Ο χειρισμός των μειονοτικών θεμάτων πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και να μην αντιγράφει τον εθνικισμό του κ. Γκρούεφσκι
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι την εξουσία στην πΓΔ της Μακεδονίας την ασκούν ακραίοι εθνικιστές- μείον ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και ότι ο αρχηγός των ακραίων, ο κ. Γκρούεφσκι, χρησιμοποιεί τον εθνικισμό για την απόλυτη προσωπική πολιτική επικράτησή του. Αυτά τα έχουμε ζήσει και εμείς και τα πληρώσαμε ακριβά. Προσωπικά, ο βέρος Βαλκάνιος κ. Γκρούεφσκι μου θυμίζει τους διάφορους Σαμαράδες.
Με την επιστολή του προς τον κ. Καραμανλή έθεσε μια σειρά ζητήματα υπαρκτά και που κάποτε πρέπει να αντιμετωπιστούν όσο και αν αυτό ξενίζει όσους – και είναι η πλειονότητα- δεν θέλουν να βλέπουν παρά μόνο τις δικές τους συχνά κατασκευασμένες αλήθειες. Αλλά θέτοντάς τα σήμερα, την ώρα που οι διαπραγματεύσεις για το «όνομα» προχωρούσαν, προκάλεσε μια νέα κατάσταση και πρόσθεσε ανυπέρβλητα ίσως εμπόδια για κάθε κοινά αποδεκτή λύση στο πρόβλημα. Στην ουσία αντικατάστησε τον δύσκολο διάλογο με την εύκολη ένταση.
Με ή χωρίς τη στήριξη της Ουάσιγκτον; Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ θέλουν να σταθεροποιήσουν την πΓΔ της Μακεδονίας και να την εντάξουν στους ατλαντικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς. Θέλουν συνεπώς να τελειώνει η υπόθεση του «ονόματος». Αλλά δύσκολα μπορεί κανείς να υποθέσει σοβαρά ότι για να κερδίσουν την πΓΔ της Μακεδονίας θα ήταν πρόθυμες να χάσουν την ευρωπαϊκή Ελλάδα! ΄Η έστω να την εξευτελίσουν. Οσοι το πιστεύουν απλά παραφέρονται.
Η σημερινή ηγεσία της πΓΔ της Μακεδονίας έχει σίγουρα διαπιστώσει ότι η διεθνής στήριξη της ελληνικής στάσης στο θέμα του ονόματος οφείλεται όχι τόσο στην πραγματική αποδοχή των «ελληνικών δικαίων» όσο στον σεβασμό του παρόντος και του μέλλοντος των σχέσεών τους με τη χώρα μας, που είναι μεν μικρή αλλά όχι και ασήμαντη. Εχει όμως αποταμιεύσει ένα πολύ σημαντικό αριθμό αναγνωρίσεων του «συνταγματικού ονόματος» της χώρας της. Αποδείχτηκε ότι αυτά δεν της αρκούν για να επιβληθεί. Μήπως ελπίζει τώρα ότι θέτοντας το θέμα της σλαβομακεδονικής μειονότητας και το θέμα των περιουσιών των σλαβομακεδόνων που εκδιώχτηκαν κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου μπορεί να σπάσει τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συμμαχίες της χώρας μας και να αξιώσει μια συνολική διαπραγμάτευση;
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε στην Αθήνα ότι οι αρνητικές θέσεις μας για τα μειονοτικά προβλήματα (απλά, τα αρνιόμαστε!) αλλά και για τις αποζημιώσεις σε όφελος όσων αυθαίρετα ζημιώσαμε με συλλογικές διαδικασίες δεν έχουν «πέραση» σε κανένα διεθνές φόρουμ και σε κανένα διεθνές δικαστήριο.
Αυτό σημαίνει ότι ο χειρισμός των θεμάτων αυτών πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και να μην αντιγράφει τον εθνικισμό του κ. Γκρούεφσκι. Να το πούμε και αλλιώς: αυτό σίγουρα επιδιώκει ο βορειομακεδόνας ηγέτης… Αρκετά λάθη έκαναν διακομματικά και με ευρύτατη «εθνικοθρησκευτική συναίνεση» οι κυβερνήτες μας από την αρχή. Τα όσα συμβαίνουν τώρα είναι συνέπεια και αυτών των λαθών για τα οποία γίνεται μια πολύ δύσκολη διότι καθυστερημένη προσπάθεια να διορθωθούν (αποδεχτήκαμε τη σύνθετη ονομασία). Εχουμε ευθύνη ακόμα και για την επιτυχία των ακραίων εθνικιστών στη γειτονική χώρα εφόσον συστηματικά και δυστυχώς ακόμα και για μας τους ίδιους φοβικά την απαξιώναμε αμφισβητώντας κάθε στοιχείο της ύπαρξής της.
somerit@otenet.gr
