Το «τεστ του καφέ» και «του αλατοπίπερου» που πρέπει να γνωρίζετε πριν πάτε σε συνέντευξη για δουλειά

Ορισμένες εταιρείες εφαρμόζουν εντελώς απροσδόκητες μεθόδους κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων που μπορεί να καθορίσουν κρυφά τις πιθανότητές σας. Αυτές οι δοκιμασίες έχουν σχεδιαστεί για να αξιολογήσουν όχι μόνο τα προσόντα, αλλά και χαρακτηριστικά που οι εργοδότες πιστεύουν ότι αντανακλούν τον χαρακτήρα, τη στάση και την πολιτισμική ένταξη ενός υποψηφίου. Αν και μπορεί να φαίνονται περίεργες, οι εργοδότες θεωρούν ότι αυτές οι μικρές δοκιμασίες αποκαλύπτουν σημαντικές πτυχές της προσωπικότητάς σας, προσθέτοντας μια μοναδική διάσταση στη διαδικασία πρόσληψης.

Το τεστ του αλατοπίπερου

Ένα παράδειγμα τέτοιας δοκιμασίας, που μοιράστηκε ένας χρήστης στο Reddit, αφορά έναν εργοδότη που αξιολογούσε υποψηφίους με βάση ένα παράξενο «τεστ αλατοπίπερου». Στο συγκεκριμένο σενάριο, η εταιρεία διεξήγαγε συνεντεύξεις που διαρκούσαν όλη μέρα. Μέρος της συνέντευξης ήταν ένα γεύμα με τον εργοδότη. Ο εργοδότης φέρεται να λάμβανε την απόφασή του για την πρόσληψη με βάση το αν ο υποψήφιος πρόσθετε αλατοπίπερο κι άλλα καρυκεύματα στο φαγητό του πριν το δοκιμάσει.

Αν ο υποψήφιος έβαζε αλάτι, πιπέρι ή σος με το που του σερβιριζόταν το φαγητό και πριν καν το δοκιμάσει, αυτόματα θεωρούνταν ακατάλληλος για τη θέση. Αυτή η φαινομενικά ασήμαντη, σχεδόν αυθαίρετη, πράξη υποδήλωνε, κατά τον εργοδότη, έλλειψη υπομονής ή μια παρορμητική φύση. Ο εργοδότης πίστευε ότι αυτή η μικρή συνήθεια μπορούσε να υποδείξει το πώς θα δρούσαν οι υποψήφιοι και σε άλλες πτυχές της εργασίας τους.

Παρόλο που φαίνεται ασήμαντο, το τεστ αλατοπίπερου αποκαλύπτει μια υποκείμενη φιλοσοφία στη διαδικασία πρόσληψης: ότι μικρές συμπεριφορές μπορούν να προσφέρουν πληροφορίες για την προσέγγιση ενός ατόμου σε διάφορα καθήκοντα. Οι υποψήφιοι που δεν γνωρίζουν για αυτό το τεστ, μπορεί εύκολα να αποτύχουν, όχι λόγω έλλειψης δεξιοτήτων ή εμπειρίας, αλλά λόγω μιας άκακης, κατά τα άλλα, συνήθειας.

Το τεστ του καφέ

Το τεστ αλατοπίπερου δεν είναι το μόνο παράδειγμα εργοδοτών που χρησιμοποιούν ιδιόρρυθμα κριτήρια για την πρόσληψη. Μια άλλη γνωστή τακτική είναι το «τεστ του καφέ», που χρησιμοποιήθηκε από τον Trent Innes, πρώην γενικό διευθυντή της Xero Australia και νυν Chief Growth Officer στη SiteMinder.

Αυτό το τεστ, το οποίο ανέπτυξε κατά τη θητεία του, εστίαζε στην αξιολόγηση του αισθήματος ευθύνης και ιδιοκτησίας ενός υποψηφίου. Σε συνέντευξή του στο podcast The Ventures, ο Trent Innes περιέγραψε τη μοναδική του πρακτική για την αξιολόγηση της υπευθυνότητας των υποψηφίων.

Ο Innes εξήγησε ότι κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων συνήθιζε να συνοδεύει τους υποψηφίους στην κουζίνα και να τους προσφέρει ένα ρόφημα, συνήθως καφέ ή τσάι. Στη συνέχεια, επέστρεφαν μαζί στο δωμάτιο των συνεντεύξεων για να συνεχίσουν τη συζήτηση. Στο τέλος της συνέντευξης, παρατηρούσε αν ο υποψήφιος πρότεινε να επιστρέψει το άδειο φλιτζάνι του στην κουζίνα.

Για τον Innes, αυτή η απλή κίνηση έλεγε πολλά. Δεν είχε να κάνει με την πράξη καθαυτή, αλλά με τη νοοτροπία που αποκάλυπτε: όσοι έπαιρναν την πρωτοβουλία να επιστρέψουν το φλιτζάνι έδειχναν έναν βαθμό ευαισθησίας και υπευθυνότητας που ο Innes εκτιμούσε ιδιαίτερα.

Πίστευε ότι τέτοιες μικρές πράξεις ιδιοκτησίας, ακόμη και για φαινομενικά ασήμαντα καθήκοντα, αντικατόπτριζαν μια στάση σεβασμού για τους κοινόχρηστους χώρους και υπεδείκνυαν μια προληπτική προσέγγιση στην ομαδική εργασία.

Αυτό το τεστ έγινε σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας πρόσληψης για τον Innes, βοηθώντας τον να εντοπίσει υποψήφιους που πιθανότατα θα τηρούσαν ένα παρόμοιο αίσθημα ευθύνης και θα συνέβαλαν θετικά στην εταιρική κουλτούρα.

Οπότε, τι μάθαμε σήμερα; Αν βρίσκεστε σε συνέντευξη για δουλειά και σας προσφερθεί φαγητό ή καφές, μην ρίξετε αλατοπίπερο μέχρι να το δοκιμάσετε κι επιστρέψτε την κούπα σας στην κουζίνα!