7 πράγματα που κάνουν οι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη

H ανατροφή ενός παιδιού στη σημερινή γρήγορη και απαιτητική εποχή δεν είναι εύκολο έργο. Ενώ πολλοί γονείς επικεντρώνονται στους βαθμούς και στις εξωσχολικές δραστηριότητες, μία από τις πιο παραμελημένες δεξιότητες για ένα παιδί είναι η συναισθηματική νοημοσύνη.

Αυτή δεν βοηθά μόνο τα παιδιά να διαπρέψουν κοινωνικά· τα βοηθά επίσης να εξελιχθούν σε ανθεκτικούς, συμπονετικούς και επιτυχημένους ενήλικες που μπορούν να διαχειρίζονται τις προκλήσεις με αυτοπεποίθηση, να δημιουργούν ουσιαστικές σχέσεις και να ζουν μια πλήρη ζωή.

Τι κάνουν, λοιπόν, διαφορετικά οι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη; Μετά από χρόνια μελέτης περισσότερων από 200 παιδιών— και εφαρμόζοντας υγιείς συνήθειες με το δικό της παιδί — η parenting coach Reem Raouda ανακάλυψε επτά στρατηγικές που υιοθετούν οι γονείς για μια υγιή σχέση με τα παιδιά τους, που θα αυξήσει τη συναισθηματική τους νοημοσύνη. 

1. Κατανοούν τη δύναμη της σιωπής

Δίνουν στο παιδί τους χώρο να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του και να εμπιστευτεί την εσωτερική του φωνή. Όταν το παιδί τους ήταν στενοχωρημένο, ο γονέας καθόταν ήρεμα δίπλα του, προσφέροντας παρηγοριά χωρίς λόγια. Η αποδοχή της σιωπής μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να διαχειρίζονται και να αντανακλούν τα συναισθήματά τους.

2. Ονοματίζουν συχνά τα συναισθήματα (κυρίως τα δικά τους)

Με το να μοιράζονται λεκτικά τα συναισθήματά τους — όπως «Νιώθω απογοητευμένος» ή «Είμαι χαρούμενη» — διδάσκουν στα παιδιά τους όχι μόνο να είναι σε επαφή με τα συναισθήματά τους αλλά και να τα εκφράζουν με μεγαλύτερη ευκολία. Αυτό βοηθά τα παιδιά να βλέπουν τα συναισθήματα ως κάτι φυσιολογικό και να τα μοιράζονται ανοιχτά αντί να τα καταπιέζουν.

3. Ζητούν συγγνώμη από το παιδί

Δείχνουν στο παιδί τους ότι τα λάθη είναι μέρος της ζωής και ότι η ανάληψη ευθύνης είναι δύναμη. Το να ζητούν συγγνώμη χτίζει εμπιστοσύνη και δείχνει σεβασμό, κάνοντας το παιδί να νιώθει σημαντικό. Παράλληλα, αποτελεί παράδειγμα ενσυναίσθησης και διδάσκει πώς συντηρούνται οι σχέσεις.

4. Δεν εξαναγκάζουν το «παρακαλώ», το «ευχαριστώ» ή το «συγγνώμη»

Αυτό μπορεί να ακούγεται αντισυμβατικό, αλλά οι γονείς αυτοί κατανοούν ότι η καλοσύνη και ο σεβασμός δεν μπορούν να επιβληθούν. Αντίθετα, δίνουν το παράδειγμα, πιστεύοντας ότι το παιδί θα μάθει μέσα από αυτό και θα τους μιμηθεί. Για παράδειγμα, αν το παιδί ξεχάσει να πει «ευχαριστώ», ο γονιός το λέει για λογαριασμό του, σίγουρος ότι το μάθημα θα αποτυπωθεί με τον χρόνο.

5. Δεν υποτιμούν τις μικρές ανησυχίες του παιδιού

Παίρνουν σοβαρά τις ανησυχίες του παιδιού τους, είτε πρόκειται για ένα χαμένο παιχνίδι είτε για προβλήματα στο σχολείο με τους φίλους τους. Επικυρώνοντας τα συναισθήματα του παιδιού, του δείχνουν ότι τα συναισθήματα -μικρότερα ή μεγαλύτερα- έχουν σημασία. Αυτό ενισχύει την αυτοεκτίμηση, την συναισθηματική ασφάλεια και τον σεβασμό προς τις εμπειρίες του.

6. Δεν προσφέρουν πάντα λύσεις

Ο καλύτερος τρόπος να διδάξουμε τη λήψη αποφάσεων είναι να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις. Αντί να προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματά τους, είναι καλύτερο να τα ρωτάμε: «Τι νομίζεις ότι πρέπει να κάνουμε;» Αυτό ενισχύει την κριτική σκέψη, την αυτοπεποίθηση και την ανεξαρτησία.

7. Αγκαλιάζουν το αίσθημα βαρεμάρας

Αφήνουν το παιδί τους να βαρεθεί, κάτι που το βοηθά να εξοικειωθεί με την ηρεμία. Αυτό ενιχύει  τη δημιουργικότητα, την αυτορρύθμιση και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Το παιδί μαθαίνει να απολαμβάνει τη δική του συντροφιά και να βρίσκει χαρά σε απλές στιγμές, όπως το να κοιτάζει έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου αντί να χρειάζεται μια οθόνη.

Πώς να καλλιεργήσετε τη συναισθηματική νοημοσύνη του παιδιού σας

• Δώστε το παράδειγμα των συμπεριφορών που θέλετε να βλέπετε: Εκφράστε ανοιχτά τα συναισθήματά σας, ζητήστε συγγνώμη όταν κάνετε λάθη και δείξτε καλοσύνη και ενσυναίσθηση στις αλληλεπιδράσεις σας.
• Επικυρώστε τα συναισθήματα του παιδιού σας, όσο μικρά κι αν φαίνονται, και δώστε του τον χώρο να τα επεξεργαστεί χωρίς βιασύνη για λύσεις ή απόρριψη.
• Ενθαρρύνετε την επίλυση προβλημάτων ρωτώντας ανοιχτές ερωτήσεις αντί να παρέχετε όλες τις απαντήσεις.
• Αφήστε το να βιώσει στιγμές ηρεμίας ή βαρεμάρας για να αναπτύξει τη δημιουργικότητα και την αυτορρύθμιση των συναισθημάτων του.

Το πιο σημαντικό: Εστιάστε στη δημιουργία μιας σχέσης που βασίζεται στον σεβασμό και την εμπιστοσύνη — γιατί η συναισθηματική νοημοσύνη ξεκινά από το αίσθημα ασφάλειας, αξίας και κατανόησης.