Στην ιστορία της χώρας δύο ήταν οι φορές που μέλη της βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας παντρεύτηκαν Ελληνίδες και όχι εκπροσώπους της γαλαζοαίματης Ευρώπης ή γόνους οικογενειών του εξωτερικού.
Η πρώτη περίπτωση ήταν βέβαια αυτή του βασιλιά Αλέξανδρου και της Ασπασίας Μάνου, με τραγική κατάληξη καθώς ο Αλέξανδρος πέθανε από σηψαιμία μόλις 27 ετών, η δεύτερη ωστόσο αποδείχθηκε πολύ διαφορετική.
Η Μαρίνα Καρέλλα, κόρη του Θεόδωρου Καρέλλα, της οικογένειας κλωστοϋφαντουργών, καλλιτεχνική φύση, προσπέρασε τις αντιλήψεις της εποχής, σπούδασε Καλές Τέχνες στην Ελλάδα και το Παρίσι, μαθήτευσε δίπλα στον Γιάννη Τσαρούχη και συναντήθηκε με τον πρίγκιπα Μιχαήλ της Ελλάδας, γιο του πρίγκιπα Χριστόφορου, μικρότερου γιου του βασιλιά Γεωργίου και της Φρανσουάζ της Γαλλίας στις αρχές της δεκαετίας του 60.
Ο Μιχαήλ είχε χάσει και τους δύο γονείς του σε νεαρή ηλικία, είχε μεγαλώσει κοντά στον αδελφό της μητέρας του, Κόμη των Παρισίων και είχε επιστρέψει στην Ελλάδα για να εκληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και να ενταχθεί ξανά ως ενεργό μέλος στις τάξεις της ελληνικής βασιλικής οικογένειας.
Όπως η Μαρίνα ήθελε κάτι περισσότερο από όσα προορίζονταν για ένα κορίτσι της εποχής της, έτσι και ο Μιχαήλ που λάτρευε την ιστορία και τη συγγραφή δεν αρκούνταν στην ιδιότητα του πρίγκιπα.
Το 2005 όταν το ζευγάρι γιόρτασε στην Αθήνα τα 50 χρόνια του γάμου τους ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος είχε παραστεί και είχε δώσει τις καλύτερες ευχές του στον Μιχαήλ και την Μαρίνα, ο δρόμος όμως προκειμένου να παντρευτούν δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα και η ένωση τους συνάντησε αρκετές αντιδράσεις.
Προκειμένου να παντρευτούν με μοργανατικό γάμο ο Μιχαήλ παραιτήθηκε από τα δικαιώματα του στη διαδοχή στο θρόνο.
«Ισχύς μου η αγάπη της Μαρίνας» θα έλεγε χαρακτηριστικά ο πρίγκιπας…
Ο Μιχαήλ αναφέρει στην μονογραφία της συζύγου του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Φερενίκη με αφορμή την μεγάλη retrospective έκθεση προς τιμήν της εικαστικού στο Μουσείο Μπενάκη το 2006:
«Δεν διάλεξε έναν από τους νεαρούς που επιθυμούσε για αυτήν η οικογένεια της. Ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας, δηλαδή ο υποφαινόμενος, την ερωτεύτηκε και τη ζήτησε σε γάμο. Παντρευτήκαμε τον Φεβρουάριο του 1965 στα Ανάκτορα των Αθηνών.»
Το ζευγάρι μετακόμισε στο Μαρούσι και απέκτησε δύο κόρες, τις πριγκίπισσες Αλεξάνδρα και Όλγα με τη Μαρίνα να συνεχίζει την καλλιτεχνική της σταδιοδρομία, σχεδιάζοντας σκηνικά για το θέατρο, ζωγραφίζοντας, και τον Μιχαήλ να ξεκινά τη συγγραφική του δραστηριότητα.
Στη συνέχεια θα μετέφεραν την έδρα τους στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, συνεχίζοντας να δημιουργούν βρισκόμενοι στο επίκεντρο μιας καλλιτεχνικής συντροφιάς απαρτιζόμενη από τη Νικι ντε Σαν Φαλ, τον Άντι Γουόρχολ, τον Αλεξανδρο Ιόλα: Η Μαρίνα θα ασχοληθεί και με τη γλυπτική με εκθέσεις σε σημαντικές γακλερί ανά τον κόσμο, ο Μιχαήλ θα εκδώσει μια σειρά από ιστορικά μυθιστορήματα που έγιναν best seller όπως «Η Νύχτα στο Σαράι».
Την ίδια στιγμή δεν άφησαν ποτέ πίσω τους την Ελλάδα, περνώντας κάθε καλοκαίρι στο σπίτι τους στην Πάτμο και διατηρώντας επί σειρά δεκαετιών έναν πιστό κύκλο αγαπημένων φίλων.
Η αγάπη τους για την Ελλάδα βρήκε ωστόσο την μεγαλύτερη έκφρασή της στην διάθεση τους για προσφορά: Παππούδες πέντε εγγονιών, ο Μιχαήλ, -ή Michel De Grece όπως υπογράφει τα βιβλία του- και η Μαρίνα Καρέλλα είχαν μια γεμάτη και πλούσια ενδιαφερόντων και ασχολιών ζωή, με έδρα την Αθήνα, στο επίκεντρο της οποίας ωστόσο βρίσκεται η «ΕΛΙΖΑ», η οργάνωση που ίδρυσαν με σκοπό την προστασία των κακοποιημένων παιδιών που έχει να επιδείξει ένα πλούσιο και σημαντικό έργο.
Πριν μερικά χρόνια είχαμε μιλήσει για το μυστικό της διάρκειας του γάμου τους; «Νομίζω το μυστικό είναι να μη βαριέσαι, να διασκεδάζεις και να φροντίζεις ώστε να υπάρχει πάντα μια δόση μυστηρίου. Επίσης θαυμάζω πολύ το έργο της Μαρίνας.» είχε πει ο πρίγκιπας Μιχαήλ εκείνος. «Και εγώ του Μιχαήλ. Νομίζω άλλωστε ότι συγγραφέας και εικαστικός είναι ένας συνδυασμός που πηγαίνει καλά» είχε συμπληρώσει η Μαρίνα Καρέλλα.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η ιστορία τους μοιάζει βγαλμένη από παραμύθι. «Όταν το ζεις δεν το σκέφτεσαι έτσι, γίνεται μέρος της ζωής σου και η εικόνα του παραμυθιού δεν είναι για αυτόν που το ζει αλλά για τον άνθρωπο που το βλέπει απ’ έξω.» είχε πει η Μαρίνα «Είναι πολύ ωραία τα παραμύθια, αλλά τελικά ο άνθρωπος είναι που παίζει ρόλο.»
-«Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πρίγκιπες και Σταχτοπούτες, υπάρχουν μόνο άνθρωποι καλοί ή κακοί, ποιότητας και μη…» είπε κλείνοντας την συζήτηση μας ο πρίγκιπας Μιχαήλ που έφυγε από την ζωή στις 28 Ιουλίου στα 85 του χρόνια…