Είχε σκεφτεί να τα παρατήσει όλα. Παρά το γεγονός ότι απολάμβανε την ωριμότητα στα 61 της, η Demi Moore δεν είχε την ευκαιρία σ’ αυτόν τον αιώνα να δρέψει τους καρπούς μιας επιτυχίας που την είχε κάνει τη δημοφιλέστερη και πιο καλοπληρωμένη ηθοποιό στον κόσμο κατά τη δεκαετία του 1990, όταν της πλήρωσαν με την αμοιβή ρεκόρ για εκείνη την εποχή των 12,5 εκατομμυρίων δολαρίων για τον ρόλο της στο Striptease.
«Πέρασα μια περίοδο ακόμα και αμφισβήτησης αν πρέπει να συνεχίσω να είμαι ηθοποιός. Τα τελευταία τέσσερα περίπου χρόνια, ένιωσα ότι ήταν μια προσωπική ερώτηση που ήθελα να εξερευνήσω και να δω. Έπρεπε ακόμα να αφιερώνω την ενέργειά μου σ’ αυτή την καριέρα;», δήλωνε η Moore σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Entertainment Weekly. Όμως ήταν υπομονετική: «Όταν φυτεύεις σπόρους, περιμένεις να δεις τι μεγαλώνει» – και τώρα πια μπορεί να πει ότι δρέπει τους καρπούς της υπομονής της. Η νέα της ταινία, The Substance, αποδείχθηκε φαινόμενο στις Κάννες και το όνομα της Moore μπαίνει ήδη στη συζήτηση για τα Όσκαρ.
Στις Κάννες η σκηνοθέτις της ταινίας της, Coralie Fargeat κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου. H ταινία δέχθηκε ένα 11λεπτο χειροκρότημα και σήμερα αν γκουγκλάρει κανείς, παντού βρίσκει καλές κριτικές για την ερμηνεία της Moore. Τόσο το BBC όσο και το IndieWire έχουν περιγράψει την ερμηνεία της ηθοποιού ως την καλύτερη της καριέρας της.
Ο ενθουσιασμός γύρω από την επιστροφή της Moore δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης σύντομα, δεδομένης της χρόνιας συμπάθειας που υπάρχει στους λόφους του Λος Άντζελες για μια καλή ιστορία λύτρωσης με καλό, αμερικάνικου τύπου, τέλος.
Κάπου διάβασα ότι «η αναγέννηση της Demi Moore πλησιάζει» με την ταινία να βγαίνει κάπως από τη ζωή της αλλά στην πιο body horror εκδοχή: Μία παροπλισμένη σταρ της μεγάλης οθόνης που, σε μια προσπάθεια να πολεμήσει ενάντια στην τυραννία της νεότητας, καταφεύγει σε μια πειραματική θεραπεία αναζητώντας την καλύτερη εκδοχή του εαυτού της. Τι μπορεί να πάει στραβά; Η ανερχόμενη σταρ Margaret Qualley και ένας άλλος θρύλος του κινηματογράφου της δεκαετίας του 1990, ο Dennis Quaid, συμπληρώνουν το καστ. Μάλιστα ο τελευταίος, περιέγραψε την επιστροφή της Moore στην πρώτη γραμμή της κινηματογραφικής βιομηχανίας ως «έμπνευση» και προέβλεψε «μια απίστευτη τρίτη πράξη της καριέρας και της ζωής της».
Ο ενθουσιασμός γύρω από την επιστροφή της Moore δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης σύντομα, δεδομένης της χρόνιας συμπάθειας που υπάρχει στους λόφους του Λος Άντζελες για μια καλή ιστορία λύτρωσης με καλό, αμερικάνικου τύπου, τέλος.
H Demi Moore στη νέα της ταινία The Substance.
