Ναταλία Μπαλτά: Η fashion stylist αφηγείται την ιστορία της με τον καρκίνο του μαστού

Νόσησα με καρκίνο του μαστού το 2022. Γελάω γιατί συνέβη την εποχή που όλοι οι οίκοι επανέφεραν τα head scarves. Μέχρι τότε είχα δοκιμάσει όλα τα μήκη και χρώματα στα μαλλιά μου, αλλά πάντα με ένα όριο στο κοντό. Με έβλεπα μέχρι τη Μία Φάροου και το Μωρό της Ρόζμαρι. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν με είχα φανταστεί ποτέ Σινέντ Ο’ Κόνορ.

Αγκάλιασα τη νέα εκδοχή της εικόνας μου φορώντας μαντίλια. Ευτυχώς, έχω κληρονομήσει τα καλύτερα vintage από τη γιαγιά μου. Νιώθεις βέβαια σαν τους τεντιμπόηδες στα ’60s που έπρεπε να κυκλοφορούν με ταμπέλα –τύπου κάνω chemo–, αλλά με τα μαντίλια όλα καλά.

Δεν μπορώ να κρύψω ότι, με το άκουσμα «είναι καρκίνος», αυτόματα μπήκαν όλα τα συναισθήματα σε ένα κουτί. Η αλήθεια είναι ότι γίνεσαι στρατιώτης, έτοιμος να κάνεις ό,τι χρειάζεται για να τον αντιμετωπίσεις. Δεν ξέρω αν λέγεται δύναμη ή είναι το αίσθημα της επιβίωσης που σε κάνει ετοιμοπόλεμο σε καταστάσεις πανικού.

Μέσα στην ατυχία μου, ήμουν τυχερή καθώς δεν δυσκολεύτηκα να βρω τη γιατρό που μπόρεσα να εμπιστευτώ. Η αγαπημένη μου θεία είναι φαρμακοποιός και πολύ καλή φίλη με μία από τις καλύτερες μαστολόγους. Την ξεχώρισα αμέσως γιατί, εκτός από την εξαιρετική ποιότητα της δουλειάς της, είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Έτσι, μετά από μια πρώτη και άτυχη επιλογή γιατρού, έπεσα, μπορώ να πω, στα καλύτερα χέρια.

Εκτός από τη γιατρό μου, είχα στήριξη από όλους, από το σύζυγό μου και τη μητέρα μου, η οποία πρέπει να έκρυψε πολύ καλά τον πανικό της, μέχρι τους γονείς του συζύγου μου, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποστασιοποιηθούν από όλο αυτό, αλλά δεν το έκαναν. Κοντά μου ήταν και οι αγαπημένοι μου θείοι και δεν μπορώ να μην τους αναφέρω. Νιώθω σαν να βγάζω λόγο για Όσκαρ, αλλά είναι η αλήθεια και το λιγότερο που μπορώ να κάνω από την ευγνωμοσύνη μου απέναντί τους.

Μάρλεν Ευαγγέλου: Πουκάμισο ZARA/ Ναταλία Μπαλτά: Πουκάμισο KARL LAGERFELD, Sport & Fashion Freedom. Σκουλαρίκια και βραχιόλια GALLERIA ARMADORO, galleria-armadoro.com.

Μέσα από αυτή την εμπειρία μου, θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή στην κόρη μου: να ζει τη ζωή της όπως επιθυμεί και να μην κρατά μέσα της πράγματα, κάνοντας πάντα τους τακτικούς ιατρικούς της ελέγχους. Όσο κι αν προσέχει τη διατροφή και τον τρόπο ζωής της, το άγχος και η αποδοχή τοξικών καταστάσεων δεν μπορούν να καταπολεμηθούν από κανένα σκεύασμα, μόνο από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Στη νέα καθημερινότητα μετά τον καρκίνο, φροντίζω να μην επηρεάζομαι όπως παλιά από διάφορες «κρίσεις» στον τομέα της δουλειάς γιατί, ακριβώς όπως όλα τα επιφανειακά θέματα, είναι αντιμετωπίσιμες. Ως αισιόδοξος Τοξότης, έχω βρει τον τρόπο να ξεχνάω εύκολα τις δυσκολίες που παρουσιάζονται. Δεν ξέρω αν ακούγεται χοντρόπετσο, αλλά πιστεύω πως, μόνο αν έρθει ο Γκοτζίλα, θα αρχίσω να ψάχνω μέρος να κρυφτούμε! Μετά το μοιραίο τηλεφώνημα του γιατρού, ίσως να μην υπάρχει τίποτα πια που να μπορεί να με ταράξει.

Ο καρκίνος του μαστού είναι ως επί το πλείστον θεραπεύσιμος μέχρι και το τέταρτο στάδιο. Δεν είμαι ειδικός, αλλά παίζει μεγάλο ρόλο αν η λέξη «θεραπεύσιμος» μπορεί να απαλύνει, έστω και σε μικρό ποσοστό, το φόβο μιας γυναίκας που μόλις διαγνώστηκε. Βέβαια, η κάθε περίπτωση είναι τελείως διαφορετική και απαιτεί διαφορετικό χρόνο και είδος θεραπείας. Απλώς, όπως προανέφερα, γίνεσαι στρατιώτης και μπαίνεις στη μάχη με ό,τι όπλα σού δώσουν.

Ανάμεσα στην πραγματικότητα και στα στερεότυπα, θα ήθελα να πω ότι ο Κ είναι μύθος καθώς η αλήθεια έχει δημιουργήσει μεγάλο ντόρο γύρω από το όνομά του. Δεν μπορώ να τον υποτιμήσω, γιατί φέρνει τα πάνω κάτω, από το γεγονός και μόνο ότι πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν από αυτόν. Οι γυναίκες όμως μπορούν πια να κάνουν εξετάσεις και γονιδιακούς ελέγχους και να ενημερώνονται γενικά αλλά και λεπτομερώς.

Από εκεί και πέρα, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να ακολουθούμε, αυτό είναι αδιαπραγμάτευτα οι οδηγίες των γιατρών, αλλά, πρώτα απ’ όλα, το ένστικτό μας.