Μιλώντας για τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, το μυαλό μας τα εξισώνει σχεδόν απευθείας με τις ποσότητες ζάχαρης και υδατανθράκων που καταναλώνουμε. Είναι, φυσικά, εύλογο καθώς αυτές παίζουν καθοριστικό ρόλο στα επίπεδα του σακχάρου: οι υδατάνθρακες -είτε προέρχονται από φρούτα και δημητριακά, είτε από ροφήματα και γλυκά- μεταβολίζονται σε γλυκόζη.
Η υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων στην καθημερινή διατροφή -και ειδικά τροφές με έξτρα ζάχαρη που παράλληλα υστερούν σε φυτικές ίνες- μπορεί να οδηγήσει σε μια σημαντική αύξηση στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Ωστόσο, δεν είναι μόνο διατροφικοί οι παράγοντες που επηρεάζουν, υπάρχουν και κάποιοι ακόμη που έχουν σημαντική επίδραση στον τρόπο που το σώμα ρυθμίζει το σάκχαρο.
Το άγχος
Όταν στρεσαριζόμαστε, ένα κοκτέιλ από ορμόνες -όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη- κατακλύζει το σώμα μας. Πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση σε στρεσογόνες συνθήκες όταν στο σώμα ενεργοποιείται ο μηχανισμός “πάλης-φυγής” ώστε να καταφέρει να επιβιώσει (φανταστείτε την εγρήγορση και την ενέργεια που θα έπρεπε να εκλυθεί άμεσα από τον οργανισμό -εκτοξεύοντας τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα- αν σας κυνηγούσε ένα άγριο ζώο!). Σε βραχυπρόθεσμα χρονικά πλαίσια, η επίδραση των ορμονών του στρες είναι απαραίτητη (για να μην πούμε επιθυμητή) και τα επίπεδά τους επανέρχονται στο φυσιολογικό με την πάροδο του “κινδύνου”.
Πρόβλημα προκύπτει, ωστόσο, όταν το στρες γίνεται χρόνιο και μοιάζει να μην σταματά ποτέ… Άγχη στη δουλειά, οικονομικά ζητήματα, προβλήματα στις σχέσεις και άλλες μικρές ιστορίες καθημερινής τρέλας επίσης πυροδοτούν την έκκριση αυτών των ορμονών. Τα χρόνια υψηλά επίπεδα κορτιζόλης μπορούν να επιφέρουν την αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Μια και θα ήταν μάλλον απίθανο να εξαλείψει κανείς το στρες από τη ζωή του, είναι απαραίτητο να μάθουμε το διαχειριζόμαστε: Μια καλή ιδέα είναι να ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας τεχνικές όπως ο διαλογισμός ή η yoga που (επιστημονικά αποδεδειγμένο) μας ανακουφίζουν από αυτό.
Η έλλειψη ύπνου
Η δυσάρεστη συνθήκη του να μην κοιμάται κανείς αρκετά μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα κορτιζόλης κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυξάνοντας επίσης και εκείνα της γλυκόζης στο αίμα. Δυσκολεύει, παράλληλα, τον οργανισμό και στην προσπάθειά του να μειώσει τα υψηλά επίπεδα σακχάρου. Μια ακόμη ανεπιθύμητη επίδραση; Η έλλειψη ύπνου αποσυντονίζει και τις ορμόνες που ρυθμίζουν την πείνα: έτσι μπορεί ν’ αποζητάς παραπάνω φαγητό συνεχώς χωρίς να νιώθεις ότι έχεις χορτάσει. Η λύση φυσικά βρίσκεται στη βελτίωση της ρουτίνας του ύπνου. Ιδανικές είναι οι 7-9 ώρες ύπνου σε ένα δροσερό δωμάτιο, αποφεύγοντας τις οθόνες τουλάχιστον για μια ώρα πριν ξαπλώσεις.
Πηγή φωτογραφίας: pexels.com
Η έλλειψη άσκησης
Το να μην κινείσαι/γυμνάζεσαι αρκετά δημιουργεί πρόβλημα στον τρόπο που ο οργανισμός κοντρολάρει τα επίπεδα σακχάρου. Οι μύες απαιτούν ενέργεια για να κινηθούν κατά τη διάρκεια της άσκησης και αντλούν γλυκόζη από το αίμα για τροφοδότηση. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, ακόμη και το περπάτημα μόλις για 2-5 λεπτά (μία η δύο ώρες μετά το φαγητό) έχει σημαντική επίδραση στα επίπεδα γλυκόζης -φαντάζεται κανείς, τί ρόλο παίζει μια πιο ολοκληρωμένη εξάσκηση! Οι ειδικοί συμβουλεύουν να εντάξουμε σύντομους περιπάτους στην καθημερινότητά μας και, ιδανικά, να ενσωματώσουμε έναν συνδυασμό αερόβιας άσκησης με προπονήσεις ενδυνάμωσης (strength training) σε εβδομαδιαία βάση.
(Μεγάλα) γεύματα αργά μέσα στη μέρα
Δεν έχει σημασία μόνο τί τρώμε, έχει και το πότε! Το ανθρώπινο σώμα τείνει να είναι περισσότερο μεταβολικά ενεργό το πρωί, κάτι που σημαίνει ότι θα διασπάσει την τροφή, θ’ αντλήσει γλυκόζη από το αίμα και θα την αξιοποιήσει πιο αποτελεσματικά. Το να τρώμε αργά το βράδυ -και σε σύντομο χρονικά διάστημα πριν πάμε για ύπνο- έχει συνδεθεί με μια πιο εντατική και παρατεταμένη γλυκαιμική αντίδραση στον οργανισμό απ’ ότι αν καταναλώναμε το ίδιο γεύμα 4 ώρες νωρίτερα! Το συμπέρασμα; Αξίζει να φροντίσουμε ώστε τα μεγαλύτερα γεύματα της ημέρας να είναι το πρωινό και το μεσημεριανό που μας γεμίζουν ενέργεια και να φροντίσουμε να τρώμε το -πιο ελαφρύ- βραδινό μας όσο το δυνατόν νωρίτερα!
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: pexels.com
