Έβαλα αυτόν τον τίτλο στη συνέντευξη του νεαρού γλυκύτατου Δημήτρη, διότι ειλικρινά δεν έχω ακούσει άνθρωπο, πόσο μάλλον δε αγόρι, να μιλά με τέτοια τρυφερότητα και λατρεία για τη μητέρα του. Με συγκίνησε τόσο, του το είπα συμπληρώνοντας πως εύχομαι και ο γιος μου κάποτε να μιλά έτσι για εμένα. Ο «Άγγελος» των «Καλύτερων μας Χρόνων» και ο «Γρηγόρης» του «Προξενιού της Ιουλίας» ανεβαίνει στη σκηνή υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Μάξιμου Μουμούρη που σκηνοθετεί το νεοελληνικού έργου «Ονειρα Γλυκά» του Μιχάλη Μαλανδράκη στο θέατρο «Τόπος Αλλού».
Μεγαλώσατε στην Κρήτη. Πώς έγινε η αλλαγή ζωής;
Μεγάλωσα στην Κρήτη, με τη μητέρα μου (της οποίας η οικογένεια – αδέλφια, παππούς και γιαγιά, ήταν ψαράδες) καθώς χώρισε με τον πατέρα μου ο οποίος μάλιστα δεν ήταν Κρητικός. Πήγα εκεί σχολείο και όταν ήμουν στο λύκειο σκεφτόμουν διάφορα πράγματα που θα ήθελα να κάνω μην ξέροντας τι από αυτά να επιλέξω. Ήθελα να γίνω μάγειρας, κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ, με ενδιέφερε ιδιαιτέρως η αρχιτεκτονική αλλά τα μαθηματικά μού φαίνονταν δύσκολα, μέχρι που μπήκα στη θεατρική ομάδα, όπου περνούσα πάρα πολύ ωραία. Ημουν πολύ συγκεντρωμένος, μου άρεσε, αλλά μέχρι εκεί -το έβλεπα σαν χόμπι. Κάποια στιγμή όμως, ενώ ήμουν στη Γ’ Λυκείου, μας πήγαν εκδρομή στην Αθήνα για να δούμε μια παράσταση στο Εθνικό Θέατρο. Οταν πάτησα το πόδι μου εκεί μέσα, χωρίς καν να έχει ξεκινήσει η παράσταση, και είδα τη σκηνή, όλα έλαμψαν. Ημουν σίγουρος ότι αυτό ήθελα να κάνω! Πήρα τηλέφωνο τη μητέρα μου και της είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός και ότι ήμουν σίγουρος για αυτό.
Στο σχολείο ήσασταν καλός μαθητής;
Δεν θα έλεγα ότι ήμουν καλός μαθητής στις τελευταίες τάξεις του λυκείου. Στην Α’ Λυκείου ήμουν καλός και τότε ήταν που με ενδιέφερε και η αρχιτεκτονική, γιατί μου άρεσε η γεωμετρία αλλά όχι και τα μαθηματικά. Μετά, που μπήκα και στη θεατρική ομάδα, οι επιδόσεις μου στα μαθήματα άρχισαν να πέφτουν.
Με τον πατέρα σας έχετε καλή σχέση;
Ναι, τα πάμε μια χαρά, δεν έχει γίνει ποτέ κάτι άσχημο μεταξύ μας και τώρα που μένω στην Αθήνα, το σπίτι του είναι δεκαπέντε λεπτά από το δικό μου. Γενικά μεγάλωσα ήρεμα, παρ’ όλο που οι γονείς μου δεν ήταν μαζί.
Τι κάνατε μετά το λύκειο;
Έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό, αλλά δεν πέρασα. Πήγα στη σχολή δραματικής τέχνης Αγ. Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης», όπου είναι διευθυντής ο Μάξιμος Μουμούρης. Στη σχολή δεν έτυχε να τον έχω καθηγητή, αλλά για καλή μου τύχη τον έχω τώρα σκηνοθέτη και τον νιώθω και ως καθηγητή μου, γιατί μου μαθαίνει πολύ σημαντικά πράγματα. Ο Μάξιμος είναι ένας πολύ μορφωμένος και έξυπνος άνθρωπος, έχει πολλά να σου δώσει και το κάνει με τον καλύτερο τρόπο, ειδικά σε ένα νέο ηθοποιό. Με παραδείγματα από τον εαυτό του, άλλους ηθοποιούς, με τεχνικές, ακόμη και τις παραμικρές λεπτομέρειες όσον αφορά την υποκριτική.