Η Βίκυ Βολιώτη (ηθοποιός και σκηνοθέτης), έχει την τύχη να την έχει σκηνοθετήσει ο Γιώργος στα πολύ νέα τους χρόνια στο θέατρο Αμόρε. Σήμερα, τον παρακολουθεί με χαρά και υπερηφάνεια, ενώ ακόμη πιο πολύ, στην ταινία Poor Things διέκρινε και απόλαυσε μια τρυφερότητα που δεν είχε ξαναδεί.
«Έχω δουλέψει με τον Γιώργο Λάνθιμο στην πρώτη παράσταση που έκανε στον εξώστη του ΑΜΟΡΕ σε ένα έργο του Δημήτρη Δημητριάδη το «Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών». Ημασταν και οι δυο πολύ νέοι. Ολο αυτό έγινε μετά την Κινέττα που μου άρεσε πάρα πολύ. Ηταν μια ταινία έντονη, για μένα πάρα πολύ δυνατή η οποία έφερε απευθείας μια εντελώς δική της, προσωπική, ταυτότητα και σφραγίδα. Σπουδαίο να το πετύχεις αυτό από την πρώτη ταινία.
Η, δε, συνεργασία μαζί του είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για εμάς τους ηθοποιούς αφού ήταν ένας σκηνοθέτης που δεν σου έλεγε τι να κάνεις αλλά δημιουργούσε ένα πλαίσιο, έναν κόσμο και μια ατμόσφαιρα μέσα στις οποίες μπορούσες να αναπτυχθείς ενώ εκείνος όριζε απλώς κάποιες συνθήκες. Πειραματιζόμασταν γιατί ουσιαστικά αυτό ήθελε και εκείνος από εμάς, αλλά πάντα μέσα στο πλαίσιο που δημιουργούσε με τον τρόπο του. Είχε τη σφραγίδα της γραφής του 100%.
Αγαπώ πολύ τις ταινίες του, το σινεμά του, πώς το αντιλαμβάνεται και πώς το αποδίδει. Αυτό που με γοήτευσε πολύ στην τελευταία του ταινία, σε αντίθεση με τις άλλες, ήταν ότι τη βρήκα μια ιδιαιτέρως τρυφερή ταινία και πάρα πολύ βελούδινη. Ενώ περιείχε όλον τον κόσμο του και το σκοτάδι του και τον παραμορφωτικό φακό με τον οποίο βλέπει τα πράγματα, είχε ταυτόχρονα μια τρυφερότητα και απαλότητα που τη βρήκα πολύ συγκινητική».
