Ιμάνι Κελίφ- Άντζελα Καρίνι: Ένας (άνισος;) 46 δευτερολέπτων αγώνας

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς και τα κύρια highlights των τελευταίων ωρών, ήταν δύο. Το ένα φυσικά ήταν ο Έλληνας αθλητής Απόστολος Στάμου και το άλλο, η Άντζελα Καρίνι, η οποία αποφάσισε να σταματήσει τον αγώνα απέναντι στην Ιμάνι Κελίφ από την Αλγερία, με το περιστατικό να έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, εγείροντας προβληματισμούς ηθικής, ισότητας, αδικίας και συμπερίληψης.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν την έναρξη του αγώνα, είχαν ξεσπάσει αντιδράσεις σχετικά με την απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής να επιτρέψει σε ίντερσεξ άτομα να συμμετάσχουν στους αγώνες. Τα ίντερσεξ άτομα που είχαν δηλώσει την επιθυμία τους να συμμετέχουν στην πυγμαχία στην κατηγορία των γυναικών, είναι δύο. Η Ιμάνι Κελίφ από την Αλγερία που αγωνίζεται στα 66 κιλά και η Λιν Γιου-Τινγκ από την Ταϊβάν στα 57 κιλά.

Και οι δύο είχαν αποκλειστεί με απόφαση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Πυγμαχίας (ΙΒΑ) από το παγκόσμιο πρωτάθλημα που είχε γίνει πέρσι στο Νέο Δελχί. Η Κελίφ είχε αποκλειστεί λίγες ώρες πριν από τον αγώνα της για το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ενώ από τη -δύο φορές- παγκόσμια πρωταθλήτρια Λιν αφαιρέθηκε το χάλκινο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση. Η IBA έχει θέσει αυστηρά όρια για τους αθλητές και ειδικά για τις αθλήτριες σε ό,τι αφορά τα επίπεδα της τεστοστερόνης, της ορμόνης που συνδέεται με τους άνδρες αν και ανιχνεύεται και στις γυναίκες σε χαμηλότερα επίπεδα.

Ο αγώνας της Ιμάνι Κελίφ με την Ιταλίδα Άντζελα Καρίνι

Ο αγώνας ανάμεσα στην Κελίφ και την Καρίνι διήρκεσε 45 δευτερόλεπτα με την Ιταλίδα να βάζει τέλος στον αγώνα θέλοντας να προστατέψει την σωματική της ακεραιότητα. Οι εικόνες και τα στιγμιότυπα με την ίδια να εκφράζει τα συναισθήματα και την οργή της έγιναν viral, ενώ η Ιμάνι Κελίφ κερδίζει με εύκολο τρόπο την πρόκρισή της.

«Είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη απόφαση», δήλωσε η αρχηγός της αυστραλιανής πυγμαχίας Κέιτλιν Πάρκερ. «Δεν συμφωνώ με το να τους επιτρέπεται να αγωνίζονται στον αθλητισμό, ειδικά στα μαχητικά αθλήματα», δήλωσε η Πάρκερ και πρόσθεσε ότι «μπορεί να είναι απίστευτα επικίνδυνο». Όπως είπε, έχει αγωνιστεί με άνδρες στο παρελθόν και ξέρει πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι αυτό για τις αθλήτριες.  Εξέφρασε ακόμη και την αγωνία της για το μέλλον της πυγμαχίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Είναι το παλαιότερο ολυμπιακό άθλημα. Η γυναικεία πυγμαχία εισήχθη μόλις το 2012 και θέλω να τη δω για τα επόμενα 100, 200 χρόνια», είπε.

Από την άλλη, θέση για το θέμα πήρε και η Ολυμπιακή Επιτροπή της Αλγερίας κάνοντας λόγο για στοχοποίηση και προπαγάνδα σε βάρος της Αλγερινής αθλήτριας. «Τέτοιες επιθέσεις στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά της είναι βαθιά άδικες, ειδικά καθώς προετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας της στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ολυμπιακή επιτροπή της Αλγερίας έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσει την πρωταθλήτριά μας», ανέφερε μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.

Tελικά χάθηκε το μέτρο και η λογική στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες; Σχετίζεται το συγκεκριμένο παράδειγμα με την διαφορετικότητα, την ισότητα και την συμπερίληψη όπως θέλησε να υποστηρίξει η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή; Ή μήπως πρόκειται για μια άδικη, άνιση και επικίνδυνη απόφαση;

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Αξίζει να σημειωθεί πως το 2019, η Αλγερινή Ιμάνι Κελίφ κατείχε την 33^η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της πυγμαχίας, γεγονός πως δείχνει πως τα βιολογικά της χαρακτηριστικά δεν είναι ικανά από μόνα τους να φέρουν την νίκη. Η 33^η είναι αρκετά χαμηλή και επομένως μόνο οι ορμόνες ή τα χρώμοσώματα της δεν αρκούν για να την κάνουν νικήτρια. Aς ξεκαθαρίσουμε ακόμη κάτι. Η Αλγερινή αθλήτρια δεν είναι τρανς. Είναι ίντερσεξ. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

Τι ακριβώς συμβαίνει με τα ίντερσεξ άτομα

Ίντερσεξ (Intersex) ή Διαφυλικά ονομάζονται τα άτομα που γεννιούνται με διάφορες φυσικές παραλλαγές στα χαρακτηριστικά φύλου τους (χρωμοσώματα, γονάδες, ορμονικά προφίλ ή εσωτερική /εξωτερική ανατομία) οι οποίες "δεν παραπέμπουν στον κλασικό ιατρικό ορισμό των αρσενικών και των θηλυκών σωμάτων.

Τέτοιες διαφοροποιήσεις μπορεί να αφορούν ασάφεια των γεννητικών οργάνων ή/και συνδυασμούς χρωμοσωμικών γονότυπων και γεννητικών φαινότυπων διαφορετικών από ΧΥ-αρσενικό και ΧΧ-θηλυκό. Τα ίντερσεξ άτομα χαρακτηρίζονται από τη διαφορετική φυσιολογία τους, όπου μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει καθορισμένο ανατομικό φύλο. Πιο συγκεκριμένα ένα ίντερσεξ άτομο μπορεί να γεννηθεί με περισσότερα χρωμοσώματα φύλου από τα δύο που είναι συνηθέστερα για τους περισσότερους ανθρώπους, για παράδειγμα με χρωμοσώματα φύλου της μορφής ΧΧΥ, ΧΧΧ, ΧΥΥ, ΧΧΧΥ, ΧΧΥΥ, Χ0 κλπ (υπάρχουν περί τους 30 διαφορετικούς συνδυασμούς) ή με δυο αναπαραγωγικά όργανα εκ των οποίων το ένα από τα δύο να είναι μόνο μερικώς ανεπτυγμένο.

Οι άνθρωποι που έχουν χαρακτηριστικά φύλου τα οποία δεν είναι ολοκληρωτικά αρσενικά ή ολοκληρωτικά θηλυκά στη γέννηση είναι ίντερσεξ.

Κάποια ίντερσεξ χαρακτηριστικά δεν είναι πάντοτε ορατά στη γέννα. Κάποια παιδιά πιθανόν να έχουν γεννηθεί με ασαφή γεννητικά όργανα, ενώ άλλα να έχουν ασαφή εσωτερικά όργανα (όρχεις και ωοθήκες). Κάποια άλλα ίσως να μην γνωρίζουν ότι είναι ίντερσεξ εκτός αν υποβληθούν σε γενετική εξέταση, διότι μπορεί να μην παρουσιάζεται στο φαινότυπό τους.

Ο όρος ίντερσεξ περιγράφει μια διαφορετική σωματικότητα και διαφέρει από τον όρο τρανς, ο οποίος περιγράφει την κατάσταση κατά την οποία η ταυτότητα φύλου ενός ανθρώπου δεν συμβαδίζει με το βιολογικό του φύλο ή με το φύλο που του αποδόθηκε στη γέννηση.

Δεν υπάρχει σαφής απάντηση για το πού τελειώνει η κατηγορία του "αρσενικού" και που αρχίζει η κατηγορία του "intersex" ή που τελειώνει η κατηγορία του "intersex" και που αρχίζει η κατηγορία του "θηλυκού". Τέλος, το να είναι κάποιος intersex δεν έχει να κάνει με τον σεξουαλικό προσανατολισμό, δηλαδή από τι έλκεται σεξουαλικά.

