Κλέλια Ανδριολάτου: «Όσο μεγαλώνω, γίνομαι πιο ευσυγκίνητη. Κάτι ελευθερώνεται, έρχομαι πιο κοντά στον εαυτό μου»

Τη χαζεύεις. Αν δεν την αγγίξεις για να δεις ότι είναι πραγματική, νομίζεις ότι την έχουν δημιουργήσει με τεχνητή νοημοσύνη. Όμως η Κλέλια Ανδριολάτου έχει φυσική κοντυλογραμμένη ομορφιά, κι ας μοιάζει με την πριγκίπισσα του παραμυθιού. Έχει ακόμα φυσική ευγένεια, αμεσότητα, γήινη προσωπικότητα, ταλέντο, εργατικότητα και απαράμιλλο φως, που όμως δεν σε τυφλώνει όταν την πλησιάζεις. Και αξίζει όσα της έχουν συμβεί. Ψέματα. Δεν της έχουν συμβεί. Εκείνη τα έχει επιτύχει, με κόπο και πολλή δουλειά, με ενθουσιασμό κοριτσιού και επαγγελματισμό έμπειρης ηθοποιού. Και η επιπλέον επιτυχία της είναι ότι δεν φαίνεται ο κόπος πίσω από το κάθε καλλιτεχνικό αποτέλεσμα στο οποίο συμμετέχει, μόνο ο έρωτας που έχει για τη δουλειά της. Το «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη μας τη σύστησε, όμως εκείνη φρόντισε να τη γνωρίσουμε καλά σε όλες τις εκφάνσεις της υποκριτικής τέχνης που τώρα υπηρετεί.

Πώς είναι η ζωή σας αυτό τον καιρό;

Μετά το «Maestro», έκανα μια ταινία στη Μύκονο και τώρα επέστρεψα για λίγο στο σπίτι μου, στη βάση μου. Είναι σαν τζετ λαγκ – μου έχει λείψει η βάση μου, μου αρέσει το σπίτι και να γυρίζω πάντα στον πυρήνα μου, οπότε τώρα θέλω να επανέλθω. Και προσπαθώ να επανέλθω και σε αυτά που άφησα πίσω, όπως το Instagram, για παράδειγμα, που είναι μια δουλειά από μόνο του. Θέλω να είμαι ενεργός και να μπορώ να μιλώ και να επικοινωνώ με τον κόσμο. Επομένως, είμαι στη φάση προσαρμογής.

Φόρεμα και ζώνη LOUIS VUITTON BOUTIQUE. Σκουλαρίκια clips Angel 18Κ επιχρυσωμένο ασήμι 925, δαχτυλίδι Wing σε ροζ χρυσό 18Κ με λευκό διαμάντι και δαχτυλίδι Curl 18K επιχρυσωμένο ασήμι 925, GAVELLO.

Μπορείτε να μας πείτε κάτι για αυτή την ταινία στη Μύκονο; 

Προέκυψε από μια οντισιόν που ήρθε στο e-mail μου πριν από έναν ή ενάμιση χρόνο. Χρειάστηκε κάποιο διάστημα για να υλοποιήσουμε το συγκεκριμένο project. Πρόκειται για μια ταινία ξένης παραγωγής του Κρίστοφερ Μαρκς, ο οποίος είναι Αμερικανός με ελληνικές ρίζες, που γυρίστηκε στη Μύκονο με Έλληνες και ξένους ηθοποιούς. Έμεινα έξι εβδομάδες στο νησί καθώς έχω έναν πολύ βασικό ρόλο. Είμαι Μυκονιάτισσα για αυτόν το ρόλο, άλλο σκηνικό από τους Παξούς. Παρ’ όλα αυτά, στα νησιά πάντα. Κάτι γίνεται και για κάποιο λόγο ήμουν νησιώτισσα παντού – από Παξινή Μυκονιάτισσα και από τα Επτάνησα στα Κυκλαδονήσια.

