Αν και γεννημένος στο Μεξικό με Ιρλανδική καταγωγή, ο Άντονι Κουίν στο μυαλό του Ελληνικού αλλά και του διεθνούς κοινού ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ελλάδα, έχοντας υποδυθεί τον Αλέξη Ζορμπά στην κλασική ταινία του 1964.
Ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Αμερικανός ηθοποιός, για το «Βίβα Ζαπάτα» και την «Ζωή ενός ανθρώπου», είχε ήδη αγκαλιαστεί από το Ελληνικό κοινό, έχοντας γυρίσει ταινίες στην Ελλάδα όπως «Τα κανόνια του Ναβαρόνε».
Η ταινία είχε γυριστεί στη Ρόδο και η ομορφιά του νησιού είχε εμπνεύσει τον ηθοποιό ώστε το 1961 να αποκτήσει ένα κτήμα 117 στρεμμάτων στην περιοχή του Λαδικού. Δεκαετίες αργότερα η τρίτη σύζυγός του και τα παιδιά του θα εμπλέκονταν σε δικαστική διαμάχη με τον Ελληνικό Δημόσιο που αμφισβητούσε την κυριότητα της έκτασης που είχε χαρακτηριστεί αιγιαλός. Σήμερα η παραλία φέρει το όνομα του ηθοποιού.
"Σημασία έχει μόνο ποιος είμαι. Και εγώ είμαι ο Άντονι Κουίν: γιος, αδελφός, εποχιακός αγρότης, φοιτητής, εραστής, ηθοποιός, σύζυγος, πατέρας, γλύπτης, ζωγράφος, αλαζονικό κάθαρμα. Είμαι Μεξικάνος, Ιρλανδός, Ινδιάνος, Αμερικάνος, Ιταλός, Έλληνας, Ισπανός, Κινέζος, Εσκιμώος, μουσουλμάνος. Είμαι όλα αυτά και πολλά άλλα. Και πολύ λιγότερα. Πάνω απ’ όλα όμως είμαι καλλιτέχνης."
Ήταν ο ρόλος του Αλέξη Ζορμπά, που ερμήνευσε το 1964 στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη που παρέμεινε ο πλέον αξιομνημόνευτός και εμβληματικός για τον Άντονι Κουιν και που του απέφερε μία ακόμη υποψηφιότητα για Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου.
