Με το που τον συναντάς, σε εκπλήσσει ευχάριστα για τις γνώσεις, το ήθος, την ειλικρίνεια και την αμεσότητά του. Ο Γιώργος Ζερβογιάννης ξεκίνησε το ταξίδι του στον κόσμο του κρασιού από το μηδέν, ωθούμενος μόνο από καθαρή αγάπη και πάθος και βασιζόμενος στην προσωπική έρευνα και προσπάθεια, για να καταφέρει, πάρα το νεαρό της ηλικίας του, να ηγείται σήμερα ενός τεράστιου ομίλου και να κερδίζει τις διακρίσεις και τα διπλώματα το ένα μετά το άλλο. Όταν δοκιμάζει, όλη του η προσοχή και οι αισθήσεις συγκεντρώνονται στο κρασί που στροβιλίζεται στο ποτήρι και, όταν ξεκινά να το περιγράφει, σε καθηλώνει. Είναι φανερό ότι δεν επαναπαύεται στις δάφνες του και δεν σταματά να μελετά και να βάζει επόμενους στόχους, όσο είναι και σίγουρο ότι έχουμε πολλά ακόμα να δούμε από εκείνον στο μέλλον.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το κρασί; Ποιο ήταν το έναυσμα;
Γεννήθηκα στη Νότια Αφρική, αλλά το 2000 επιστρέψαμε οικογενειακώς στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Τρίπολη, τόπο καταγωγής των γονιών μου. Το 2012 πήγα για σπουδές στην Πάτρα, καθώς πέρασα στο πανεπιστήμιο στο τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων, που ήταν η σχολή της πρώτης μου επιλογής και μου άρεσε πάρα πολύ. Από μικρός ήξερα ότι ήθελα να μιλάω με τον κόσμο και να ανακαλύπτω νέες κουλτούρες, μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον. Στο τέταρτο έτος, έκανα μια εργασία στα πληροφοριακά συστήματα, με αντικείμενο το fine dining. Στην έρευνά μου συναντούσα συνέχεια αναφορές για τον sommelier και το κρασί, πέρα από τον σεφ και το φαγητό. Εγώ τότε, ως φοιτητής, ήξερα μόνο το λευκό, το ροζέ και το κόκκινο.
Εκείνο το Πάσχα, όταν επέστρεψα για τις γιορτές στην Τρίπολη, άρχισα να ψάχνω περισσότερα για το κρασί και βρέθηκα μπροστά σε έναν καινούριο κόσμο που με συνεπήρε. Εκεί που νόμιζα ότι υπήρχαν μόνο τρεις, ανακάλυψα είκοσι διαφορετικές ποικιλίες και η καθεμία με ιντρίγκαρε με την προσωπικότητά της. Γύρισα στην Πάτρα και συνέχισα το ψάξιμο, ενώ άρχισα δειλά δειλά να αγοράζω κάποια κρασιά στο σπίτι και να τα δοκιμάζω, μια διαδικασία που πραγματικά με ενθουσίαζε. Κάποια στιγμή έπεσε κατά τύχη στα χέρια μου ένα οινικό περιοδικό το οποίο μου άνοιξε νέους επαγγελματικούς ορίζοντες. Μαγεύτηκα τόσο πολύ που αποφάσισα ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου: να γίνω sommelier. Έτσι παραιτήθηκα από ό,τι έκανα μέχρι τότε και αναζήτησα δουλειά σε ένα εστιατόριο που είχε κρασί.
Στη συνέχεια έφυγα από την Πάτρα, βρέθηκα στη Μύκονο, στο Nammos, και το 2017 στην Αθήνα, όπου παρακολούθησα κάποια σεμινάρια στη σχολή του Γιώργου Λούκα (Genius in Gastronomy). Εκεί με βοήθησαν πάρα πολύ, καθώς με καθοδήγησαν σωστά ώστε να είμαι πιο συστηματικός στο διάβασμά μου. Το επόμενο καλοκαίρι, το 2018, έκανα τα πρώτα ουσιαστικά βήματά μου στο χώρο, και συγκεκριμένα στον Σκορπιό, όπου ξεκίνησα με head sommelier τον Κωνσταντίνο Κοσμαδάκη, και μετά όλα πήραν το δρόμο τους. Το καλοκαίρι του 2020, μετά την απόφαση του κύριου Κοσμαδάκη να αποχωρήσει, αναβαθμίστηκα σε head sommelier του Σκορπιού όπου και έμεινα. Φέτος, που έκλεισα έξι χρόνια στο δυναμικό της, η εταιρεία αποφάσισε να με αναδείξει σε head of wine του brand, που σημαίνει ότι είμαι υπεύθυνος για όλο το wine program όπου υπάρχει Σκορπιός ανά τον κόσμο. Οπότε αυτήν τη στιγμή τρέχω μεταξύ Μυκόνου και Τουρκίας, όπου τα μαγαζιά του ομίλου ανοίγουν παράλληλα για σεζόν, και μετά έχω το άνοιγμα στο Μεξικό, στην Τουλούμ –το τρίτο outlet που θα ανοίξουμε μέσα στο 2024–, και τα υπόλοιπα έρχονται.