Το ακούτε συχνά, αλλά η ομορφιά σας είναι για να σας χαζεύει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, μας έχετε «επιβάλει» να δούμε όλη την Κλέλια, όχι μόνο την ομορφιά της.

Ίσως να μη θέλω να δείξω κάτι στην πραγματικότητα, ίσως να είμαι αυτό που βλέπετε. Όταν ξεκίνησα το modeling, νόμιζα ότι αυτός ήταν ο σκοπός μου. Στην πορεία της ζωής μου, όμως, κατάλαβα ότι δεν ήταν αυτός. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν παρέμενα εκεί, θα έκανα κάτι υποδεέστερο. Θαυμάζω τα μοντέλα και τη δουλειά τους. Είναι πολύ σκληρό επάγγελμα. Ωστόσο αποφάσισα να σπουδάσω υποκριτική και να μπω σε μια δραματική σχολή γιατί ένιωθα ότι ήθελα να εμβαθύνω στα πράγματα – όχι για να το δείξω και να αποδείξω κάτι. Ήταν προσωπική μου ανάγκη να εξελιχθώ, να μάθω, να εκπαιδευτώ. Πάντα κάτι σκαρφίζομαι και πάντα κάτι θέλω να κάνω προκειμένου να εξελιχθώ.

Φόρεμα DIMITRIS PETROU. Λευκά και μαύρα χρυσά σκουλαρίκια 18Κ με λευκά και καφέ μπριγιάν και μαργαριτάρια Southsea, βραχιόλι με δέκα σειρές μαργαριτάρια και κούμπωμα από λευκόχρυσο 18Κ με μπριγιάν και δαχτυλίδι 18K με round και baguette cut μπριγιάν, SERKOS.

Πολλές φορές, έχουμε την αίσθηση ότι ένας όμορφος άνθρωπος δεν μπορεί να έχει μια κανονική ζωή όπως όλοι οι «κοινοί θνητοί». Έχει κάτι θεϊκό.

Σε μια άλλη κλίμακα, χολιγουντιανή, το πιστεύω κι εγώ αυτό όταν βλέπω μια διεθνή σταρ. Θεωρώ όμως πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Όλοι είμαστε το ίδιο κανονικοί, όλοι θέλουμε να εξελιχθούμε και είναι τα πράγματα πιο απλά. Μετά από την πορεία μου στο χώρο –γιατί δουλεύω, και ως μοντέλο και ως ηθοποιός, σχεδόν δεκαπέντε χρόνια–, βλέπω παλιές μου συνεντεύξεις –και θα βλέπω, με το καλό, μεγαλώνοντας– και παρατηρώ πόσο αλλάζω κι εγώ με τα χρόνια γιατί τότε ήμουν παιδάκι. Ακόμη δεν καταλαβαίνω πώς πέρασε μία δεκαετία από τότε που ήμουν 18 χρονών. Βλέπω τον εαυτό μου αλλιώς και μου φαίνεται περίεργο το τι έλεγα, τι πίστευα, τι πιστεύω, τι μπορεί να πιστεύω αργότερα. Κι αυτό έχει ενδιαφέρον – είναι σαν να έχω μια κάμερα και να παρακολουθώ ταυτόχρονα πώς διαμορφώνομαι στη ζωή μου.

Φόρεμα και τιάρα CELIA KRITHARIOTI COUTURE. Σκουλαρίκια "Dazling Bouquet" από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια, κολιέ "Dazling Waves" από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια, βραχιόλι "Shimmering" από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια, δαχτυλίδι "Elegance" από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια και pearl καρφίτσα από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια (στο φιόγκο της κορδέλας) KESSARIS.

Η αυτοπαρατήρηση είναι πολύ σημαντικό κομμάτι και της ψυχοθεραπείας, που έχω πληροφορηθεί ότι κάνετε.