Κάθε χρόνο, όταν ακούγονται φήμες για πιθανούς υποψηφίους που θα εισέλθουν στην κούρσα των Όσκαρ, υπάρχει ένα προφίλ που συγκεντρώνει πάντα μια λαϊκή υποστήριξη: αυτό του mainstream star που δεν έχει κερδίσει ποτέ ξανά την εύνοια της Ακαδημίας και που το κοινό θέλει να τον δει να βρίσκει δικαιοσύνη. Τέτοιες περιπτώσεις ήταν και ο Brendan Fraser, η Jamie Lee Curtis, ο Matthew McConaughey και πιο πρόσφατα ο Robert Downey Junior αποδεικνύουν τη δύναμη του κοινού κατά τη διάρκεια της σεζόν των βραβείων.
Σ’ αυτήν την κατηγορία φαίνεται να είναι και η Demi Moore, δυναμική μετά τον θρίαμβό της στις Κάννες και για την πολύ καλή ερμηνεία της φαίνεται πρόθυμη να δώσει γη και ύδωρ για να πάρει το χρυσό αγαλματίδιο στην τελετή της επόμενης χρονιάς. Γιατί παρά τις δύο υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, δεν έχει υπάρξει ποτέ υποψήφια για Όσκαρ.
Ως Ann Woodward στη σειρά «Feud: Capote vs The Swans»
Η σταρ των ταινιών της δεκαετίας του 1990, που αγαπήσαμε όπως το Ghost και το A Few Good Men, είχε να εμφανιστεί στις Κάννες εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες και η εμφάνισή της έχει προκαλέσει την προσοχή, τα βλέμματα και το ενδιαφέρον. Αφού έλαμψε στο πρόσφατο Met Gala και εμφανίστηκε στο πλευρό της Anne Wintour στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, η Demi Moore χαρακτηρίστηκε από τον ειδικό Τύπο ως η πιο «λαμπερή» σταρ του φετινού φεστιβάλ των Καννών, διοχετεύοντας όσο καμία άλλη την αίγλη ενός Χόλιγουντ.
Η ηθοποιός αξιοποίησε πλήρως τις επτά μέρες της στην Cote d’Azur, απονέμοντας τα βραβεία Chopard σε αναδυόμενα ταλέντα και παρουσιάζοντας το φιλανθρωπικό γκαλά amFAR, φιμώνοντας όσους τόλμησαν να διακόψουν την εισαγωγική της ομιλία για τη βράβευση της Cher. «Είναι το αστέρι του φεστιβάλ χωρίς αμφιβολία», έγραψε η Vogue France. Συγκρίνοντας το γεγονός με τον ενθουσιασμό που αισθάνεται «ένα κορίτσι που ετοιμάζεται για πρώτη φορά», η Moore ήταν απασχολημένη στον λογαριασμό της στο Instagram, ο οποίος σε 18 μήνες έχει αυξηθεί από τρία σε πάνω από πέντε εκατομμύρια ακόλουθους, σαφώς συγκινημένη από τη στοργή που έχει λάβει: «Ήταν ένα όνειρο μου να επιστρέψω».
Στα 44 της, η ίδια η Moore αναγνώρισε τον εαυτό της ως θύμα ηλικιακού ρατσισμού, αποδεχόμενη δευτερεύοντες ρόλους σε παραγωγές έτη φωτός μακριά από τον αντίκτυπο των πρώτων ταινιών της.
Πάει πολύς καιρός από τότε που η Moore ήταν «κρεμασμένη» στα ταμπλόιντ για το ταραχώδες διαζύγιό της με τον ηθοποιό Ashton Kutcher – ανακάλυψε από τον Τύπο ότι ο σύζυγός της την απατούσε – ή από τότε που πυροδότησε διαμάχη για τις αισθητικές παρεμβάσεις στο πρόσωπό της στο show του οίκου Fendi ως guest μοντέλο το 2021. Τίποτα από αυτά δεν ήταν καινούργιο για εκείνη.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, στο απόγειο της φήμης της, αποφάσισε να αποσυρθεί προσωρινά από το Χόλιγουντ για να ξεφύγει από τον έλεγχο που προκλήθηκε από τον χωρισμό της με τον Bruce Willis, πατέρα των τριών κοριτσιών της, και τις σεξιστικές επιθέσεις μιας βιομηχανίας που δεν ήταν δεκτική στις εκκλήσεις της για μισθό ανάλογο με την διασημότητά της. Της δόθηκε το παρατσούκλι «Gimme Moore» και, σύμφωνα με την ίδια τη Moore, στη συνέχεια «τιμωρήθηκε» για την… απληστία της.
