Επιστολές προς «Το Βήμα»

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

«Υπέρβαση αυτονοήτου»
Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια τα πληρώματα του ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης. Χρειάστηκε να μεταφέρω τον υπέργηρο πατέρα μου για έναν αριθμό θεραπειών στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Αν λάβει κανείς υπόψη του την κατάσταση του πατέρα μου- ανοϊκός- και το γεγονός ότι έπρεπε να μεταφερθεί και να επανέλθει σε διαμέρισμα τρίτου ορόφου χωρίς τη χρήση ασανσέρ, το έργο μόνο εύκολο δεν ήταν. Ολα τα πληρώματα του ΕΚΑΒ που κλήθηκαν να φέρουν σε πέρας το έργο αυτό ήταν πρόθυμα, συνεπή και έδωσαν μια νότα αισιοδοξίας σε αυτό που έκαναν. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω από καρδιάς και δημοσιοποιώ τις ευχαριστίες μου αυτές γιατί πια στις μίζερες μέρες που βιώνουμε ακόμα και το αυτονόητο είναι κατάκτηση. Και οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ υπερέβησαν το αυτονόητο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη

Τα χριστιανόπουλα και η προσευχή τους
Το πρόβλημα παρουσιάζεται ολοσέλιδα στην εφ/δα «Το Βήμα» (13.6.08), με αφορμή την καθημερινή προσευχή στο 132ο Δημοτικό Σχολείο της Γκράβας. Πρόκειται για Σχολείο στο οποίο η πλειονότητα των μαθητών είναι αλλοδαποί και μάλλον ετερόδοξοι. Οι δάσκαλοί τους, λοιπόν, επινόησαν λύση του προβλήματος, αντικαθιστώντας την πρωινή συνήθη χριστιανική προσευχή «Πάτερ ημών» με ποιητικό απόσπασμα από το «Πρωινό Αστρο» του Γιάννη Ρίτσου. Δεν αναφέρεται, αν για την καινοτόμο αυτή πρωτοβουλία-απόφασή τους είχαν ενημερώσει την προϊσταμένη τους υπηρεσία ή απλά και αβασάνιστα αυθαιρέτησαν. Επισημαίνεται ωστόσο ότι κατά τις τελευταίες κρίσεις για στελέχωση της εκπαίδευσης, απομακρύνθηκε η Δ/ντρια του σχολείου και ο νέος Δ/ντής κατάργησε την εν λόγω καινοτομία, ήτοι τη χρήση ως πρωινής προσευχής ποιήματος του Ρίτσου, με συνέπεια τη διασάλευση της ομαλής και αγαστής λειτουργίας του σχολείου. Ως προς το ποίημα-«προσευχή» του Ρίτσου. Πρόκειται αναντίρρητα για ένα καθ΄ όλα άψογο ποιητικό απόσπασμα, καταλληλότατο από παιδαγωγική άποψη. Αιτιολογείται όμως και για τη μειοψηφία έστω των χριστιανόπουλων μαθητών η αντικατάσταση της χριστιανικής πρωινής προσευχής τους με το ποίημα του Ρίτσου; Μήπως προκληθεί η οδυνηρή εντύπωση στους γονείς των χριστιανόπουλων μαθητών πως, κατά τη λαϊκή παροιμία: «Ηρθαν τ΄ άγρια να διώξουν τα ήμερα»; Υπόψη, βεβαίως, ότι αυτό το ποιητικό απόσπασμα κάλλιστα μπορεί να περιληφθεί στο αναγνωστικό βιβλίο των μαθητών.

