Πριγκίπισσα Diana: Το μυστήριο του θανάτου της και η επίσκεψή της στην Ελλάδα που είχε ραγίσει καρδιές

Η μυθιστορηματική ζωή της πριγκίπισσας της Ουαλίας έμελλε να λήξει άδοξα στο γνωστό δυστύχημα στο Παρίσι στις 31 Αυγούστου του 1997.

Όπως συμβαίνει συχνά όταν μια μεγάλη διασημότητα βρίσκει ξαφνικό και άδοξο τέλος, το κοινό αρνείται να δεχτεί ότι η πριγκίπισσα που έζησε μια ζωή έξω από τα συνηθισμένα μπορεί να βρήκε το θάνατο από κάτι τόσο μπανάλ όσο ένα αυτοκινητικό δυστύχημα σε υπόγειο τούνελ.

H έρευνα των βρετανικών αρχών, που διήρκεσε 3 χρόνια και εξέτασε 278 μάρτυρες, ανάμεσά τους και μυστικούς πράκτορες της Βρετανίας που βρίσκονταν στο Παρίσι εκείνες τις ημέρες, κατέληξε πως το δυστύχημα στο τούνελ Άλμα των Παρισίων που οδήγησε στο θάνατο τους τρεις από τους τέσσερις επιβαίνοντες στη Μερσεντες που οδηγούσε ο σοφέρ των Αλ Φαγέντ, Ανρί Πολ, μεταφέροντας τον Ντόντι Αλ Φαγεντ, την πριγκίπισσα και το σωματοφύλακά της, Τρέβορ Ρις Τζόουνς που ήταν ο μοναδικός επιζών, ήταν αποτέλεσμα της οδήγησης σε κατάσταση μέθης του Πολ αλλά και των ενοχλήσεων από τα οχήματα που ακολουθούσαν τη Μερσεντες από κοντά, δηλαδή των φωτογράφων. Ο θάνατος της πριγκίπισσας και του Αλ Φαγέντ οφείλετο στο ότι δε φορούσαν ζώνη ασφαλείας.

Η δικαστική έρευνα εξέτασε όλες τις καταγγελίες που είχε κάνει ο Μοχάμεντ Αλ Φαγέντ, πατέρας του Ντόντι στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν η πεποίθηση του ότι το δυστύχημα είχε οργανωθεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες κατ' εντολή του δούκα του Εδιμβούργου και ότι η Νταϊάνα ήταν έγκυος. Όλες καταρρίφθηκαν με στοιχεία. Ειδικά για το θέμα της εγκυμοσύνης, ο βασιλικός ιατροδικαστής, δρ Τζον Μπάρτον, ο οποίος παρακολούθησε τη μεταθανάτια εξέταση της πριγκίπισσας, είχε δηλώσει ξεκάθαρα πως η Diana δεν ήταν έγκυος όταν σκοτώθηκε. "Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι δεν περίμενε παιδί καθώς εξέτασα τη μήτρα της. Ξέρω ότι δεν ήταν έγκυος" είχε δηλώσει στους ''Times''.

Ο φάκελος έκλεισε οριστικά για τις αρχές το 2008, αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι θεωρίες συνωμοσίας που εξακολούθησαν να κυκλοφορούν δεν έθεταν κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα.

Ποτέ δεν εξακριβώθηκε ο ρόλος που έπαιξε ένα λευκό Fiat Uno στο δυστύχημα. Αυτόπτες μάρτυρες το είδαν να μπαίνει στο τούνελ ακολουθώντας τη Μερσέντες. Σημάδια από την μπογιά του βρέθηκαν στη Μερσέντες. Ο αριθμός του όμως και η ταυτότητα του οδηγού του δεν έγιναν ποτέ γνωστά.
Η δε πριγκίπισσα σε γράμμα της στον μπάτλερ Πολ Μπάρελ, λίγους μήνες πριν το δυστύχημα, είχε γράψει πως ο Κάρολος θα έστηνε ένα αυτοκινητικό ατύχημα εις βάρος της προκειμένου να πάθει εκείνη εγκεφαλική βλάβη και να ανοίξει το δρόμο ώστε να παντρευτεί την Καμίλα…

Εξίσου μεγάλο αίνιγμα με το θάνατο της ήταν όμως και η ζωή της πριγκίπισσας. Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το θάνατό της υπάρχουν δύο βασικές εξιστορήσεις του βίου της εκ διαμέτρου αντίθετες.