Αν και συνάδελφοί της όπως η Gwyneth Paltrow στη συνέχεια δικαιολόγησαν τη θυσία της ηθοποιού, υποστηρίζοντας ότι «ήταν η πρώτη που αγωνίστηκε για ίση αμοιβή και όλοι επωφεληθήκαμε από αυτό», τα στούντιο του Λος Άντζελες δεν θα της άνοιγαν ξανά τις πόρτες τους με τον ίδιο ενθουσιασμό. Στα 44 της, η ίδια η Moore αναγνώρισε τον εαυτό της ως θύμα ηλικιακού ρατσισμού, αποδεχόμενη δευτερεύοντες ρόλους σε παραγωγές έτη φωτός μακριά από τον αντίκτυπο των πρώτων ταινιών της. «Ήταν μερικά δύσκολα χρόνια, στην ηλικία που ήμουν. Σε σημείο που ένιωσα ότι, δεν ξέρουν τι να κάνουν μαζί μου. Δεν ήμουν 20. Ούτε 30. Δεν υπάρχουν τόσοι καλοί ρόλοι για γυναίκες άνω των 40. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν πολλή ουσία, εκτός από το να είναι η μητέρα ή η γυναίκα κάποιου», είχε πει τότε.
Η αυτοκαταστροφική περίοδος της, τελείωσε με την είσοδό της σε μια μονάδα αποκατάστασης το 2012, αλλά, σήμερα, περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, λέει ότι αισθάνεται «πιο ζωντανή και παρούσα» από ποτέ. Αφού ξεκαθάρισε τους εθισμούς του παρελθόντος, τα τραύματα και τις καταχρήσεις στο best seller βιβλίο με τα απομνημονεύματά της, με τίτλο «Inside Out» και δεν βαρύνεται πλέον από ένα ταραγμένο παρελθόν, η Moore αποφάσισε να ξεκινήσει από το μηδέν, εισχωρώντας στη βιομηχανία ρούχών ως μέτοχος και ambassador της μάρκας μαγιό Andie. Σε προσωπικό επίπεδο, λέει ότι της αρέσει να είναι single μετά τη λήξη της τελευταίας γνωστής σχέσης της, με τον διάσημο Ελβετό σεφ Daniel Humm, το 2022. Η ηθοποιός έχει αφιερωθεί τα τελευταία χρόνια στον Bruce Willis, αφού η μη αναστρέψιμη μετωποκροταφική άνοια με την οποία διαγνώστηκε τον οδήγησε στη σύνταξη από τη δημόσια ζωή.
Η Moore επισκέπτεται συχνά τον ηθοποιό, μοιράζοντας τρυφερά στιγμιότυπα με αυτών, τις κόρες και τα εγγόνια τους και διατηρεί μια πολύ στενή σχέση με την τωρινή σύζυγο του Willis, Emma Hemming. Πηγές κοντά στη Moore είπαν στο περιοδικό InTouch ότι ο αγώνας του πρώην συζύγου της τής έδωσε μια νέα προοπτική στη ζωή και ήδη προετοιμάζεται για το «συναισθηματικό αντίο» στον επί δεκατρία χρόνια πρώην σύντροφό της. Με δεδομένη την κακή πρόγνωση της υγείας του, χωρίς να θέλουμε να είμαστε άγγελοι κακών ειδήσεων, ίσως η σκηνή των Όσκαρ να είναι η ιδανική στιγμή για τη Moore να του αποτίσει έναν φόρο τιμής που του αξίζει, κρατώντας το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο.
*Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Getty/ Ideal Images
