Grace Throwback: Όταν ο Βλάσσης Μπονάτσος μοίραζε απλόχερα φιλοσοφημένη τρέλα

Το Grace Throwback, όπου το Grace κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν για να θυμηθούμε αξέχαστες στιγμές και πρόσωπα της ελληνικής showbiz που συνεχίζουν να μας απασχολούν μέχρι σήμερα. Μέσα από αυτή τη στήλη, θα εξερευνούμε κορυφαίες στιγμές που έχουν σημαδέψει τη βιομηχανία του θεάματος και τη ζωή μας, αναδεικνύοντας τις ιστορίες που διαμόρφωσαν την ψυχαγωγία μας.

Ο Βλάσσης Μπονάτσος αγαπήθηκε όσο λίγοι αφού ξεχώριζε με το πηγαίο του χιούμορ και την αυθεντικότητά του.

Το καλοκαίρι του 1997 φωτογραφήθηκε για το περιοδικό “TV Showtime” από τον Λουκά Χαψή με ένα ανάλαφρο, καλοκαιρινό και χαρούμενο concept. Ποζάρει μπροστά από τα ράφια του super market φορώντας χαβανέζικα πουκάμισα και παίζοντας με τον φακό. Άλλωστε αυτός ήταν ο Βλάσσης, ένα χαμογελαστό παιδί γεμάτο πάθος για παιχνίδι και ζωντάνια!

Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης έκανε μία βόλτα στο super market και όπως έγραψε χαρακτηριστικά η δημοσιογράφος Ρούλα Χάμου «ο Βλάσσης θα μας εμπνεύσει να αγοράσουμε 10 κιλά από τα happy vibes του, τουλάχιστον 20 κιλά από το κέφι του και τόνους από την πολύ φιλοσοφημένη τρέλα του!»

Τα σημεία που ξεχωρίζουμε από την ομολογουμένως απολαυστική του συνέντευξη στο "TV Showtime" είναι η άποψη που είχε για την τεχνολογία. Χαρακτηριστικά, είχε δηλώσει όταν ρωτήθηκε από τη δημοσιογράφο τι τον φοβίζει περισσότερο: “To Ίντερνετ. Άμα βλέπεις 40 άτομα κατευθυνόμενα από το δίκτυο να οδηγούνται σε μαζική αυτοκτονία, ε είναι επικίνδυνος αυτός ο έλεγχος στη μάζα. Με φοβίζουν και οι σύγχρονες μορφές δουλείας». Έπειτα όταν του ζήτησαν να διευκρινίσει τις μορφές δουλείας απάντησε ότι είναι η τηλεόραση, το fast food και η τεχνολογία.

Τέλος, στην ερώτηση αν ένοιωθε σε κάθε του σχέση ταυτισμένος με τον εαυτό του, απάντησε « Ο εαυτός μου ήμουνα, αλλά όχι ολοκληρωμένος. Ούτε τώρα νιώθω ολόκληρος, απλά νιώθω πιο κοντά στον Βλάσση όταν είμαι με τη Μάρθα, πολύ περισσότερο από ότι ήμουν με οποιαδήποτε άλλη γυναίκα. Και περιμένω να μεγαλώσω. Φοβερό! Όποιος πει ότι ξέρει τον εαυτό του νομίζω ότι δεν ξέρει τι λέει!

Τι κρατάμε από αυτή τη συνέντευξη; Μα φυσικά το μότο του: