάλες εταιρείες τα τελευταία 10 χρόνια, με μόνο σκοπό να σπείρουν τον διχασμό στην κοινή γνώμη όσον αφορά την κλιματική αλλαγή.

Η μηχανή προπαγάνδας συνεχίζεται και τώρα που η κυβέρνηση Μπους αποφάσισε με καθυστέρηση 8 ετών να αποδεχθεί την κλιματική αλλαγή. Τα διαφημιστικά σποτ των πετρελαϊκών εταιρειών τώρα μας πληροφορούν ότι κάνουν «ό,τι μπορούν» για το πρόβλημα, όταν κάθε στοιχείο δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Μέρη όπως το Δέλτα του Νίγηρα είναι μάρτυρες της ολοκληρωτικής περιφρόνησης των μεγάλων εταιρειών για την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον. Στο σύμπαν του κ. Μάργαρη, το περιβάλλον σώζεται από πολιτικά ουδέτερους επιστήμονες, οι οποίοι δουλεύουν ακάματα κάτω από τις εντολές του φιλεύσπλαχνου κεφαλαίου. Ευτυχώς για τους υπόλοιπους 5.999.999.999 κατοίκους τούτου δω του Σύμπαντος, υπάρχουν ακόμα μερικοί «φανατισμένοι σαν καλόγεροι του Μεσαίωνα».

ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ Μsc Τelecommunications Εngineer

Απάντηση του κ. Μάργαρη Αν βάλουμε έναν βιολόγο και έναν θεολόγο να συζητήσουν και να συμφωνήσουν για την καταγωγή της ζωής,το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό,μολονότι και οι δύο θεωρούν ότι έχουν δίκιο.Παρ΄ όλα αυτά,τις προόδους στη γενετική τις κάνουν οι βιολόγοι.Εστω κι αν ο κ.Πανούσης απαξιωτικά τους θεωρεί «πολιτικά ουδέτερους επιστήμονες,οι οποίοι δουλεύουν ακάματα κάτω από τις εντολές του φιλεύσπλαχνου κεφαλαίου».

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr