Η Τζοάννα Καλαφάτη μιλά για το Maestro, τις ΗΠΑ και το ατύχημα που της άλλαξε τη ζωή

Η Τζοάννα Καλαφάτη, Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός με διεθνή παρουσία σε αμερικανικές, βρετανικές και ελληνικές παραγωγές, ετοιμάζεται να εντυπωσιάσει και πάλι το κοινό στη νέα σεζόν της πολυαγαπημένης σειράς Maestro. Με ένα πλούσιο βιογραφικό που περιλαμβάνει σημαντικές εμφανίσεις στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, η Τζοάννα φέρνει τη δική της μοναδική ενέργεια και ταλέντο στην τηλεοπτική παραγωγή που έχει αγαπηθεί όσο λίγες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Σε μια αποκλειστική συνέντευξη, μας μιλά για την εμπειρία της στο Maestro, τον ρόλο της και την άμεση απόφασή της να συμμετάσχει στη σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Η Τζοάννα Καλαφάτη, με το πάθος και τη σπιρτάδα στο βλέμμα που τη χαρακτηρίζουν, μας αποκαλύπτει τι την ενέπνευσε για να δεχτεί την πρόταση και πώς η συμμετοχή της αυτή αντανακλά την αγάπη της για την τέχνη και τη σύνδεσή της με την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Εκτός αυτού, μας μιλά για τον άλλο μεγάλο της έρωτα: τα ταξίδια και συγκεκριμένα εκείνο το ταξίδι που της άλλαξε τη ζωή.

Θυμάται ακόμη τη στιγμή που ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης τής έκανε την πρόταση να συμμετέχει στη δεύτερη σεζόν της επιτυχημένης σειράς του Mega, Maestro. «Ήταν κάπως μοναδική η πρόταση. Δε θα μπορούσα να την ξεχάσω. Τον γνώριζα από τότε που έμενε στο Λος Άντζελες. Μου έστειλε μια μέρα ότι έγραφε έναν ρόλο για το Maestro κι όσο έγραφε τόσο σκεφτόταν τη φωνή μου. Ήθελε, λοιπόν, να κάνω μια ακρόαση. Ήμουν στην Αμερική αλλά κάθε χρόνο έρχομαι στην Ελλάδα για δουλειά. Με έχει καλέσει λίγο παραπάνω η πατρίδα τα τελευταία χρόνια. Από τον κορωνοϊό το 2020, ερχόμουν στο πατρικό μου όπου βρήκα την ηρεμία μου, μέσα σε μια περίοδο αναταραχής». 

Πρόσφατα, στη δημοσιογραφική πρεμιέρα του πρώτου επεισοδίου του τρίτου κύκλου του Maestro, οι ηθοποιοί έδειξαν να είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους, κάτι που δεν συμβαίνει αναγκαστικά σε κάθε καστ. Η Τζοάννα Καλαφάτη επιβεβαιώνει το όμορφο κλίμα. 

«Την πρώτη μέρα γυρισμάτων είχα λίγο τρακ, γιατί ήταν ο πρώτος μου ρόλος στα ελληνικά. Ακόμη και στο «Σμύρνη μου αγαπημένη» έπαιζα την Ελληνοαμερικανίδα. Μπορεί τα ελληνικά να είναι η μητρική μου γλώσσα αλλά αυτή ήταν η πρώτη μου ερμηνεία. Επίσης, ήταν μια σειρά που είχα παρακολουθήσει την πρώτη σεζόν. Η πρώτη σκηνή ήταν με τον Φάνη (Μουρατίδη) και τη Μαρίζα (Ρίζου). Με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και με έκαναν να νιώσω τόσο όμορφα και άνετα. Ένιωσα ένα μέλος της δικής τους οικογένειας. Έπειτα στους Παξούς, όπως συμβαίνει με τα γυρίσματα on location, ήμασταν όλοι πολύ κοντά. Ήταν λίγο σαν να είμαστε σε κατασκήνωση. Όλη τη μέρα γυρίσματα και τα βράδια για φαγητό ή ποτό». 

Για τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη έχει να πει μόνο τα καλύτερα: «Πάντα τον εκτιμούσα ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Πάλευε πάντα υπέρ της ποιότητας. Μετά τη συνεργασία μας, η εκτίμησή μου πολλαπλασιάστηκε επί 10. Ο τρόπος που τα κατευθύνει και τα οργανώνει όλα είναι συγκινητικός. Ποτέ δε θα σε κάνει να νιώσεις άσχημα. Καταλαβαίνω γιατί έχει πετύχει τόσο στη ζωή του. Τον αγαπώ και τον εκτιμώ βαθιά». 

Όσο για τον χαρακτήρα της αυτή τη σεζόν, μας αποκαλύπτει ότι συμμετέχει σε κάθε επεισόδιο «Ή στα 3 ή στα 4 επεισόδια. Δε θα είμαι από τους χαρακτήρες που θα αφηγηθούν επεισόδιο. Αλλά σίγουρα ο χαρακτήρας μου θα παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην πλοκή. Έχω μια βαθύτερη εμπλοκή με όσα συμβαίνουν από ότι φάνηκε στην προηγούμενη σεζόν».

Τη γυρνάω πίσω στα παιδικά της χρόνια. «Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη αλλά μέχρι τα εννιά, έζησα στην Ελλάδα, στη Νέα Μάκρη. Πήγαινα σε αγγλόφωνο σχολείο». Όσον αφορά τη διττή της ταυτότητα, εξηγεί: «Από μικρή ηλικία πηγαινοερχόμουν μεταξύ δύο χωρών. Άνηκα σε δύο κουλτούρες. Ίσως αυτό με έκανε να θέλω να ταξιδέψω πολύ. Από μικρή άρχισα να σκέφτομαι το τι θεωρεί η κάθε χώρα κι ο κάθε πολιτισμός “κανονικότητα”. Υπάρχουν ομοιότητες και ιδιαιτερότητες μεταξύ όλων των πολιτισμών του κόσμου. Στην αρχή πέρασα λίγο δύσκολα όταν μεταναστέψαμε στην Αμερική. Μου κόστισε που έχασα την παρέα μου, τη ζωή μου. Δεν ήθελα να έχω τίποτα να κάνω με τη νέα μου συνθήκη. Ήλπιζα ότι κάποια στιγμή θα γυρνούσαμε σπίτι. Άρα, δεν έψαχνα ούτε καινούργιους φίλους ούτε ήθελα να ασχοληθώ με κάτι άλλο πέραν από τα μαθήματά μου. Ήμουν σε άρνηση».

Κάτι που πολλοί δε γνωρίζουν είναι ότι η Τζοάννα Καλαφάτη, πέραν από ηθοποιός, είναι και travel blogger. Τα ταξίδια μπήκαν στη ζωή της στα φοιτητικά της χρόνια όταν σπούδαζε Οικονομικά και Πολιτικές Επιστήμες στις ΗΠΑ. Αν έπρεπε να ξεχωρίσει ένα ταξίδι που της άλλαξε τη ζωή, θα ήταν εκείνο το πρώτο μεγάλο ταξίδι. 

«Στα 19 μου συμμετείχα σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής, θα σπούδαζα για λίγους μήνες Βραζιλία, Νότια Αφρική και Βιετνάμ. Ο πρώτος λόγος που μου άλλαξε τη ζωή ήταν γιατί σε αυτά τα ταξίδια θα σπούδαζα σε τμήματα με ντόπιους κι επίσης θα έμενα με οικογένειες εκεί. Συνάντησα επιστήμονες, λόγιους, πολιτικούς, δημοσιογράφους, που μου έμαθαν πολλά για την ιστορία και τον πολιτισμό κάθε χώρας. Στη Βραζιλία έμενα με μια γυναίκα και τη 16χρονη κόρη της. Στο Κέιπ Τάουν έμενα με μια γυναίκα και τα πέντε της παιδιά, η οποία θα παντρευόταν τον γείτονά της, που είχε επίσης πέντε παιδιά. Μου έδωσε έμπνευση αυτό το ταξίδι, με έκανε να θέλω να ανακαλύπτω τον κόσμο μέσα από τους ντόπιους κι όχι ως τουρίστρια».

Υπήρξε όμως κι ένας σημαντικότερος λόγος που αυτό το ταξίδι την καθόρισε. Ήταν μια αρκετά τραυματική εμπειρία, που ωστόσο δεν την άφησε στάσιμη, αλλά της έδωσε μια νέα δίψα για ζωή. Μια ζωή με τους δικούς της όρους, αντιμετωπίζοντας τις επιθυμίες της «κατακούτελα», αντί να τις αποφεύγει. 