Φτάνει σε σημεία τρέλας, δεν έχει όρια! Μπορεί να συμβαίνει κάτι δραματικό στη ζωή μου και, εκείνη την ώρα που είμαι χάλια και κλαίω, να προσπαθώ, μέσα στην παράνοια του συναισθήματος, να παρατηρήσω πώς είμαι για να το κλέψω για μια αντίστοιχη σκηνή.

Αυτό που επίσης καταλαβαίνουμε για σας μέσα από τις συνεργασίες σας είναι ότι είστε ένας άνθρωπος που δένει την ομάδα. 

Μου αρέσει να ενώνω τους ανθρώπους. Αυτό κάνω και με αγαπημένους μου φίλους που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους: προσπαθώ να τους φέρω κοντά. Είμαι της παρέας. Απολαμβάνω και τη μοναχικότητα, αλλά σε μια ομάδα ανθρώπων θέλω να ενώνω τα κομμάτια του παζλ. 

Ίσως λοιπόν και στο «Maestro» να μην ήταν έτσι ακριβώς οι συνθήκες στη συνεργασία αν δεν ήσαστε εσείς, όχι μόνο ως η Κλέλια του ρόλου, αλλά και ως η Κλέλια η συνάδελφος.

Στο «Maestro» είναι πιο ιδιαίτερη η συνθήκη γιατί είναι τόσο δυνατή η χημεία όλων και τόσο δυναμικές οι προσωπικότητές τους που ο συνδυασμός τους έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Υπάρχουν πολύ ωραίες ισορροπίες. Ο ένας είναι πολύ πρακτικός, ο άλλος πιο αέρινος, κάποιος πιο κωμικός και άλλος πιο δραματικός.  Όλο αυτό δημιουργεί μια αρμονική συνεργασία.   

Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να υπάρξει τέταρτη σεζόν «Maestro». Ξέρετε κάτι εσείς;

Ορκίζομαι ότι δεν το γνωρίζω, αλλά εύχομαι να υλοποιηθεί η ελπίδα τέταρτης σεζόν.

Γιατί έχετε δεθεί τόσο πολύ με αυτήν τη σειρά; 

Σίγουρα θα κάνει πολύ καλό στη δουλειά μου μια τέταρτη σεζόν, όμως ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι για το «Maestro». Θέλω απλά να είμαστε με αυτή την ομάδα ξανά στο νησί μας, να περνάμε καλά, να νιώθουμε ότι πάμε στην κατασκήνωση. Στα τελευταία γυρίσματα, δεν μπορούσα να κάνω σκηνές από το κλάμα. Έκρυβα τα χαρτομάντιλα στο σουτιέν μου επειδή έκλαιγα σε σκηνές όπου δεν έπρεπε.

Παλτό LUISA SPAGNOLI και φόρεμα MOSCHINO, Eponymo. Σατέν πουκάμισο ZARA. Γυαλιά ηλίου POLAROID, Safilo Hellas. Μαύρα χρυσά σκουλαρίκια 18Κ με brown μπριγιάν και μαργαριτάρια, κολιέ με μαύρα μαργαριτάρια και κούμπωμα από λευκόχρυσο 18Κ με μπριγιάν, κολιέ με μαργαριτάρια και κούμπωμα από χρυσό 18Κ με μπριγιάν και ρουμπίνια και δαχτυλίδι από λευκόχρυσο 18K με round και baguette cut μπριγιάν, SERKOS.

