Mε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, ξεκίνησε η περιοδική έκθεση «Η ασημένια ζώνη» όπου παρουσιάζονται τα ζωγραφικά έργα που φιλοτέχνησε η Μάρια Μπαχά για την εικονογράφηση του ομώνυμου παιδικού βιβλίου της Χάρις Μέγα, που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΠΙΟΠ (2019) και συνδέεται με την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας και το Μουσείο Αργυροτεχνίας του Ιδρύματος, στα Ιωάννινα. Η περιοδική έκθεση ξεκίνησε το ταξίδι της από το Μουσείο Αργυροτεχνίας και συνέχισε στο Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας.
Γνωρίζω τη Μάρια πολλά χρόνια και θαυμάζω το ταλέντο της. Εικονογραφεί μαγευτικά, γράφει υπέροχα (ας μην ξεχνάμε και το μοναδικό βιβλίο της «Μια ιστορία για τον Διονύσιο Σολωμό», εκδ. Καλειδοσκόπιο) και είναι αστείρευτη. Της ζήτησα να μας γράψει για αυτή την έκθεση, το βιβλίο της Χάρις Μέγα, για αυτόν τον ονειρικό κόσμο που τιμάται στα Ιωάννινα εδώ και αιώνες.
Ιστορίες από το κουτάλι από τη Μάρια Μπαχά
Η μητέρα ταΐζει το παιδί με το κουτάλι λέγοντάς του ιστορίες. Όμως εδώ οι ιστορίες ξεπηδούν απ’ το ίδιο το κουτάλι. Ο ασημουργός τις σχεδιάζει, τις σφυρηλατεί και τις συνθέτει στα ασημένια σκεύη που κατασκευάζει. Έτσι, οι κόγχες του πιρουνιού είναι οι πολεμίστρες του κάστρου, στο στόμιο του δοχείου αναρριχώνται άνθη συρματερά, στην αστραφτερή λάμα του μαχαιριού αντικατοπτρίζεται η λίμνη και στη ράχη του κουταλιού ιππεύουν οι χωρικοί, ενώ στο κοίλο του βρίσκεται το νησί του σοφού. Από την άλλη άκρη του ασημένιου δίσκου ξεπροβάλλει ο έμπορος με το φτερό παγωνιού στο καπέλο. Η ιστορία σχηματίζεται στα σκεύη κι από εκεί ζωγραφίζεται στις χάρτινες σελίδες του βιβλίου κι έτσι ο ασημουργός κι η τέχνη του αφήνουν τα ίχνη τους για πάντα από στόμα σε στόμα.
Αυτά σκεφτόμουν όταν εικονογραφούσα την ιστορία που έγραψε η Χάρις Μέγα, για τον ασημουργό και το πώς διαδόθηκε η τέχνη του. Για να τα απεικονίσω πήρα χαρτιά, χρώματα και μολύβια κι άρχισα να παρατηρώ τα μοτίβα των παλιών γιαννιώτικων, ασημένιων σκευών. Εψαξα να πετύχω, με τα μελάνια μου, τα φαντασμαγορικά χρώματα που έχει το βόρειο σέλας και το φτερό του παγωνιού που φόρεσε στο καπέλο του ο εξωτικός επισκέπτης. Τώρα οι εικόνες κι ο ασημουργός βρίσκονται για πρώτη φορά στον φυσικό τους χώρο, στον χώρο από τον οποίο ουσιαστικά γεννήθηκαν.