«Την τελευταία μου μέρα στη Νότια Αφρική με χτύπησε ένα αυτοκίνητο, όταν περνούσα τον δρόμο. Νοσηλεύτηκα για δέκα μέρες. Μου είχε σπάσει το ισχίο, είχα τραυματισμούς στο κρανίο και είχε καταρρεύσει ο αριστερός μου πνεύμονας. Ήμουν σε μία κακή γειτονιά της πόλης και εκείνη τη στιγμή περνούσε ένα παράνομο ταξί. Είναι ένα συχνό φαινόμενο στη Νότια Αφρική τα παράνομα ταξί, στα οποία συνήθως εργάζονται μετανάστες χωρίς χαρτιά. Ο οδηγός με χτύπησε, απομακρύνθηκε και στη συνέχεια βγήκε κάποιος από το ταξί για να ρωτήσει αν ήμουν καλά. Κόσμος είχε μαζευτεί από πάνω μου και του απάντησαν πως ήμουν ζωντανή. Τότε ο οδηγός του ταξί γύρισε στο αμάξι και συνέχισε την πορεία του. Προφανώς, δεν ήθελε να έχει προβλήματα αν ερχόταν η αστυνομία. Εγώ μέσα σε όλα αυτά δεν έχασα τις αισθήσεις μου».

Και συνεχίζει μιλώντας για την καθοριστική αυτή εμπειρία: «Είχα χάσει αρκετό αίμα και ήρθα πολύ κοντά στον θάνατο. Ο γιατρός είπε ότι το αμάξι «έτυχε» να με χτυπήσει στα «σωστά» σημεία ώστε να μη χάσω τη ζωή μου. Αυτή η εμπειρία με έκανε να αναθεωρήσω πολλά πράγματα. Μου άρεσαν οι σπουδές μου πολύ, αλλά μια ζωή αυτό που με τραβούσε ήταν η τέχνη. Διάβαζα, έγραφα, έπαιζα πιάνο, έκανα χορό και συμμετείχα πάντα στις παραστάσεις του σχολείου. Στα 17 μου, έχοντας αναπτύξει πρακτικό μυαλό, επέλεξα να σπουδάσω Οικονομικά και Πολιτικές Επιστήμες. Την ημέρα του ατυχήματος άρχισα να σκέφτομαι τι κάνω με τι ζωή μου. Ήξερα ότι αυτό που έκανα μέχρι τότε ήταν οκ. Αλλά απλώς «οκ». Ήταν λες και ο μισός μου εαυτός ήταν σε χειμερία νάρκη. Αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω είναι να μαθαίνω και να λέω ανθρώπινες ιστορίες. Κι αυτό δεν το έκανα. Κάπως, ένιωθα ότι δε με "πλήρωνε" αυτό που ζούσα. Λόγω του ατυχήματος, δεν κατάφερα να ολοκληρώσω εκείνο το ταξίδι με τελευταίο σταθμό το Βιετνάμ. Μετά την ανάρρωση, είπα ότι θα αποφοιτήσω και μετά θα μετακομίσω στο Λος Άντζελες για να επικεντρωθώ στην υποκριτική». 

Όσον αφορά την επανεκλογή του Donald Trump στις ΗΠΑ και την ανησυχία πολλών γυναικών, η ίδια είχε να πει: «Ο κόσμος ανησυχεί γιατί έχει καταστρέψει κάποια θεμέλια της αμερικανικής δημοκρατίας. Από τη στιγμή που το κόμμα του έχει μπει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, έχουν περαστεί προβληματικές αλλαγές, με τελευταία απόφαση την πολιτική ασυλία του προέδρου. Αυτό δεν υπήρχε πριν. Ως γυναίκα παλεύω για τα δικαιώματά μας. Με πληγώνει που κάποιοι άνθρωποι τα βάζουν στην άκρη για πέντε παραπάνω φράγκα στην τσέπη. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει ελπίδα. Οι άνθρωποι έχουμε δύναμη. Για παράδειγμα, ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης στις ΗΠΑ παραιτήθηκε έπειτα από καταγγελίες για σεξουαλικά εγκλήματα και χρήση ναρκωτικών. Ο κόσμος μίλησε ανοιχτά για το προβληματικό παρελθόν του, οδηγώντας τον σε παραίτηση. Έχουμε τη δύναμη, ανεξαρτήτως συνθηκών, να φέρουμε αλλαγές. Πρέπει να δηλώνουμε τα προβλήματά μας και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, εφόσον ζούμε σε δημοκρατίες. 

*Ευχαριστούμε το ATHENS CAPITAL/ 4 Eleftheriou Venizelou Avenue & 2 Kriezotou Street, 10671 Syntagma Square / Athens - Greece