Και τώρα περί του πρακτέου. Αν οι αλλοδαποί και ετερόδοξοι μαθητές αποτελούν ολιγάριθμη μειοψηφία, δεν αναφύεται σοβαρό πρόβλημα. Κατά την παράταξη για την πρωινή προσευχή μένουν σιωπηλοί στις θέσεις τους και χωρίς να κάνουν το σημείο του σταυρού. Οταν όμως πρόκειται για πλειοψηφία των αλλοδαπών και ετερόδοξων μαθητών; Η λύση που δόθηκε στο 132ο Σχολείο, με την καθιέρωση ως προσευχής του ποιήματος του Ρίτσου, συνεπάγεται και τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί και ως εισαγωγή «καινών δαιμονίων». Προσωπικά θα πρότεινα μια λύση ανάγκης, έστω και μεσοβέζικη αλλά ως τη μάλλον συνετή και δίκαιη, γι΄ αυτό και αποδεκτή από το σύνολο των μαθητών. Με το κουδούνι συμπαρατάσσονται όλοι οι μαθητές και μετά τις τυχόν γενικές ανακοινώσεις, οι αλλοδαποί και ετερόδοξοι μαθητές έχουν πλήρη την ελευθερία ή να περάσουν αμέσως στις αίθουσες τους ή και να παραμείνουν σιωπηλοί στις θέσεις τους ή παραδίπλα, οπότε μετά την περάτωση και της περί τα 3΄ προσευχής των χριστιανόπουλων μαθητών, εισέρχονται κανονικά και όλοι στις τάξεις τους.

ΙΩΑΝΝΗΣ Μ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ Δρ Σορβόνης- Επίτ. Σύμβουλος Παιδ. Ινστιτούτου Ζωγράφου, Αθήνα

Μαθήτριες υπέρ Βιολογίας
Είμαστε μαθήτριες Β΄ Λυκείου και εκφράζουμε την ανησυχία μας σχετικά με το αν θα πρέπει η Βιολογία να εξακολουθήσει και στο μέλλον να διδάσκεται μία ώρα εβδομαδιαίως. Είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, είτε επιλογής είτε κατεύθυνσης, αλλά αμφιβάλλουμε αν στη Β΄ Λυκείου μάς δίνεται η δυνατότητα να εντρυφήσουμε σε αυτό εξαιτίας του χρόνου που του αναλογεί. Πιστεύουμε ότι θα αποφευχθεί η επιφανειακή γνώση εφόσον ο καθηγητής έχει περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του, ώστε να μεταλαμπαδεύσει σε εμάς τις γνώσεις του και τις εμπειρίες του, να μας προβληματίσει, να μας μεταβιβάσει επιπλέον πληροφορίες, για να έχουμε τη δυνατότητα μιας πιο σφαιρικής αντιμετώπισης των θεμάτων που μελετάμε, από τη στιγμή μάλιστα που η Βιολογία έχει πολλές προεκτάσεις και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα μεγάλο φάσμα επιστημών. Προτάσεις: 1) Να προστεθεί μία ακόμη διδακτική ώρα στο μάθημα της Βιολογίας της Β΄ Λυκείου. 2) Να διδάσκεται η «Βιολογία του ανθρωπίνου σώματος» 2 ώρες υποχρεωτικά στην Α΄ Λυκείου, αντί να είναι μάθημα επιλογής στη Β΄ Λυκείου. 3) Η Βιολογία Γενικής Παιδείας της Γ΄ Λυκείου είναι ορθότερο να διδάσκεται 2 ώρες την εβδομάδα. Ετσι πιστεύουμε ότι η Βιολογία θα έχει τη θέση που της ταιριάζει.

ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ Ράλλειο Πειραματικό Λύκειο Θηλέων Πειραιάς

ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ

Οι μίζες της Siemens και ο πολιτικός ανδρισμός
Τα κοσμογυρισμένα μαύρα μάρκα της Ζίμενς γίνονται τώρα ένα μαύρο και φαρμακερό φίδι για όσους πολιτικούς τα πήραν. Στον πολιτικό ανδρισμό αναφέρονται αυτά τα λίγα που θα ακολουθήσουν. Για να τον έχει κάποιος θα πρέπει για τα πάντα να παίρνει τις ευθύνες του και να μην κάμπτεται από καμιά αντιξοότητα. Θα πρέπει να στέκεται αλύγιστος και να εμπνέει επιπλέον και τους άλλους συντρόφους-ομοϊδεάτες του. Ο καιροσκοπισμός και η δειλία είναι φοβερά ανθρώπινα ελαττώματα που ένας ιδεολόγος δεν μπορεί να τα υποφέρει. Ενας ιδεολόγος χίλιες φορές θα το προτιμήσει να πάει στην γκιλοτίνα, παρά ν΄ απεμπολήσει τις αρχές του και να του γίνει συνήθεια ν΄ αδειάζει τους άλλους.

