H Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στο Grace: «Εμπλουτίζομαι πνευματικά ως προς την ευρύτερη κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού»

Ποιος είναι ο ρόλος της ζωής σας;

Είχα την τιμή να παίξω εξαιρετικούς ρόλους, τόσο στο αρχαίο δράμα όσο και στο κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο. Μου είναι λοιπόν τρομερά δύσκολο να διαλέξω κάποιον. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να το κάνω, θα έλεγα τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, όχι μόνο για την τεράστια αξία του ρόλου, αλλά και για το ότι, ερμηνεύοντάς την επί μία τριετία σε παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, ταξίδεψα μαζί της σε όλο τον κόσμο. Μου χάρισε αξέχαστες εμπειρίες και στάθηκε η αφορμή να γνωρίσω πολλούς πολιτισμούς.

Τι είναι το σημαντικότερο σε μια θεατρική συνεργασία;

Να είναι συνειδητή από όλους η έννοια του κοινού στόχου, η υπακοή σε μια ενιαία αισθητική και ένα όμοιο υποκριτικό ύφος, πάντα υπό την καθοδήγηση ενός ικανού σκηνοθέτη και μέσα από ένα δημιουργικό διάλογο.

Όταν είστε πάνω στη σκηνή, πώς νιώθετε τον παλμό του κοινού και πώς θυμάστε να σας έχει επηρεάσει;

Συνήθως δεν επιτρέπεται η οπτική επαφή με το κοινό, εκτός αν το απαιτεί το ύφος της σκηνοθεσίας. Ακούμε όμως αναγκαστικά τις αντιδράσεις του, νιώθουμε τη σιωπηλή προσήλωσή του στην παράσταση, αν εκείνη το συνεπαίρνει, ή τη θορυβώδη ανησυχία του, αν το αφήνει αδιάφορο. Αυτόματα, λοιπόν, καθώς συμβαίνει αυτή η συνεχής διάδραση ανάμεσα σε σκηνή και πλατεία, όσο καλύτεροι είναι οι θεατές τόσο καλύτερη γίνεται και η παράσταση, ενώ ένα αγενές κοινό, που μιλά στο τηλέφωνο, τσεκάρει τα social του κ.τ.λ., δημιουργεί δυσαρέσκεια στους ηθοποιούς, που δεν μπορούν να βυθιστούν απερίσπαστοι στο ρόλο τους και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Φόρεμα με ασημοτυπία και φτερά στο λαιμό DIMITRIS PETROU. Σκουλαρίκια από χρυσό 18Κ με μαύρα μπριγιάν και baquette (δεξιό χέρι) δαχτυλίδι από λευκόχρυσο 18Κ με μαύρα μπριγιάν και (αριστερό χέρι) δαχτυλίδι bull, μαυρισμένο, από χρυσό 18Κ με μαύρα μπριγιάν και rose-cut διαμάντια SERKOS.

Πώς είστε ως θεατής;

Αφήνω στην άκρη την προσωπική μου άποψη για το έργο και παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον την παράσταση, τη σκηνοθετική ματιά και τις ερμηνείες. Θέλω να νιώσω τα πάντα βαθιά στο πνεύμα και στην ψυχή μου.

Τι μπορείτε να εντοπίσετε ότι άλλαξε πολύ με τα χρόνια;

Η ανάγκη μου να γίνομαι όλο και πιο λιτή, πιο δωρική, και η επιθυμία μου να κάνω πια περισσότερο σινεμά απ’ ό,τι μου επέτρεψαν μέχρι τώρα οι συνθήκες στη χώρα μας.

Με ποιο σπουδαίο ξένο ηθοποιό θα θέλατε να βρεθείτε μαζί επί σκηνής;

Με πολλούς. Από τους άντρες, σε ένα παράλληλο σύμπαν –γιατί αυτά τα πράγματα δεν γίνονται–, με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, που με γοητεύει με τον απόλυτο χαμαιλεοντισμό του, και, από τις γυναίκες, με τη Μέριλ Στριπ βέβαια ή με την Κέιτ Μπλάνσετ για να έχω τη συγκλονιστική εμπειρία να τις δω από κοντά την ώρα που δουλεύουν και να διδαχθώ από τη μέθοδο και την τεχνική τους.

Ποια είναι η σχέση σας με τους ρόλους; Πόσο σας επηρεάζουν και ποιοι σας γοητεύουν περισσότερο;

Πάντα ψάχνω όλους τους ρόλους μου όσο πιο εξονυχιστικά γίνεται. Διαβάζω μελέτες και αναλύσεις για το έργο, το συγγραφέα ή την εποχή, κοιτάζω πίνακες και βλέπω ταινίες ανάλογου στυλ και περιεχομένου, βυθίζομαι στον κόσμο του χαρακτήρα με κάθε τρόπο, με τη φαντασία και την ενσυναίσθησή μου, και, κυρίως, ακούω πολύ καλά τις κατευθυντήριες οδηγίες του σκηνοθέτη του οποίου τη ματιά καλούμαι να υπηρετήσω όσο το δυνατόν καλύτερα. Εμπλουτίζομαι πνευματικά ως προς την ευρύτερη κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού και του κόσμου μας γενικότερα.

Ποιος σκηνοθέτης και για ποιο λόγο υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός για τη ζωή και την πορεία σας;

Έχω αποκομίσει πολλά από όλους τους σκηνοθέτες με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Ωστόσο υπήρξαν δύο οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί στο ξεκίνημά μου, η Μάγια Λυμπεροπούλου, που ήταν δασκάλα μου στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και μας δίδαξε υποκριτική με όρους σημειολογίας, ήθος και καλλιτεχνική συνέπεια, και ο Γιώργος Μιχαηλίδης, που ήταν πνευματικός μου πατέρας και στο Ανοιχτό Θέατρο του οποίου βίωσα επί οκτώ χρόνια τη μαγεία του θεάτρου σε σπουδαίες παραστάσεις καθώς και τη ζεστασιά της θεατρικής ομάδας ως οικογένειας. Από τις συνεργασίες μου στη συνέχεια, θα σταθώ στον Γιάννη Χουβαρδά, που με ταξιδεύει κάθε φορά με το δικό του ξεχωριστό τρόπο σε αναγνώσεις έργων και ρόλων που δεν είναι αναμενόμενες, και στην Ελένη Σκότη, που με επιμονή ξέρει να οδηγεί τους ηθοποιούς της στη βαθύτερή τους αλήθεια, την αμεσότητα της απεύθυνσης και την επικοινωνία με τους συναδέλφους.

*Info: Φέτος η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη συμμετέχει στην επανάληψη της παράστασης «Τρεις ψηλές γυναίκες», σε σκηνοθεσία Μπομπ Ουίλσον, στο θέατρο Ολύμπια, ενώ, από τις 16 έως τις 24 Ιανουαρίου, η παράσταση θα παιχτεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.