Ως παιδί, η Εφη άκουγε ιστορίες από τους γονείς της οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε φυγή από την Κωνσταντινούπολη το 1964 – ιστορίες που την συγκινούσαν ασφαλώς, αλλά και την ενέπνευσαν. Ανάμεσα σε διαφορετικά συναισθήματα και «μαθήματα» της μετέδωσαν ένα βαθύ σεβασμό για την αξία της ανθρώπινης ζωής και τη σημασία του να αντιμετωπίζουμε τους άλλους με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Σαν συνέπεια, ήρθε λοιπόν, η απόφασή της να επισκεφθεί τη Χίο και τη Λέσβο για να καταγράψει τη διαδρομή που ακολούθησαν οι πρόσφυγες από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Ήθελε να δει από κοντά, να γνωρίσει και να καταγράψει. Να είναι μάρτυρας ιστοριών που τις ακούμε στις ειδήσεις, τις προσπερνάμε, μας σοκάρουν αλλά σαν να τις συνηθίσαμε. Η έκθεση “Εverything is the same but everything is different” είναι αισθητικά μια εξαιρετική εικαστική εικόνα στο σύνολό της και ταυτόχρονα, μια γροθιά στο στομάχι, μια φωνή αφύπνισης ή τουλάχιστον συνειδητοποίησης. Γιατί η τέχνη αρθρώνει πάντα πολιτικό λόγο, με την έννοια της κοινωνικής ευθύνης ή πρόσληψης της πραγματικότητας.
Η Έφη Χαλιορή είναι εικαστική φωτογράφος με έδρα την Αθήνα, Ελλάδα. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις σε γκαλερί και κέντρα τέχνης διεθνώς (Μουσείο Σανγκάη Κίνα, Εθνικό Κέντρο Τέχνης Τόκυο, Salon d’Automne Γαλλία). Το έργο της ασχολείται με τη φθαρτή φύση της ανθρώπινης ζωής και της γης, μέσα από ένα πρίσμα της δικής της γεωγραφικής θέσης πάνω σε αυτήν. Απλότητα, μινιμαλισμός και αφαιρετικότητα είναι κεντρικά στοιχεία στο συνολικό έργο της. Ωστόσο, μέσα από συνεχή παρατήρηση, μεταφέρει μια συμπυκνωμένη εμπειρία του θέματος της και όχι απλώς μια αισθητική τεκμηρίωση.