Να ξεφυλλίσουμε τις σελίδες της ζωής σας που σας έφεραν μέχρι εδώ;  

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και, από παιδάκι ακόμη, έκανα modeling. Όταν έκλεισα τα 14, με ανέλαβε η Έλενα Χριστοπούλου και, από τότε, δούλευα με γυναικεία περιοδικά. Εκείνη την εποχή, ήθελα να ασχοληθώ με το modeling πολύ σοβαρά. Πήγαινα ακόμη σχολείο, γι’ αυτό ταξίδευα κάθε εβδομάδα Αθήνα - Θεσσαλονίκη και πάλι πίσω. Διάβαζα στα αεροδρόμια γιατί ήθελα να είμαι καλή μαθήτρια. Όλο αυτό πήγε έτσι μέχρι τα 18 μου, όταν και αποφάσισα να σταματήσω τη δουλειά και να αφοσιωθώ στο διάβασμα για να περάσω στο πανεπιστήμιο. Μπήκα στη Δημοσιογραφία στο ΑΠΘ και ασχολήθηκα ενεργά το πρώτο έτος. Κάποια στιγμή, η Έλενα μου είπε για το ρόλο στο «Μπρούσκο». Εγώ όμως δεν ήμουν ηθοποιός, ούτε σκόπευα να γίνω, παρόλο που στο σχολείο ήμουν πάντα σε θεατρική ομάδα. Είπαμε το ναι γιατί αρχικά η πρόταση αφορούσε δέκα επεισόδια. Τελικά, έμεινα τρία χρόνια, μέσα στα οποία συνειδητοποίησα ότι με ενδιέφερε αυτό που συνέβαινε όταν βρισκόμουν μπροστά στην κάμερα. Έτσι, τον τελευταίο χρόνο της συμμετοχής μου στη σειρά, πηγαινοερχόμουν Κύπρο - Αθήνα για να παρακολουθώ σεμινάρια υποκριτικής. Στην Αθήνα με φιλοξενούσε η θεία μου και, από τη Δουκίσσης Πλακεντίας, πήγαινα στην Ομόνοια με το μετρό. Έμενα μισή εβδομάδα στην Αθήνα και μετά επέστρεφα στην Κύπρο. Ήθελα να το σπουδάσω κι άλλο όμως.

Η οικογένειά σας τι έλεγε;

Υπήρχε μια αγωνία για την αβεβαιότητα και τη δυσκολία του επαγγέλματος. Στο modeling μπορείς να ανοίξεις τα φτερά σου στο εξωτερικό, ενώ η δουλειά του ηθοποιού είναι διαφορετική. Γι’ αυτό, αρχικά το σκεφτόμουν πολύ, είχα τρομοκρατηθεί. Την επόμενη χρονιά, όμως, το αποφάσισα, έδωσα και πέρασα στο Ωδείο Αθηνών. 

Οι γονείς σας, παρά τις ανησυχίες τους, σας βοήθησαν να γίνετε η δυναμική γυναίκα που είστε σήμερα ή χτίσατε μόνη σας αυτή την προσωπικότητα;  

Οι γονείς μου είναι πολύ νέοι. Νομίζω ότι θα είναι πάντα νέοι γιατί έχουν έντονη την αίσθηση της ελευθερίας. Έτσι, ενώ πάντα με υποστήριζαν, κρατούσαν μια απόσταση που δεν με καταπίεζε. Ένιωθα προστασία, αλλά όχι πίεση. Οπότε, ένιωθα ελεύθερη. Αυτό με έκανε να πατώ γερά στα πόδια μου.

Υπάρχει κάτι που σας έχουν πει οι γονείς σας το οποίο κρατάτε ως φυλαχτό;

Να είμαι ανεξάρτητη και, επίσης, αυτό που μου έλεγε πάντα ο πατέρας μου: «Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να είμαστε ταπεινοί». Συγκινήθηκα και μόνο που το ανέφερα.

Συγκινείστε εύκολα;

Ναι, αλλά, όσο μεγαλώνω, γίνομαι ακόμα πιο ευσυγκίνητη. Κάτι ελευθερώνεται, έρχομαι πιο κοντά στον εαυτό μου.

