Μόλις άφησα τον Αρη στη στάση, έβαλα πρωινές ενημερωτικές εκπομπές όπως κάνω κάθε μέρα. Έπεσα επάνω στο θέμα του κυκλώματος των εφοριακών Χαλκίδας που πιάστηκαν και οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη. Ακούγοντας το ρεπορτάζ έμεινα άναυδη και το άκουσα μέχρι τέλους – δεν άλλαξα κανάλι όπως θα έκανα για μια τέτοια υπόθεση αφού για χρηματισμούς ακούμε συχνά και βαριέμαι.
Εδώ όμως το θέμα είχε πολύ ζουμί και πολλή πλάκα. Που αν δεν ήταν για γέλια θα ήταν για κλάματα. Που είναι και για γέλια και για κλάματα. Ομολογώ πως, κακώς το ξέρω, περισσότερο γέλασα σήμερα παρά στενοχωρήθηκα και προβληματίστηκα. Επιβεβαίωσα απλώς τις σκέψεις τόσων ετών.
Εντάξει, πες μου και εσύ δηλαδή, δεν είναι καταπληκτικό να βρίσκονται τα χρήματα των χρηματισμών μέσα στην ίδια την εφορία! Δεν είχαν καν μεταφέρει τα χρήματα αλλού. Επίσης, δεν είναι υπέροχο που λέει η διευθύντρια «μόλις ήρθα μωρέ, δεν ήθελα να κλέβω και να χρηματίζομαι αλλά μου είπαν και οι άλλοι να μην είμαι χαζή και είπα και εγώ να συμπληρώσω λίγο». Η δε μεγαλύτερη που θα έπαιρνε σύνταξη ήταν, λέει, η πιο σκληρή και το υπόλοιπο κύκλωμα ήθελε να τη βγάλει από τη μέση μην τους χαλάσει τη δουλειά με τα μεγάλα ποσά που ζητούσε – εμ, τι να κάνει η καημένη και αυτή πριν τη σύνταξη, να μην αυξήσει την ταρίφα αφού δεν είχε πια χρόνο; Και το ακόμη πιο ωραίο είναι που οι επιχειρηματίες παίρνουν τηλέφωνο τους δικηγόρους τους, όχι για να γλυτώσουν την κατηγορία της δωροδοκίας –γιατί θα έρθει και η ώρα τους- αλλά για να μάθουν τι θα γίνει τώρα που έδωσαν τόσα λεφτά και δεν έχουν τακτοποιηθεί οι υποθέσεις τους!!! Ημαρτον κύριε!
Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Και τώρα ακόμη γελάω με την αυθάδεια, το θράσος, την ανηθικότητα, τη βλακεία. Ακόμη και την αφέλεια, την ανυπολόγιστη ανοησία.
Όπως ανέφερε το MEGA , τέσσερα σημειωματάρια με χειρόγραφες σημειώσεις κατάσχεσαν οι αδιάφθοροι της ΕΛ.ΑΣ στο σπίτι της διευθύντριας της εφορίας Χαλκίδας, όπου αναγράφονται ποσά και ονόματα από το 2020. Υπάρχουν δε περιπτώσεις όπου φέρεται η σπείρα να ζητά 4.000, 5.000 και 10.000 ευρώ, από επιχειρηματίες κατά βάση, προκειμένου να τους διευκολύνουν στις φορολογικές υποχρεώσεις που είχαν και δεν μπορούσαν να εκδώσουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά προκειμένου να κινηθούν οι επιχειρήσεις τους.
Η διαφθορά είναι τόσο βαθιά που τόσοι άνθρωποι – η Χαλκίδα θα τρέμει ολόκληρη – σαν γαϊτανάκι χαρωπό συνέχιζαν τις ρεμούλες τους χωρίς καν να φοβηθούν μήπως τους πιάσουν. Μιλούσα με μια φίλη και μου έλεγε πως αυτή είναι μια φιλοσοφία και μια νοοτροπία του Ελληνα που πια θεωρείται σαν… κανονικότητα και όσο και αν μια κυβέρνηση λέει πως θα την καταπολεμήσει, δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.
Ντρέπομαι. Ντρέπομαι για τον Ελληνα που είναι έτσι, για εμένα για εσένα για όλους. Ντρέπομαι γιατί, ας μην γελιόμαστε πια, δεν είναι θέμα κράτους! Τι πρέπει να γίνει δηλαδή για να αναλάβει κάποιος την ατομική του ευθύνη; Να δρα προσωπικά και ατομικά αλλιώς; Θες τον μπαμπούλα και την τιμωρία σαν να είσαι 5 χρονών; Θες έναν Χίτλερ πάνω από το κεφάλι σου για να συμμορφωθείς; Ποιος άνθρωπος είσαι εσύ που τα ρίχνεις όλα στο διεφθαρμένο κράτος; Ποιος το δημιουργεί το διεφθαρμένο κράτος; Εμείς δεν το δημιουργούμε; Αμφίδρομη δεν είναι αυτή η σχέση;
Πετάς το σκουπίδι έξω από το παράθυρο. Κλείνεις τη θέση του ανάπηρου ανθρώπου. Σπρώχνεις στην ουρά. Κλωτσάς το σκυλί. Απαξιώνεις την καθαρίστρια. Βρωμίζεις τους τοίχους και τις κολώνες με συνθήματα και αφίσες. Καταπατάς τον αιγιαλό. Δεν καθαρίζεις το χωράφι σου και ας καίγεται η χώρα. Δεν κόβεις απόδειξη. Δεν ζητάς απόδειξη. Αγνοείς τη διαφορετικότητα. Ανέχεσαι τη βία και δεν μιλάς όταν την ακούς και τη βλέπεις.
Φταίει το κράτος για όλα αυτά; Αν ναι, διεκδίκησε ένα καλύτερο κράτος, ακολουθώντας τους νόμους του που υπάρχουν. Κάρφωσε εσύ το κράτος, δίνοντας, λοιπόν, πρώτος το παράδειγμα.
Μεγαλώσαμε και μυαλό δεν βάλαμε. Πρώτα και πάνω από όλα, φταίμε εμείς οι πολίτες. Οι ίδιοι που κατηγορούμε και προσπερνάμε όσα πρέπει να κάνουμε.
Οσο η ατομική ευθύνη κάθεται στην ακρούλα, τα φαινόμενα αυτά διαφθοράς θα πολλαπλασιάζονται. Η κοινωνία είναι ο δικός μας καθρέφτης.
