Όλη η Ελλάδα ένα «λούνα παρκ»

Μία βόλτα ξεγνοιασιάς στον πιο χαρούμενο, παιδικό τόπο κατέληξε να γίνεται σημείο απόλυτης τραγωδίας. Αχ Ελλάδα μου με το “Crazy Dance” σου!

ΑΠΟ ΕΙΡΗΝΗ ΖΟΥΡΝΑΤΖΗ

Όλη η Ελλάδα ένα «λούνα παρκ» 2
iStock

Καλοκαίρι σημαίνει ήλιος, βουτιές, θάλασσα, παγωτά, παιχνίδια στην άμμο… αλλά και όπου άλλου μικρά και νεότερα παιδιά, βρίσκουν τη χαρά, την ανεμελιά, τα χαμόγελα παρέα με φίλους και γονείς.

Όλα αυτά όμως σκοτείνιασαν πια, στη μνήμη της οικογένειας του 19χρονου Γιάννη, όταν σε λούνα παρκ, στο Πευκοχώρι της Χαλκιδικής, ο νεαρός έχασε προ ολίγων ημερών, ακαριαία τη ζωή του, όταν το σάπιο κάθισμα, στο παιχνίδι Crazy Dance -ναι καλά διαβάσατε, το παιχνίδι με τις περιστρεφόμενες καρέκλες είναι ένας τρελός (φονικός) χορός- στο οποίο επέβαινε, παρουσίασε μηχανική αστοχία, με αποτέλεσμα ο 19χρονος να εκτοξευτεί από τη θέση του και να τραυματιστεί σοβαρά.

Άμεσα κλήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο μετέφερε τον νεαρό στο Κέντρο Υγείας Κασσάνδρας. Ωστόσο, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ήταν ήδη αργά, καθώς ο Γιάννης είχε καταλήξει. Σιωπή. Σοκ. Πόνος. Ερωτηματικά. Αδικία. Επιθυμία για δικαίωση. Αγωνία αν οι γονείς θα δικαιωθούν όμως, ποτέ. Η απώλεια ενός παιδιού, είναι ο χειρότερος πόνος, που δεν επουλώνεται ποτέ.

Είναι μέρες τώρα που παρακολουθώ την εξέλιξη της δραματικής αυτής ιστορίας με απόλυτη έκπληξη. Είναι μέρες τώρα που με παγωμένο βλέμμα βλέπω και ακούω τις δηλώσεις αυτού του πατέρα, που συντροφιά με τον άλλο του γιο (ο οποίος έγινε μάρτυρας των τελευταίων λεπτών ζωής του αδελφού του!) να παλεύουν ήδη με θεούς και δαίμονες, ώστε να δικαιωθεί πρωτίστως η ψυχή του Γιάννη, αλλά και να τιμωρηθούν οι αρμόδιοι. Εδώ βέβαια ξεκινά και το «α μπε μπα μπλομ» του ποιος φταίει, ποιος έδωσε τις άδειες, τι λέει ο ιδιοκτήτης του λούνα παρκ, ο χειριστής, η δήμαρχος, ο υπουργός… Βράσε ρύζι δηλαδή, για ακόμα μία φορά, στην Ελλάδα του σήμερα.

Μα τι συζητάμε; Τι εξετάζουμε από τα σαλόνια των σπιτιών μας; Χάθηκε ένα νέο παιδί, σε ένα λούνα παρκ! Πόσο θέλω εγώ και σίγουρα χιλιάδες άλλοι άνθρωποι να ουρλιάξουμε το αυτονόητο. Ένα λούνα παρκ, σημείο συνάντησης μικρών και μεγάλων, που πρέπει να πλημμυρίζεται από παιδικές φωνές, γέλια και χαμόγελα, να γεμίζει αίμα, δάκρυα, πόνο, αιώνιο πένθος για αυτούς τους γονείς, που αντί να πενθούν τον χαμό του γιου τους, έχουν ήδη ξεκινήσει τον αγώνα εύρεσης υπευθύνων, ενάντια σε ένα δικαστικό σύστημα που χωλαίνει.


Όλη η Ελλάδα ένα «λούνα παρκ» 3

iStock

Χάθηκε ένα νέο παιδί, σε ένα λούνα παρκ!

Ψάχνουμε λοιπόν να ανακαλύψουμε τον ένοχο, αλλά μήπως το βαθύτερο πρόβλημα, είναι ότι στην Ελλάδα οι απλές στιγμές χαράς, μετατρέπονται σε δράματα ζωής μη αναστρέψιμα, στα οποία η τελεία μπαίνει δίχως απόδοση ευθυνών; Γιατί πρέπει να φτάνουμε σε αυτά τα σημεία; Γιατί πρέπει όλα να γίνονται στο πόδι; Γιατί είμαστε της φιλοσοφίας «ότι φάμε, ότι πιούμε?» μη σκεπτόμενοι τον συνάνθρωπο, αλλά μονάχα τον εαυτό μας;

Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανυπολόγιστη και δη μικρών παιδιών. Ποιος τολμά να «παίζει» με κάτι τέτοιο;

Crazy dance λοιπόν σε ένα παιχνίδι τελικά τρόμου που θυμίζει ταινία θρίλερ. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η φορά ήταν η τελευταία, όπου η σκανδαλώδης και εγκληματική αδιαφορία κάποιων, θα προκαλέσει απώλεια ζωών, έτσι επειδή απλά μπορούν. Ας αποβάλλουμε ως λαός από το dna μας τα στοιχεία κουτοπονηριάς και εκμετάλλευσης και ας το ενισχύσουμε με ανθρωπιά και περισσότερη ενσυναίσθηση. Δεν το προσπαθείτε μερικοί εκεί έξω; Ίσως σας βοηθήσει να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι και να πάψετε να είστε ατομιστές.

Ας αποβάλλουμε ως λαός από το dna μας τα στοιχεία κουτοπονηριάς και εκμετάλλευσης και ας το ενισχύσουμε με ανθρωπιά και περισσότερη ενσυναίσθηση.

SHARE THE STORY