Πλεκτή ζακέτα ZARA. Παντελόνι TOTEME, attica. Γάντια KATERINA KAROUSSOS. Τσάντα Kelly Hermès. Γόβες ENVIE SHOES. Σκουλαρίκια από κίτρινο χρυσό 18Κ με διαμάντια πάνω σε λευκόχρυσο 18Κ και μαργαριτάρια και βραχιόλι από κίτρινο χρυσό 18Κ και διαμάντια, VENETIA VILDIRIDIS.

Πώς ήταν τα φοιτητικά σας χρόνια στο Ωδείο Αθηνών;

Οι σπουδές μου στο Ωδείο Αθηνών ήταν τα πιο ωραία χρόνια της ζωής μου, ό,τι πιο σημαντικό για μένα. Έζησα τη φοιτητική ζωή που δεν μπορούσα να ζήσω πριν επειδή δούλευα. Εκεί άλλαξε η ζωή μου γιατί δεν είναι απλώς μια δραματική σχολή. Σου μαθαίνει να είσαι άνθρωπος, να θαυμάζεις και να παρατηρείς τους άλλους. Σου ανοίγει το μυαλό και την ψυχή. Κι εγώ είχα ανάγκη να βουτήξω σε μια άλλη πραγματικότητα. Η Αιμιλία Κεφαλά, που υποδύθηκε τη Ζωή στο «Maestro», είναι φίλη μου από το Ωδείο Αθηνών. Εγώ την πρότεινα στον Χριστόφορο γιατί το άξιζε. Μαζί το ζήσαμε αυτό στο Ωδείο τότε. Όταν τελείωσα τη σχολή, πήγα σε ό,τι οντισιόν υπήρχε.

Κι από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι σας στην υποκριτική.

Όλα ξεκίνησαν από οντισιόν, όλες τις δουλειές μου έτσι τις έχω πάρει. Δεν έχει έρθει τίποτα χωρίς προσπάθεια. Δεν τις φοβόμουν ποτέ τις οντισιόν. Έτσι άρχισε το θέατρο στο Θέατρο Τέχνης, όπου έμεινα τρία χρόνια, ήρθαν η ταινία «Ο τελευταίος ταξιτζής» του Στέργιου Πάσχου, το «Maestro»...

Από μικρή μάθατε να περνάτε από οντισιόν και casting. Πώς αντιμετωπίζατε τις απορρίψεις;

Ειδικά ως μοντέλο, είχα χτυπήσει πολλές πόρτες και μου έλεγαν ότι δεν πληρούσα τις προδιαγραφές. Μου έλεγαν ότι είμαι κοντούλα για το modeling και όχι τόσο στεγνή. Μιλάμε τώρα για πριν από δεκαπέντε χρόνια. Στο Παρίσι ήταν αλλιώς, πολύ πιο αυστηρά τα κριτήρια.

Τι σας έμαθε το modeling;

Μου έδωσε πειθαρχία και συνέπεια. Μέχρι και σήμερα, αυτά τα εργαλεία χρησιμοποιώ.

Ως μοντέλο, η απόρριψη για το σώμα σας σας δυσκόλεψε;

Έχω δυσκολευτεί με το θέμα «κιλά». Όταν είσαι πολύ μικρή και έχεις να διαπραγματευτείς τέτοιου είδους θέματα, τα κουβαλάς μέσα σου. Είναι κατάλοιπα με τα οποία παλεύω. Θεωρώ όμως ότι ο τρόπος για να τα αφήσω πίσω μου είναι να έχω δίπλα μου ανθρώπους που με κάνουν να αισθάνομαι πολύ όμορφη –όχι εμφανισιακά–, να αισθάνομαι αποδεκτή. Όσο μεγαλώνω, το καταφέρνω.

Off-shoulder μάλλινη ζακέτα ALESSANDRA RICH, luisaworld.com. Καπέλο και γάντια KATERINA KAROUSSOS. Γυαλιά ηλίου POLAROID, Safilo Hellas. Pearl σκουλαρίκια από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια, pearl κολιέ από χρυσό 18Κ με διαμάντια και pearl καρφίτσα από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια KESSARIS.

