Ο όρος «νάρκισσος» και «ναρκισσιστική διαταραχή» έχει απασχολήσει ιδιαίτερα έντονα τα τελευταία χρόνια και όχι άδικα. Πρόκειται για μια από τις 10 διαταραχές προσωπικότητας, που οδηγούν σε προβληματικές και καταστροφικές συμπεριφορές. Η συγκεκριμένη διαταραχή είναι δύσκολο να εντοπιστεί από έναν μη ειδικό, ενώ οι περισσότεροι νάρκισσοι αποφεύγουν την ενδοσκόπηση, την αυτοκριτική και συνεπώς την ψυχοθεραπεία –με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο ποσοστό να μένει αθεράπευτο.
Ένα άτομο στο φάσμα της ναρκισσιστικής διαταραχής, πιστεύει ότι είναι ανώτερο των άλλων και επιδιώκει ευνοϊκή συμπεριφορά, προκειμένου να «κρύψει» τις ανασφάλειες του. Στερείται ενσυναίσθησης, γεγονός που καταστρέφει τις προσωπικές σχέσεις, νιώθει ότι δικαιωματικά μπορεί να εκμεταλλεύεται τους άλλους, εμφανίζεται αλαζονικό και επιζητά τον θαυμασμό και το πρεστίζ. Στην πραγματικότητα η εικόνα που έχει για τον εαυτό του είναι ιδιαίτερα εύθραυστη, ενώ τείνουν να απιστούν και να δημιουργούν επιφανειακές συνδέσεις.
Τα προβλήματα που μπορεί να φέρει η συγκεκριμένη διαταραχή στη ζωή ενός ατόμου αγγίζουν ένα μεγάλο φάσμα και γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να είναι ενημερωμένοι για θέματα ψυχικής υγείας, αλλά και να παρατηρούν συμπεριφορές. Πως καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ένα παιδί, αναπτύσσει ναρκισσιστικά μοτίβα και είναι πιθανόν να εξελιχθεί σε έναν ενήλικα νάρκισσο;
Μεγαλώνει με νάρκισσο γονέα
Δυστυχώς η συγκεκριμένη διαταραχή μεταβιβάζεται διαγενεακά, όχι μέσω γονιδίων, αλλά μέσω μίμησης και θεμελίωσης συμπεριφορών. Εάν ένας γονέας πάσχει από ναρκισσιμό, αυξάνονται οι πιθανότητες το παιδί να εμφανίσει επίσης ναρκισσισμό. Ένας νάρκισσος γονέας μπορεί να «εκπαιδεύσει» το παιδί του σε ακριβώς ίδια μοτίβα συμπεριφοράς, ελλιπή ενσυναίσθηση και εκμετάλλευση των γύρω.