ΤΑΚΗΣ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ Αγρότης, Χαλανδρίτσα Πατρών

«Αλλάξτε μυαλά»
Ολοένα περισσότερες και ειδεχθέστερες περιπτώσεις χρηματισμού πολιτικών προσώπων και κομμάτων από επιχειρήσεις και οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ανεπιθύμητο πλην αναπότρεπτο αποτέλεσμα ο ξεπεσμός της πολιτικής στα μάτια της κοινωνίας και η εξώθηση των πολιτών στην ιδιώτευση. Πώς να πειστεί ο έλληνας ψηφοφόρος ότι αυτοί που θα στείλει στη Βουλή θα προασπίζουν πραγματικά τα συμφέροντά του, από τη στιγμή που συνεχώς εγκαθιδρύονται στον νου του ως θλιβερά ενεργούμενα των επιχειρηματιών; Την παραπάνω έκρυθμη κατάσταση έρχονται να διογκώσουν τα κόμματα, αυτά που θα έπρεπε να πασχίζουν για την ουσιαστική, εις βάθος εξυγίανση του πολιτικού βίου. Η κυβερνητική παράταξη, αυτοπροβαλλόμενη ως θεματοφύλακας των αξιών, διατείνεται ότι το πρόβλημα της διαφθοράς κατατρύχει αποκλειστικά και μόνο το ΠαΣοΚ. «Μην εμπλέκετε εμάς, η αυλή του ΠαΣοΚ καίγεται» δηλώνουν τα στελέχη της. Προσδοκώντας πρόσκαιρα κομματικά οφέλη, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι οι συνέπειες του σκανδάλου αποβαίνουν εξίσου καταστροφικές για τα δύο κόμματα, ενώ ουκ ολίγες είναι οι περιπτώσεις «γαλάζιων» μιζών στο παρελθόν. Ακατανόητη και η επιμονή τους για σύσταση εξεταστικής επιτροπής μετά το τέλος της δικαστικής διερεύνησης. Η εξεταστική επιτροπή, αν δεν στεκόταν αρωγός στην προσπάθεια κάθαρσης, τουλάχιστον δεν θα έβλαπτε κανέναν, ενώ δεν καταλαβαίνω πώς θα μπορούσε να παρακωλύσει το έργο της- συχνά ποδηγετούμενης από την εκτελεστική- δικαστικής λειτουργίας. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να περιστείλει τις ευθύνες της, διαχέοντάς τες στο σύνολο του πολιτικού κόσμου. «Αυτά κάνουν όλοι. Δεν φταίμε μόνο εμείς» είναι το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν. Η περίπτωσή τους εύλογα θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια. Εχοντας πράξει κάτι επονείδιστο και απολογούμενοι στον πατέρα μας λέγαμε: «Μα δεν το έκανα μόνο εγώ. Και τα άλλα παιδιά το ίδιο κάνουν». Και αυτός ανταπαντούσε θυμωμένος: «Δεν έχει σημασία αν οι άλλοι κάνουν τα ίδια ή και χειρότερα. Σημασία έχει ότι τα κάνεις εσύ. Οι συνετοί άνθρωποι ζητούν ευθύνες πρώτα και κύρια από τον εαυτό τους». Απαιτούν εξεταστική επιτροπή στη Βουλή, αλλά δεν τη συγκροτούν μέσα στο κόμμα τους.

Μοναδική βιώσιμη λύση του προβλήματος και πάγια απαίτηση των πολιτών από τους πολιτικούς είναι η εξής: Μην αλλάξετε υπουργούς, βουλευτές, κομματικά στελέχη και δικαστικούς λειτουργούς. Απλώς αλλάξτε μυαλά…

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΒΑΛΑΝΙΚΑΣ Φοιτητής Ιατρικής, Αλεξανδρούπολη

