Έχω εμπεδώσει πια ότι όταν κάποιος βρίσκεται σε κρίση, νεύρα, τσίτα δεν είναι ότι λέει πράγματα που δεν πιστεύει. Ή που μετανιώνει γιατί ήταν η κακιά στιγμή. Αντίθετα! Λέει πράγματα που είναι βαθιά ριζωμένα μέσα του. Τόσο ριζωμένα που θα είναι τα πρώτα που θα εκστομίσει όταν βρεθεί σε μια ακραία κατάσταση που θα δοκιμαστεί η υπομονή του ή η ψυχραιμία του.
Έτσι λοιπόν καθώς παρακολουθούμε με ποπ κορν όσα εκτυλίσσονται τρεις μέρες τώρα στη Βουλή εξ αφορμής της Πρότασης Μομφής και εξαιτίας του μεγάλου συλλαλητηρίου για τα Τέμπη, πριν από λίγες ώρες και μια μέρα πριν θυμηθούμε ότι η αυριανή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι γιορτή, αλλά υπενθύμιση όσων κατακτήσαμε οι γυναίκες και όσων αμέτρητων μένει να κατακτήσουμε για την πολυπόθητη ισότητα, υπήρξε μια έντονη αντιπαράθεση στη Βουλή, όταν ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Κυριαζίδης προκάλεσε αντιδράσεις με σχόλιό του προς την Ζωή Κωνσταντοπούλου, την ώρα που εκείνη μιλούσε από το βήμα.
Ο βουλευτής φώναξε από τα έδρανα προς την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, την ώρα που από βήματος εκείνη έλεγε ότι τα παιδιά είναι το μέλλον, «άντε κάνε ή υιοθέτησε κάνα παιδί!». Μια τοποθέτηση που προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις στην αίθουσα. Και η αλήθεια είναι ότι βαθιά μέσα μας περιμέναμε ένα τέτοιο σεξιστικό σχόλιο κάποια στιγμή, ήταν θέμα χρόνου. Απλά δεν ξέραμε από ποια πτέρυγα της Βουλής θα εκσφενδονιζόταν.
Γιατί τι μας νοιάζει εμάς τι λέει μια γυναίκα στη δημόσια σφαίρα, ποια είναι η άποψη της για καυτά θέματα της επικαιρότητας, αν είναι αρχηγός κόμματος ή επιστήμονας, νευροχειρουργός ή νομπελίστας, αν δεν πληροί τις προϋποθέσεις που της έχει θέσει η ελληνική πατροπαράδοτη, πατριαρχική κοινωνία;
Ο πρόεδρος της Βουλής απαίτησε από τον βουλευτή να ζητήσει συγγνώμη. Εκείνος αρνήθηκε αρχικά να ανακαλέσει. Τι σημασία θα είχε και να ανακαλούσε; Όταν λες κάτι τέτοιο, το πιστεύεις. Πιστεύεις δηλαδή ότι μια γυναίκα που δεν έχει παιδί είναι λίγη, είναι κοινωνικά «ανάπηρη» είναι προβληματική, είναι για λύπηση, ανίκανη. Το ίδιο ακριβώς συνέβη όταν ανέλαβε το Υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής η Σοφία Ζαχαράκη. Απλά δεν έγινε μέσα στη Βουλή έγινε από τους τυχάρπαστους του πληκτρολογίου μαζί με την επώνυμη ανάρτηση του Θάνου Τζήμερου την οποία διέγραψε, όπου έγραφε για τη Σοφία Ζαχαράκη: «Ευτυχώς που ιδρύθηκε υπουργείο Οικογένειας, με επικεφαλής μια άγαμη άτεκνη, για να αρχίσουμε να γεννάμε».
Γι’ αυτό και η Σοφία Ζαχαράκη αντέδρασε άμεσα στο κακόβουλο σχόλιο του συναδέλφου της στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ζητώντας από τον βουλευτή να ανακαλέσει λέγοντας ότι «δεν κρινόμαστε εδώ εάν έχουμε παιδιά αλλά αν δουλεύουμε με αξιοσύνη και παράγουμε έργο».
Δεν είναι η μητρότητα αυτό που θα κρίνει αν μία γυναίκα μπορεί να έχει την άποψη που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουμε-είτε έχουμε παιδιά είτε όχι- ότι τα παιδιά είναι όντως το μέλλον.
Υπό την πίεση των αντιδράσεων, ο Δημήτρης Κυριαζίδης τελικά ζήτησε συγγνώμη, σε μια έντονη συνεδρίαση που ανέδειξε για ακόμη μία φορά ως νικητή- εκτός από την έλλειψη πολιτισμού- τον σεξισμό στα βουλευτικά έδρανα.
Γιατί τι μας νοιάζει εμάς τι λέει μια γυναίκα στη δημόσια σφαίρα, ποια είναι η άποψη της για καυτά θέματα της επικαιρότητας, αν είναι αρχηγός κόμματος ή επιστήμονας, νευροχειρουργός ή νομπελίστας αν δεν πληροί τις προϋποθέσεις που της έχει θέσει η ελληνική πατροπαράδοτη, πατριαρχική κοινωνία;
Τι μας νοιάζει αν εχει γνώσεις, ενσυναίσθηση ή αποτελεσματικότητα στη δουλειά της αν δεν έχει γίνει μητέρα; Αν δεν έχει δικά της παιδιά ή έστω να νιώσει –με το ζόρι- τη μητρότητα υιοθετώντας; Ξέρετε για κάποιες γυναίκες η μητρότητα δεν είναι μέρος των ονείρων που κάνουν για τη ζωή τους. Και είναι δικαίωμά τους. Για κάποιες άλλες δεν μπόρεσε αυτό το όνειρο να γίνει πραγματικότητα. Και αυτό μπορεί να πονάει. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν είναι η μητρότητα αυτό που θα κρίνει αν μία γυναίκα μπορεί να έχει την άποψη που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουμε-είτε έχουμε παιδιά είτε όχι- ότι τα παιδιά είναι όντως το μέλλον.
Η τελευταία εξέλιξη σε σχέση με το θέμα είναι ότι ο Πρωθυπουργός παραπέμπει για διαγραφή τον βουλευτή της ΝΔ Κυριαζίδη για το απαράδεκτο σχόλιο κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου και πριν ξεκινήσει την ομιλία του εχτές το βράδυ ζήτησε συγγνώμη από την αρχηγό της Πλεύσης Ελευθερίας. Κάτι είναι και αυτό. Όμως κάθε μέρα δεν υπάρχει κάποιο αντίστοιχο περιστατικό μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και της κεντρικής πολιτικής σκηνής που μειώνει μια γυναίκα για τις ικανότητες της στο επαγγελματικό της πεδίο ή για την ψυχοσωματική της υγεία επειδή δεν έχει κάνει παιδί; Ή μήπως πιστεύετε, ότι δεν θα ξαναέχουμε κάποια αντίστοιχα περιστατικά και μέσα στη Βουλή με την πρώτη ευκαιρία ανεξαρτήτως από ποια κομματική πτέρυγα, θα προέρχεται ο πατριαρχικός λόγος;
Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα του 2025. Καλωσήρθατε στην ελληνική Βουλή, 7 Μαρτίου, Παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας. Το μόνο θετικό σε σχέση με παλιότερα είναι ότι πλέον τέτοια σχόλια δεν γίνονται εύκολα αποδεκτά.
