Ασυλο: άχρηστη συζήτηση, χρήσιμα συμπεράσματα

Χρειάζεται ισχυρή δόση ψυχοτρόπου ουσίας για να φανταστείς τα «στίφη» της ΕΛ.ΑΣ. να κορυβαντιούν έξω από τις πανεπιστημιακές αίθουσες επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη. Εναλλακτικά, χρειάζεται απλώς να είσαι κάτι σαν Κνίτης που ξυπνάει στο σήμερα μετά από βαθιά νάρκη πενήντα χρόνων και βάλε, έχοντας στο μεταξύ χάσει κρίσιμα επεισόδια – σαν τον καλόν εκείνο Ριπ βαν Βινκλ που κοιμάται είκοσι χρόνια, όσο χρειάζεται για να χάσει το επεισόδιο της Αμερικανικής Επανάστασης που άλλαξε ριζικά τον κόσμο που ήξερε. ‘Η, πάλι εναλλακτικά, χρειάζεται μόνο το hangover μιας εκλογικής ήττας και η ακλόνητη πίστη ότι ο λαός, ό,τι και αν ψηφίζει στην κάλπη, δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά. Με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για το πανεπιστημιακό άσυλο, ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να συνδυάσει τα δύο τελευταία.

Και να ήταν μόνο αυτός… Δεν πρόλαβε να γιομίσει ένα φεγγάρι μετά τις εκλογές και ο συριζαϊκός κοπετός για την «παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς» είναι το hit του φετινού καλοκαιριού. Να θυμίσουμε και τα lyrics: ο Μητσοτάκης είναι η ενσάρκωση της σκληρής και αυταρχικής Δεξιάς, ακολουθεί διχαστική και πολωτική πολιτική, επιλέγει οργουελικούς συνεργάτες, φέρνει κακοκαιριά και άσχημες μέρες στο ελληνικό πανεπιστήμιο με την κατάργηση του ασύλου. (Το υπερατλαντικό προμοτάρισμα των πωλήσεων το ανέλαβε, μέσω των «New York Times», πρώην σύμβουλος του Τσίπρα.)