Μια παράσταση με το -ίσως λιγότερο γνωστό στο ευρύ κοινό, πρώιμο- έργο του Άντον Τσέχωφ “Πλατόνοφ” και μάλιστα σε (εξαιρετική) σκηνοθεσία ενός διάσημου σκηνοθέτη που προέρχεται απευθείας από το καλλιτεχνικό “γενεαλογικό δέντρο” του Κονσταντίν Στανισλάφσκι αποτελεί, ούτως ή άλλως, πολύ σημαντικό λόγο για να την παρακολουθήσει κανείς με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πόσο μάλλον όταν “συμπυκνώνει” όλα εκείνα τα γοητευτικά (αν και πάντα κάπως μελαγχολικά) στοιχεία που συνθέτουν τη μαγεία του τσεχωφικού σύμπαντος και τους τόσο εναργείς, εύστοχους στοχασμούς του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα πάνω στην ανθρώπινη φύση και κατάσταση.
Στο πρώιμο αυτό έργο που βρέθηκε λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα χωρίς τίτλο, οπότε καταχωρήθηκε με το όνομα του κεντρικού χαρακτήρα, υπάρχουν ήδη τα κυρίαρχα θεματικά μοτίβα που θα απασχολήσουν τον Τσέχωφ στην ωριμότητά του. Η άφιξη του Πλατόνοφ αναστατώνει την θερινή ραστώνη των καλεσμένων της χήρας Άννα Πετρόβνα, ξυπνώντας απαγορευμένα πάθη, αλλά και το υπαρξιακό ρίγος για το μάταιο και το φευγαλέο της ζωής.
Ένα έργο μυστηριώδες, όπου το υψηλό και το ποταπό, το κωμικό και το τραγικό, διαρκώς συνυπάρχουν, αλλά και συμπλέκονται άρρηκτα. Ο διάσημος και πολυβραβευμένος Adolf Shapiro (Άντολφ Σαπίρο), ήταν μαθητής και διάδοχος της Maria Knebel, η οποία με τη σειρά της, ήταν μαθήτρια και διάδοχος του Konstantin Stanislavsky. Η παγκόσμια φήμη του Shapiro οφείλεται κυρίως στη μελέτη, την ερμηνεία και τη σκηνοθεσία του πάνω στα έργα του Άντον Τσέχωφ.
«Έχω ανεβάσει κείμενα του Τσέχωφ σε πολλές γλώσσες και σε πολλές χώρες. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που θα καταπιαστώ με το χρονολογικά παλαιότερο δείγμα του ταλέντου του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα», δήλωσε ο σπουδαίος σκηνοθέτης. Ο Adolf Shapiro έχει επισκεφθεί πολλές φορές τη χώρα μας και έχει παραδώσει θεατρικά σεμινάρια, σε πολλούς Έλληνες ηθοποιούς ως δάσκαλος του θεάτρου.