Στο χώρο της υποκριτικής, υπήρξε στιγμή ή περίοδος που δεν νιώσατε αποδεκτή;  

Νομίζω ότι στην υποκριτική δεν το έχω νιώσει ποτέ. Ίσως γιατί είναι ένα μέρος όπου αισθάνομαι πραγματικά ο εαυτός μου.

Αλλά έχει έναν πρωταθλητισμό.

Αυτή είναι η λέξη της ζωής μου, «πρωταθλητισμός», γιατί περιλαμβάνει τα πάντα. Πρέπει να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος – στο ρόλο, στις συνθήκες, στο συνεργάτη σου, στο συνάδελφό σου. Επίσης, υπάρχουν θυσίες που ο καθένας λαμβάνει αλλιώς υπόψη. Σε ένα θίασο, π.χ., μετά θα βγουν για ένα ποτό για να χαλαρώσουν. Εγώ, δυστυχώς, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Θα ήθελα, αλλά δεν μου το επιτρέπω.

Γιατί δεν το επιτρέπετε στον εαυτό σας;

Γιατί θεωρώ το θέατρο τεράστια ευθύνη. Από την αρχή μέχρι και το τέλος της παράστασης, είναι μια τελετουργία. Κι αυτό πρέπει να γίνεται κάθε μέρα. Έχει τύχει να παίζω επτά ημέρες την εβδομάδα σε δύο παραστάσεις, στις «Πεταλούδες στο στομάχι» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και στο «Μοτέλ» στο Θέατρο Τέχνης. Ήταν πολύ δύσκολο και, για να αντέξουν το σώμα, η φωνή και η καρδιά μου, έπρεπε να είμαι πολύ συνεπής. Να κοιμάμαι, να τρώω σωστά, να κάνω γυμναστική και να μη φορτώνω το σώμα μου. Πολλές φορές, δεν ζω όλα όσα θα ήθελα. Γι’ αυτό είναι ωραία τα διαλείμματα όπως σε αυτήν τη φάση της ζωής μου, για να πάρω μια ανάσα και να συνεχίσω.

Κάτι που είναι πολύ γνήσιο σε σας ως ηθοποιό είναι η χαρακτηριστική λιτότητα και απλότητα στο παίξιμό σας. Τι σας κινητοποιεί να παίζετε έτσι; 

Nιώθω ότι είμαι άνετη με την κάμερα. Ίσως επειδή είμαι μπροστά από μια κάμερα από πολύ μικρή ηλικία. Επίσης, προτιμώ να μην είμαι απόλυτα προετοιμασμένη γιατί θέλω να πάρω από τον άλλο πάνω στη σκηνή ή στο πλατό. Αφήνω χώρο να μου συμβούν τα πράγματα. Θέλω να με εκπλήξω, αλλά προσπαθώ να είμαι και όσο μπορώ πιο κοντά στο πραγματικό γεγονός που διηγούμαι. Μου αρέσει η απλότητα στα συναισθήματα. Οι άνθρωποι, άλλωστε, στις πιο τραγικές στιγμές της ζωής μας, είμαστε ακίνητοι και σιωπηλοί. 

Στην ταινία του Στέργιου Πάσχου «Ο τελευταίος ταξιτζής» ήσαστε υποψήφια για βραβείο Ίρις A΄ Γυναικείου Ρόλου.

Αυτή η δουλειά με δυσκόλεψε πολύ. Κατ’ αρχάς, γιατί 10 με 3 είχα πρόβα για την παράσταση «Μοτέλ», πήγαινα για γύρισμα στις 5 το απόγευμα και έφευγα στις 3 τα ξημερώματα, κι αυτό γινόταν λούπα κάθε μέρα. Οπότε, ήμουν κατάκοπη. Κυρίως, όμως, με δυσκόλεψε όλο αυτό που συνέβη στην ταινία, ειδικά στην τελευταία σκηνή. Μόλις είχα τελειώσει τη σχολή, κι αυτός ο ρόλος είχε πολύ βάρος. Πώς θα σήκωνα αυτό το βάρος της πρωταγωνίστριας; Δεν ένιωθα έτοιμη. Ωστόσο κι εγώ που είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και τις δουλειές μου θα πω ότι αισθάνομαι πολύ υπερήφανη για τη συγκεκριμένη ταινία γιατί αυτό το σκοτάδι είχε βάθος.