Η μια εκδοχή, αυτή των υποστηρικτών της, την θέλει άδολη και αθώα να παντρεύεται τον Κάρολο από αγνό έρωτα, πιστεύοντας ότι ζει ένα αληθινό παραμύθι, να εισέρχεται στη ζωή της πριγκίπισσας χωρίς καμία προετοιμασία ή υποστήριξη από τα ανάκτορα, να πέφτει από τα σύννεφα όταν ανακαλύπτει τη σχέση του με την Καμίλα και κατόπιν να υποφέρει από διατροφικές διαταραχές αβοήθητη, καθώς τα ανάκτορα συνωμοτούσαν εναντίον της προκειμένου να την απομακρύνουν από τα παιδιά της. Κάθε κίνηση "εσχάτης προδοσίας" που έκανε η Diana, από τους διάφορους ερωτικούς δεσμούς της, μέχρι την αποκάλυψη οικογενειακών μυστικών της βασιλικής οικογένειας στον Τύπο και την de profundis συνέντευξη στην τηλεόραση, δικαιολογούνται απόλυτα σαν προσπάθειες της πριγκίπισσας να ορθώσει ανάστημα και να υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι στους Windsor και την κοινή γνώμη…

Η άλλη εκδοχή, αυτή των υποστηρικτών του βασιλιά Καρόλου την θέλει υπολογίστρια και δαιμόνια από την πρώτη στιγμή, και τόσο αποφασισμένη για εκδίκηση μετά το χωρισμό της από τον πρίγκιπα Κάρολο ώστε να ξεκινήσει μια εκστρατεία δυσφήμησης που περιλάμβανε τις αποκαλύψεις της για τους Windsor στον Andrew Morton για τη βιογραφία της και την τηλεοπτική συνέντευξη στο ''Panorama'' στην οποία εξέφρασε αμφιβολίες για το αν ο Κάρολος θα είναι σε θέση να αναλάβει τα καθήκοντα του βασιλέα. Όσο για τον δεσμό του Καρόλου με την Καμίλα, η Diana πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα συνάπτοντάς δεσμούς με έναν σωματοφυλακά της και τον αξιωματικό Τζέιμς Χιούιτ.

Η αλήθεια προφανώς βρίσκεται κάπου στη μέση, αν ωστόσο η Diana είχε σκοπό να χτυπήσει τους Windsor όχι μόνο δεν τα κατάφερε αλλά αντίθετα, φέρνοντας στον κόσμο τον Γουίλιαμ και τον Χάρι στους οποίους κληροδότησε όλο το χάρισμα της επικοινωνίας και της γοητείας της. εξασφάλισε τη δημοτικότητά τους για τουλάχιστον ακόμη μια γενιά.

Περισσότερο δε από τα σκάνδαλα του βίου της, παραμένει η μνήμη της κοινωνικής της προσφοράς: Η αγκαλιά στον ασθενή του Aids όταν η ασθένεια αντιμετωπιζόταν ως σύγχρονη πανώλη, η τρυφερότητα στα παιδιά που είχαν ακρωτηριαστεί από νάρκες, το γνήσιο ενδιαφέρον και η έμφυτη καλοσύνη για τους αδικημένους αυτού του κόσμου, ακόμη και μακριά από τις κάμερες. Αυτή ήταν η Diana που αγάπησαν όλοι, και έτσι θα τη θυμόμαστε.
Το ελληνικό κοινό έχει την δική του ιδιαίτερη σχέση με την πριγκίπισσα εξ ‘ αιτίας ενός και μόνο ιδιαίτερα συγκινητικού περιστατικού:

Το 1996 η πριγκίπισσα Diana επισκέφθηκε την Ελλάδα και βρέθηκε σε ένα μικρό χωριό της Εύβοιας για να εκπληρώσει την υπόσχεση που είχε δώσει σε ένα νέο παιδί που «έσβησε» σε νοσοκομείο της Αγγλίας. H Diana είχε γνωρίσει τον Γιάννη Καλυβιώτη ένα χρόνο νωρίτερα σε μια επίσκεψή της σε βρετανικό νοσοκομείο. Κάτι στο χαρακτήρα και την προσωπικότητα του νεαρού παιδιού, που έπασχε από ανίατη τότε νόσο, κέρδισε την πριγκίπισσα. Θα τον επισκεπτόταν αρκετές φορές ξανά. Εκείνος όμως δεν είχε πολύ χρόνο. Λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, ζήτησε από την πριγκίπισσα μια χάρη. Να παρευρεθεί στην κηδεία του για να δώσει κουράγιο στην μητέρα του και να της απαλύνει τον πόνο. Κανείς δε γνώριζε για την υπόσχεση, εκτός από την πριγκίπισσα – το φορτωμένο πρόγραμμα της οποίας είχε σίγουρα άλλες προτεραιότητες.

Κι όμως, εκείνο το πρωινό του Σεπτεμβρίου του 1996 οι κάτοικοι της Λίμνης Ευβοίας είδαν την πριγκίπισσα ντυμένη στα μαύρα να περπατά στα σκονισμένα σοκάκια του χωριού. Συνοδευόμενη από την Ελληνίδα φίλη της, Χρυσάνθη Λαιμού, παρηγόρησε τη μητέρα του φίλου της και του απηύθυνε το ύστατο «χαίρε», χωρίς να κρύβει ούτε τη συγκίνηση ούτε τη μεγάλη καρδιά της.

H πριγκίπισσα είχε πάντα μια μοναδική ικανότητα να συναισθάνεται τον πόνο εκείνων που συναντούσε και να συμπάσχει με ειλικρίνεια μαζί τους. Ένα χρόνο αργότερα, όταν η Diana έφυγε από τη ζωή της δόθηκε από τον Τύπο ο τίτλος “πριγκίπισσα της καρδιάς”. Τον είχε κερδίσει δίκαια…