Η τοποθέτηση του καθηγητή νευροχειρουργικής Παναγιώτη Παπανικολάου

«Η σπάνια ιατρικά κατάσταση εκ γενετής γυναικεία εξωτερικά όργανα με Υ το ένα χρωμόσωμα φύλου λέγεται "διαφυλία" και στην πιο σύγχρονη ιατρική βιβλιογραφία "φάσμα φύλου"», γράφει ο καθηγητής Παπανικολάου.

Σε επόμενο thread ο καθηγητής εξηγεί: «Η Αλγερινή πυγμάχος (η οποία 21 ετών είχε αγωνιστεί κανονικότατα και στην προηγούμενη Ολυμπιάδα όπου αποκλείστηκε νωρίς) είναι μια εξαιρετικά σπάνια ιατρική περίπτωση: άτομο που γεννιέται με γυναικεία εξωτερικά όργανα, το μεγαλώνουν ως κορίτσι και αργότερα το εντάσσουν στην κοινωνία ως γυναίκα (με ότι αυτά σημαίνουν σε κάθε κοινωνία, εν προκειμένω για στην Αλγερινή κοινωνία) όμως στην εφηβεία δεν εμφανίζει εμμηνορυσία και αναπτύσσει ορισμένα αρρενωπά σωματικά χαρακτηριστικά».

Συνεχίζοντας τις αναρτήσεις του ο καθηγητής Παπανικολάου προσθέτει: «Αν ρωτήσετε κάποιον υπερήλικα γονέα, θείο, παππού είναι αυτό που παλιά (όταν δεν υπήρχαν εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις) το έλεγαν "αντρογυναίκα" και που κοινωνικά ήταν γυναίκα άτεκνη (πολύ συχνά έγγαμη) με ασυνήθιστη για γυναίκα μυϊκή δύναμη. Αυτό γιατί παρά τα εκ γενετής γυναικεία εξωτερικά όργανα (που καθορίζουν την κοινωνική θέση ως γυναίκα) ο τύπος των χρωμοσωμάτων φύλου είναι αρσενικός (ΧΥ). Σε επίπεδο κανονισμών αγώνων το θέμα κινείται στα ψιλά γράμματα των κανονισμών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πυγμαχίας από τη μία: "αφού έχεις υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης έστω κι αν δεν φταις γι' αυτά (δεν παίρνεις αναβολικά) όχι, δεν μπορείς να αγωνιστείς" και Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής από την άλλη: "αφού αποδεδειγμένα τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης σου δεν οφείλονται σε λήψη αναβολικών, ναι μπορείς να αγωνιστείς".

Όλα τα υπόλοιπα για "τραβεστί", για "άνδρες που ξυλοφορτώνουν γυναίκες", για "γουόκ ατζέντες" (το "γουόκ αντζέντα στην ... Αλγερία" πρέπει να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο της ημέρας) είναι γελοίες ψεκασμένες αρλούμπες.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας».

Πώς νοιάζονται για τον γυναικείο αθλητισμό, όταν η γυναικεία πυγμαχία εισήλθε μόλις το 2012;

Επίσης αν κάτι μας κάνει εντύπωση είναι η υποτιθέμενη υποστήριξη των γυναικών στον αθλητισμό. Ένα περιστατικό το οποίο θέτει προβληματισμούς γύρω από την ηθική, την ισότητα, το δίκαιο, ξαφνικά «ευαισθητοποιεί» το κοινό σχετικά με θέματα που αφορούν τον γυναικείο αθλητισμό. Την ίδια στιγμή αρκεί μόνο να αναφερθεί πως η πυγμαχία είναι ένα από τα παλαιότερα αθλήματα στην ιστορία, ενώ η γυναικεία πυγμαχία εισήλθε επίσημα μόλις το 2012.

Σε κάθε περίπτωση αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Ιταλίδα Άντζελα Καρίνι, τόσο για το θάρρος της, όσο και για την απόφασή της να θέσει σε προτεραιότητα την υγεία της και τον εαυτό της. Καμία γυναίκα αθλήτρια, ή άντρας ή ίντεσεξ άτομο δεν αξίζει να θέσει την ψυχική ή την σωματική του υγεία σε κίνδυνο για ένα μετάλλιο.

Σε κάθε περίπτωση επίσης, η Ιμάνι Κελίφ άγγιξε τα όρια του τραμπουκισμού, δίχως η στάση της να θυμίζει σε τίποτα το Ολυμπιακό πνεύμα, και τον ευγενή ανταγωνισμό.