«Ελληνικά κόμματα και Ελληνες Σκοπίων»
Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να προσφέρει στην Ελλάδα η κοινή θέση των τεσσάρων κομμάτων (πλην ΛΑΟΣ). Η αποδοχή μιας κάποιας σύνθετης ονομασίας εξαφανίζει το ζήτημα της «μακεδονικής εθνότητας» που υποστηρίζουν οι Σκοπιανοί; Τι θα γίνει με το θέμα της «μακεδονικής γλώσσας» και με όλα τα άλλα που οι Σκοπιανοί ονομάζουν «μακεδονικά»; Οπως φαίνεται, οι σκοπιανοί εθνικιστές, διεθνιστές, αριστεροί και ό,τι άλλο μπορώ να φανταστώ, περνούν ψιλό γαζί τους συναδέλφους τους της Ελλάδας. Οπως διαβάζω στις εφημερίδες, ακόμα και οι αριστεροί- αριστερές, διεθνιστές της πΓΔΜ επιθυμούν και θέλουν να τους ονομάζουν «Μακεδόνες», τη γλώσσα τους την αποκαλούν «μακεδονική», τους συγγραφείς τους «Μακεδόνες» και η λογική συνέπεια είναι ότι θα ονομάζουν και τη χώρα τους «Μακεδονία». Μπορεί κάποιος έλληνας διεθνιστής ή ελληνίδα διεθνίστρια να μου απαντήσει σε τι διαφέρει ο σκοπιανός διεθνιστής αριστεριστής από τον εθνικιστή του ίδιου χώρου; Δεν θέλουμε να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος που μας δημιούργησαν το πρόβλημα. Είναι καιρός να ενηλικιωθούν οι πολιτικοί μας. Ας ανοίξουν τα μάτια και τα αφτιά τους οι πολιτικοί και οι ομάδες κομμάτων που επισκέπτονται το κράτος των Σκοπίων για διεθνιστικές συνεργασίες για να μην καταντήσουν τουλάχιστον γραφικοί. Ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των λαών επιδιώκουν όλοι οι λογικοί άνθρωποι, γιατί δεν είναι η αγάπη για ειρήνη και συνύπαρξη προνόμιο μόνον αυτών που γεννήθηκαν με τη σφραγίδα του δημοκράτη και του φιλειρηνιστή στο μέτωπο.

Η εποχή του Μεταξά στην Ελλάδα πέρασε ανεπιστρεπτί. Οσοι σήμερα πιστεύουν ότι το ελληνικό κράτος για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν τους εκφράζει, μπορούν να συνέρχονται ελεύθερα, να δημιουργούν κόμματα- βλέπε αυτό του Ουράνιου Τόξου- να πολιτικοποιούνται και να απολαμβάνουν ελεύθερα το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Εχουν δηλαδή όλα τα δικαιώματα που έχει ο κάθε έλληνας πολίτης και δεν χρειάζεται να επεκταθώ στην ανάλυση των δικαιωμάτων, τα έχουν όλα. Εκείνο που δεν έχουν είναι η πραγματοποίηση των φαντασιώσεών τους. Τι συμβαίνει όμως στην αντίπερα όχθη; Επιτρέπεται στους Ελληνες που κατοικούν στο κράτος των Σκοπίων να μιλούν ελεύθερα τη γλώσσα τους;