Και γιατί είστε κόντρα ρόλος με το σκοτάδι.

Κόντρα ρόλος για σας που με βλέπετε. Για μένα είναι μια χαρά! (γέλια)

Μιλήστε μας λοιπόν για τα σκοτάδια σας. 

Οι φίλοι μου με αποκαλούν drama queen. Από μικρή, ήμουν έντονος χαρακτήρας, αντιδραστική. Όλα τα κάνω στην υπερβολή, έχω τα άκρα από το μηδέν στο εκατό. Μπορεί να είμαι σε ένα σετ και να παραμένω ήρεμη και σιωπηλή. Εσωτερικά είμαι στο εκατό, αλλά αυτό που φαίνεται έξω είναι μια γαλήνη γιατί προσπαθώ να είμαι συγκεντρωμένη και να μαζεύω ενέργεια. Όταν όμως είμαι στο εκατό μου, είμαι φωτιά. Μου αρέσουν αυτά τα άκρα και δεν θέλω να τα αλλάξω επειδή είναι πρόκληση. 

Κρίνοντας από αυτά που αναφέρατε για τη ζωή σας και τη δουλειά σας από μικρή ηλικία, δίνετε την αίσθηση ότι διατηρείτε έντονα το παιδί μέσα σας, ότι έχετε μια παρατεταμένη εφηβεία. Ισχύει αυτό;

Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα φύγει αυτό. Δεν μπορώ να με φανταστώ μεγάλη. Εγώ νιώθω ότι είμαι 18, κι ας έχουν περάσει δέκα χρόνια. Μπορεί και σε 20 χρόνια να νιώθω πάλι 18. Όμως είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αντιλαμβάνομαι ότι με ενδιαφέρουν και άλλα πράγματα.

Όπως;

Σκέφτομαι ότι πρέπει να δω αλλιώς το μέλλον μου, μήπως, για παράδειγμα, με ενδιαφέρει να κάνω οικογένεια – και δεν το λέω στερεοτυπικά. Αυτή είναι μια σκέψη που δεν είχα ξανακάνει και δεν θα την πραγματοποιήσω τώρα, αλλά μου πέρασε από το μυαλό ξαφνικά. Βρίσκομαι σε ένα μεταβατικό στάδιο, και θεωρώ ότι αυτό ισχύει και για τα επαγγελματικά μου.

Προσωπικά, σε τι στάδιο βρίσκεστε;

Είμαι σε ένα πολύ ωραίο στάδιο. Όταν είσαι μικρός, σε γοητεύουν πιο σκοτεινές, ίσως τοξικές καταστάσεις. Πλέον είμαι σε μια φάση ζωής στην οποία αισθάνομαι πολύ όμορφα με έναν άνθρωπο που μου παρέχει ασφάλεια. Είμαι ερωτευμένη, νιώθω αγάπη και όλα αυτά τα καθαρά, πραγματικά συναισθήματα που θέλουμε να βιώνουμε και που προκύπτουν όταν ερχόμαστε κοντά στον εαυτό μας. 

Ποια είναι η μεγαλύτερη φοβία σας; 

Η απώλεια, την τρέμω. Μία ακόμα δυνατή φοβία μου –επειδή πιστεύω πολύ σε αυτά που μου συμβαίνουν–είναι να μην καταφέρω όλα όσα πιστεύω για μένα. Θα φανεί.

