«Το Βήμα» με τον τότε εκδότη του Χρήστο Λαμπράκη, τον διευθυντή του Λέοντα Καραπαναγιώτη και τον διευθυντή Σύνταξης Χάρη Μπουσμπουρέλη ήταν από τους εμπνευστές και πρωτεργάτες του αντιμοναρχικού αγώνα. Η ιστορική εφημερίδα είχε αναθέσει σε έναν από τους κορυφαίους αρθρογράφους της, τον Μάριο Πλωρίτη, να είναι επικεφαλής του αγώνα κατά της μοναρχίας στην Ελλάδα. Γραφεία του αγώνα ενοικιάστηκαν στην Ομόνοια (εκεί όπου σήμερα στεγάζονται τα γραφεία της Εθνικής Τράπεζας) και ο Πλωρίτης άρχισε να ετοιμάζει το επιτελείο του. Ο σκιτσογράφος του «Βήματος» Σπύρος Ορνεράκης είχε ήδη ετοιμάσει το σκίτσο-σύμβολο της Μεταπολίτευσης (και μάλιστα έγχρωμο), με το παιδάκι να ουρεί μέσα στη βασιλική κορόνα. Ο «κατουρλής» του Ορνεράκη έγινε αμέσως αναπαραγωγή από τα τυπογραφεία του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και αποθηκεύτηκε κατά δέσμες μέσα σε κούτες στα κεντρικά γραφεία του αντιμοναρχικού αγώνα, αλλά και στη Χρήστου Λαδά.
Ηταν μια Δευτέρα όταν ο Καραπαναγιώτης με φώναξε στο γραφείο του. Νεαρός συντάκτης τότε, θεωρούσα μεγάλη στιγμή να σε φωνάξει ο διευθυντής στο γραφείο του: «Από σήμερα αποσπάσαι στον Πλωρίτη» μου είπε, πιάνοντας ένα χαρτί από το δημοσιογραφικό μπλοκ που είχε στο γραφείο του για να σκουπίσει τον ιδρώτα του. «Δηλαδή;» τόλμησα να ψελλίσω. «Πήγαινε βρες τον και θα σου πει».
Ηταν η πρώτη φορά που γνώριζα από κοντά τον Πλωρίτη. Ηταν ένας άνθρωπος μετρίου αναστήματος, με γαλανά εκφραστικά μάτια και με υπέροχο χαμόγελο. Μα προπαντός δημοκράτης μέχρι το κόκαλο: «Εχεις ξαναμπεί σε ελικόπτερο;» με ρώτησε με το που παρουσιάστηκα ενώπιόν του, στον τέταρτο όροφο του κτιρίου. «Σε ελικόπτερο; Μόνο από κάτω τα έβλεπα και έχω αυτή την υψοφοβία» του είπα. Εκανε πως δεν άκουσε: «Θα πας στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, εκεί σε περιμένει ένα ελικόπτερο για να ρίξεις από ψηλά το σκίτσο του Ορνεράκη, αυτό με τον κατουρλή» είπε και βγήκε από το γραφείο του…
Ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος. Μας ευχαρίστησε όλους διά χειραψίας στα γραφεία του «Βήματος» στη Χρήστου Λαδά
Οντως στο Καλλιμάρμαρο, απέναντι ακριβώς από την οικία Λεβέντη όπου διέμενε προσωρινά ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, βρισκόταν ένα μαύρο ελικόπτερο. Ο πιλότος του ονομαζόταν, αν δεν κάνω λάθος, Παπαδογιαννάκης και ήταν ένας απόστρατος αξιωματικός της Αεροπορίας. Είχε τα ακουστικά ασυρμάτου στα αφτιά του και φορούσε τα Ray-Ban γυαλιά του όταν με ρώτησε: «Είσαι εσύ που σε στέλνει ο Πλωρίτης;». Σε λίγο φορτωμένοι με το σκίτσο του Ορνεράκη πετούσαμε πάνω από τη Διώρυγα. Το να πετάς φυλλάδια από το ελικόπτερο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Σε δένουν σχεδόν έξω από την πόρτα του ελικοπτέρου, με τον άνεμο να λυσσομανάει, να κρέμεσαι κυριολεκτικά στον αέρα, σχεδόν να μη βλέπεις καθόλου τι συμβαίνει στο έδαφος: «Μόλις σου πω «ρίχνε», άρχισε να πετάς το σκίτσο» μου είπε από τον ασύρματο ο Παπαδογιαννάκης. Αρχισα να ρίχνω. Εριχνα τα σκίτσα κατά χιλιάδες, κατά δέσμες, με τον πιτσιρικά «κατουρλή» να γεμίζει τον ουρανό. Δεν πέρασαν ούτε δέκα λεπτά, όταν άκουσα έναν παράξενο και ανατριχιαστικό, με τσάπες και φτυάρια, θόρυβο στη μηχανή του ελικοπτέρου: «Βλάβη, κατεβαίνουμε…» είπε ο πιλότος και όταν βρεθήκαμε πιο χαμηλά είδα ανθρώπους αγριεμένους να κοιτάζουν προς το ελικόπτερο. Πού ήμασταν; Πετούσαμε ακριβώς πάνω από τους… Μολάους, όπου οι βασιλόφρονες ήταν η πλειοψηφία. Ο πιλότος ειδοποίησε την Αστυνομία για ασφάλεια και προσγειωθήκαμε ανάμεσα σε δύο περιπολικά.
Ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος. Μας ευχαρίστησε όλους διά χειραψίας στα γραφεία του «Βήματος» στη Χρήστου Λαδά, έδωσε προσωπικά συγχαρητήρια στον Πλωρίτη, με εντολή του μας έφεραν φαγητό από το «Κεντρικόν», μας έφεραν και μπίρες, και υποσχέθηκε ότι θα δώσει και μπόνους 1.000 δραχμών στον καθένα. Ο Λέων Καραπαναγιώτης πανευτυχής χόρεψε εκείνο το βράδυ μαζί με τη γυναίκα του Ελένη μέχρι το πρωί. Οχι μόνο μέσα στα γραφεία του «Βήματος», αλλά και έξω από αυτά, στην οδό Χρήστου Λαδά, πάνω σε ένα… αυτοκίνητο.