Καταργήθηκε ο νόμος του Συντάγματός τους που δεν επέτρεπε τη χρήση της ελληνικής γλώσσας με απειλή φυλάκισης; Αφού όπως αποδεικνύουν οι στατιστικές τους δεν υπήρχαν Ελληνες, ποιος ο λόγος ύπαρξης απαγορευτικής διάταξης; Εχουν οι Ελληνες το δικαίωμα, χωρίς φόβους κυρώσεων, να σχηματίζουν πολιτικές οργανώσεις και να διαλαλούν ότι θέλουν την ένωση της Βόρειας Μακεδονίας με τη μητέρα Ελλάδα; Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες που ανεβοκατεβαίνουν στο γειτονικό κράτος θέλησαν να βρουν και να μιλήσουν με αυτούς τους ξεχασμένους Ελληνες από την Ελλάδα του σκοπιανού κράτους; Ενδιαφέρθηκαν οι διεθνιστές να μάθουν πώς ζουν, τι θέλουν και επιθυμούν και αν χρειάζονται βοήθεια από τους ίδιους και από την Ελλάδα για να καλυτερέψουν τη μοίρα τους; Πρέπει να έχουν ακούσει και αυτοί οι διεθνιστές τη διαπίστωση του πρώην προέδρου των Σκοπίων κ. Γκλιγκόροφ ότι το ελληνικό στοιχείο ανέρχεται στο 10% του πληθυσμού του γειτονικού κράτους. Τους πλησίασαν, τους ρώτησαν γιατί δεν δραστηριοποιούνται σε μια δημοκρατική χώρα όπως η πΓΔΜ; Δεν μιλούν και δεν εκφράζονται επειδή τους πιέζουν και τους απαγορεύουν άμεσα ή έμμεσα να εκδηλωθούν; Μήπως δεν δραστηριοποιούνται επειδή έχουν απηυδήσει από την εγκατάλειψή τους από τους έλληνες πολιτικούς, τα ελληνικά κόμματα και τις κυβερνήσεις μας;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΒΛΑΧΟΣ Γενικός χειρουργός, τραυματολόγος, επιμελητής Χέρτσμπεργκ, Γερμανία

Κατά της διαγραφής Σημίτη
«Αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον υιόν αυτού…» είναι η δήλωση που με υποχρέωσε να υπογράψω και να δημοσιεύσω το 1969 η χούντα, καλώντας με 10 και πλέον φορές στην Ασφάλεια της οδού Μπουμπουλίνας και τρεις φορές στη Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφαλείας, στην οδό Αμερικής, όταν ζήτησα πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων για τον διορισμό μου ως συμβολαιογράφου. Ανήκω στη γενιά του 114. Ακολούθησα και εκτός Αθηνών τους αείμνηστους Γεώργιο Παπανδρέου και Ανδρέα Παπανδρέου στις ομιλίες τους και κατά τις εφιαλτικές ημέρες της Αποστασίας του 1965, που πάλλονταν η καρδιά όλης της Δημοκρατικής Ελλάδας, πολλές βραδιές ξενυχτήσαμε έξω από τη Βουλή και το Καστρί και κακοποιηθήκαμε άγρια από τους αστυνομικούς. Το αλησμόνητο εκείνο βράδυ, που σκοτώθηκε ο αείμνηστος Σωτήρης Πέτρουλας, ήμουν εκεί μαζί με άλλους συμφοιτητές μου συγκρουόμενοι με την Αστυνομία, κρατώντας την ελληνική σημαία και με την ιαχή του 114 συγκλονίζαμε τα πλήθη, τα οποία γινόταν ένα με εμάς και φλέγονταν οι κεντρικοί δρόμοι των Αθηνών. Αγώνες Δημοκρατικοί! Με υψηλό φρόνημα! Και με ιερό πάθος για τη Δημοκρατία! Αγώνες συγκλονιστικοί, τους οποίους θυμόμαστε σήμερα και κλαίμε.

Το σωτήριο έτος 2008… με δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας, επαναλαμβάνω, υπογράφω και δημοσιεύω αβίαστα, ευθαρσώς και με τη θέλησή μου, τη νέα μου δήλωση, με το εξής περιεχόμενο: «Αποκηρύσσω την ενέργεια του αρχηγού μας στο ΠαΣοΚ Γεωργίου Α. Παπανδρέου να διαγράψει τον τέως πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη, έναν εκ των επιτυχημένων πρωθυπουργών της τελευταίας 50ετίας, το μεγαλόπνοο έργο του οποίου ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου δεν υπερασπίστηκε και δεν προέβαλε ποτέ (αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», Αττική οδός, Εγνατία οδός, μετρό, γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, Ολυμπιακοί Αγώνες, επιτυχημένη προεδρία της ΕΕ, ένταξη στην ΟΝΕ, ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, υποθαλάσσια σήραγγα Ακτίου- Πρεβέζης, Σχέδιο Καποδίστριας, μαζί με τον πανάξιο υπουργό κ. Αλέκο Παπαδόπουλο, έκανε τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της τελευταίας 35ετίας και πλήθος άλλα έργα)».

