Τα τελευταία 24ωρα είναι ένας ακριβής (και κρυφός) συμβολισμός ενός τρομαγμένου πλήθους γυναικών ανά την υφήλιο που προσπαθεί να ξεφύγει από τα χέρια (εν δυνάμει) δραστών. Εντός συνόρων, μια 22χρονη δέχεται δολοφονική επίθεση με μαχαίρι από έναν 32χρονο μέρα μεσημέρι στην Ερμού. Τη στιγμή που προσπαθούμε να ξεπεράσουμε την ταραχή που προκαλεί η είδηση μετά την τελευταία εξέλιξη της προφυλάκισης του θύτη, μια 32χρονη γυναίκα από το Άργος δέχεται τα βάναυσα χτυπήματα του συζύγου της με σίδερο και στη συνέχεια την περιλούζει με χλωρίνη.
Ανεβαίνοντας στον χάρτη, ποινή φυλάκισης 22 μηνών, με τριετή αναστολή, επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης σε έναν άνδρα που χτύπησε άγρια την 29χρονη σύζυγό του, την απείλησε ότι θα την σφάξει και από την μανία του έριξε γροθιά μέχρι και στο ανήλικο παιδί τους.
Λίγες ώρες αρκούν για να χωρέσουν πολλά λεπτά φόβου, ενός φόβου που βιώνει μια γυναίκα που βρέθηκε κοντά σε κάποιον που ισχυρίζεται ότι «ο έρωτας όπλισε το χέρι του» κι έτσι αναίμακτα –για εκείνον- της αφαίρεσε τη ζωή. Λίγες ώρες είναι αρκετές για να σκορπίσουν τον τρόμο και την αβεβαιότητα για το αν θα καταφέρει να επιζήσει τα επόμενα λεπτά, ξεφεύγοντας από τη μανία ενός αγνώστου… Λίγες ώρες αρκούν για να γίνει το κακό ή για να αποφευχθεί στο παρά ένα, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ερμού.
Το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών εκδηλώνεται πια με τέτοια μαζικότητα που παύει να προκαλεί έκπληξη και ξεχνιέται γρήγορα από την ιλιγγιώδη ταχύτητα των ακραίων περιστατικών.
Σε άλλα γεωγραφικά πλάτη και μήκη της υφηλίου, η θέση της γυναίκας φαίνεται να είναι πιο ευάλωτη αλλά στην πράξη σε οποιοδήποτε σημείο της γης είναι ακριβώς η ίδια αφού η απειλή απλώς αλλάζει πρόσωπα. Ας πάρουμε το παράδειγμα του Πακιστάν. Μια γυναίκα πριν λίγες μέρες πήγε να αποκεφαλιστεί «λόγω βλασφημίας». Mια γυναίκα αστυνομικός τη σώζει (πάλι) στο παρά ένα από το οργισμένο πλήθος.