Off-shoulder μάλλινη ζακέτα ALESSANDRA RICH, luisaworld.com. Καπέλο και γάντια KATERINA KAROUSSOS. Γυαλιά ηλίου POLAROID, Safilo Hellas. Pearl σκουλαρίκια από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια, pearl κολιέ από χρυσό 18Κ με διαμάντια και pearl καρφίτσα από λευκό χρυσό 18Κ με διαμάντια KESSARIS.

Από το χώρο του θεάτρου ξεκίνησε μια πολύ ελπιδοφόρα ανάγκη να πέσει φως στις κακοποιητικές συμπεριφορές. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το Me Too. Πώς βλέπετε όλο αυτό που συνέβη;

Αρχικά, να πω ότι όντως είναι ένα φως γιατί πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει. Προσωπικά, έχω νιώσει να μην καταλαβαίνω τι συμβαίνει στη ζωή μου και αν κάτι είναι κακοποιητικό ή όχι. Στο «Maestro» υπάρχει μια τέτοια ιστορία, της Κλέλιας. Στη ζωή μας υπάρχουν διάφορες μορφές βίας που δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες. Αυτό το φως του Me Too πραγματικά ήρθε και μας έδωσε τη δύναμη να μιλήσουμε, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε καταστάσεις. Ο μόνος τρόπος για να παραμείνουν τα αποτελέσματά του είναι εμείς, οι νεότερες γενιές, να συνεχίσουμε να μιλάμε ανοιχτά, να βάζουμε όρια και να είμαστε σταθερές/οί σε αυτά που πιστεύουμε. Η κακοποίηση δεν έχει φύλο και όποιος τη δέχεται πρέπει να το μοιράζεται και να ζητά βοήθεια.  

Σας έχει τύχει να σας ασκήσουν κακοποιητική συμπεριφορά;

Ναι, αλλά ήταν σε ένα σημείο όπου μπόρεσα να το χειριστώ όπως έπρεπε: πολύ διακριτικά και αποτελεσματικά.

Ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι στον «Ηλίθιο» λέει μέσα από τον κεντρικό ήρωα, τον πρίγκιπα Μίσκιν, ότι «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο». Το πιστεύετε;

Εγώ πιστεύω ότι και η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Μου αρέσει η ομορφιά γύρω μου γιατί εμπεριέχει την καλοσύνη, την ευγένεια, τους ωραίους τρόπους και την αγάπη. Η ομορφιά για μένα είναι αυτό το παζλ από τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές που την κάνουν να αναπνέει. Και μου αρέσει να αναπνέω έτσι.

Εμπιστεύεστε τους ανθρώπους;

Τους δικούς μου ανθρώπους, ναι! Τους ανθρώπους γενικά επίσης τους εμπιστεύομαι, όμως, όσο μεγαλώνω, με τρομάζουν κάπως. Μου έχουν συμβεί ένα-δύο πράγματα που με έχουν κάνει να ταραχτώ. Γι’ αυτό, με τα χρόνια, γίνομαι λίγο πιο κλειστή – και καλώς συμβαίνει αυτό γιατί είναι ένα μέτρο που με προστατεύει περισσότερο.

Τι εύχεστε για τη χρονιά που έρχεται;

Το 2025 φυσικά θα ήθελα να έχουμε υγεία όλοι οι άνθρωποι. Σε πιο προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να πραγματοποιηθούν οι στόχοι που έχω θέσει.

*Ευχαριστούμε τη Μαρί Γυπαράκη για τη φιλοξενία.

*Κεντρική φωτογραφία: Φόρεμα VASILIS ZOULIAS. Γάντια KATERINA KAROUSSOS. Σκουλαρίκια από λευκόχρυσο 18Κ με μαργαριτάρια south sea και διαμάντια, κολιέ με μαργαριτάρια south sea και βραχιόλι από λευκόχρυσο 18Κ με μπριγιάν και πέρλα south sea, VENETIA VILDIRIDIS.