Το ΠαΣοΚ ανήκει σε όλους μας. Ο Ανδρέας έλεγε: «Δεν μεταβιβάζεται, δεν εκχωρείται, δεν κληρονομείται». Αρχηγέ μας, το ΠαΣοΚ «δεν τραβάει…». Τις πταίει; Πάντως όχι αυτοί που διαγράφετε, ούτε εμείς οι οπαδοί του ΠαΣοΚ που διαφωνούμε και ανησυχούμε για τη μη ανοδική πορεία της παράταξής μας. Το κόμμα το έχουν δυσφημήσει αυτοί οι οποίοι εισήλθαν στο ΠαΣοΚ πάμπτωχοι και ξημέρωσαν πλούσιοι, χωρίς να δουλέψουν. Αυτούς να στείλετε εις το «πυρ το εξώτερον». Τους ξέρει ο λαός, τους ξέρει και το κόμμα, γιατί δεν το τολμάτε αυτό; Φοβούμαστε ότι, όπως προχωράτε, θα φτάσει η διαγραφή και σε μας τους οπαδούς, που διαφωνούμε μαζί σας. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…, να μην καταντήσετε το ΠαΣοΚ στην προ της Ενώσεως Κέντρου εποχή…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Θ. ΝΤΑΗΣ Συν. συμβολαιογράφος, επίτιμο μέλος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ιταλικού Τύπου (FΝSΙ). Μύτικας Αιτωλοακαρνανίας

«Κοινωνία με ελαστική συνείδηση»
«Τα στοιχεία για τη χρηματοδότηση της πολιτικής είναι στη διάθεση των ελληνικών αρχών, αρκεί να θέλουν να τα αξιοποιήσουν» τόνισε με έμφαση την περασμένη εβδομάδα ένας από τους διαχειριστές των «μαύρων ταμείων» της Siemens από το Μόναχο. Είναι σαν να μας λένε οι Γερμανοί: «Κύριοι, μην ψάχνετε, τα πράγματα είναι απλά, αλλά δεν θέλετε να τα αξιοποιήσετε». Και το ερώτημα είναι ποιος δεν θέλει να αξιοποιηθούν τα στοιχεία και να βγουν τα πάντα στο φως; Μα είναι η παραεξουσία. Είναι το παρακράτος. Οχι πλέον της Δεξιάς, που μέχρι προχθές πιπιλούσαν οι Σοσιαλιστές και οι άλλες αριστερές δυνάμεις. Είναι το παρακράτος του δήθεν εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης, που δημιουργήθηκε από το ΠαΣοΚ και την ανανεωτική Αριστερά. Είναι το παρακράτος που θέλει την προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση και το δήθεν «χτύπημα του λαϊκισμού» από εκείνους που κυρίως το υπηρέτησαν πιστά και χάριν του οποίου αναδείχτηκαν. Το παρακράτος αυτό χρηματοδοτείται πλέον από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, τις οργανώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και γενικά από το «μαύρο χρήμα» που ρέει στη χώρα μας, όπως αυτό της Siemens. Δυστυχώς, είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε να το δεχτούμε, η ιστορία του ΠαΣοΚ συνδέεται με σκάνδαλα και φαινόμενα διαπλοκής. Ετσι οδηγηθήκαμε σε έναν ποταμό σκανδάλων- μικρών και μεγάλων, αφανών και εμφανών, που διαμόρφωνε μια νέα νοοτροπία της κοινωνίας- ότι: «Ολοι τα πιάνουν και κανένας δεν τιμωρείται, γιατί όχι και εγώ;». Μάθαμε λοιπόν να λειτουργούμε με έναν τρόπο που μας κάνει να βλέπουμε όλοι ακόμη και το πλέον ακραίο δείγμα διαφθοράς με αδιαφορία, αναισθησία θα έλεγα. Με άλλα λόγια, αποκτήθηκε από την κοινωνία μια ελαστική συνείδηση και μια συνήθεια συγκάλυψης. Εφτασε η κοινωνία να λειτουργεί σαν μια παρέα με στόχο να περνάει καλά, να καλύπτει ο ένας τον άλλο.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΝΔΡΕΑΚΟΣ, Αθήνα

Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr