«Πού θα φτάσει η ανθρώπινη διαστροφή;», «Ποιο είναι το ταβάνι και ποια είναι τα όρια της φρίκης που μπορεί να αντέξουν ο εγκέφαλος, η ψυχή και το σώμα μας ακούγοντας μια είδηση που ξεπερνάει τη δική μας φτωχή φαντασία;», «Ποιος ανθρώπινος νους μπορεί να βρίσκεται σ’ αυτά τα επίπεδα αρρώστιας;» Αυτές τις copy paste ερωτήσεις τις κάνω συχνά πυκνά στον εαυτό μου πια όταν έρχονται στο timeline μου ειδήσεις που δεν μπορώ να μεταβολίσω ψυχικά, νοητικά και σωματικά. Όμως αυτές οι ερωτήσεις είναι πολύ κοινότυπες για να μπορέσεις να εκφράσεις το μέγεθος της τραγωδίας για την είδηση που αρχικά αρνιόμουν πεισματικά να τη διαβάσω. Μέχρι που πύκνωναν οι αναρτήσεις. Πύκνωναν τα σχόλια. Πύκνωναν οι τίτλοι.
Τη διάβασα. Και όσο διάβαζα το γεγονός, ο εγκέφαλος πάγωνε ενώ ένας παράλληλος εαυτός μου με κοιτούσε από ψηλά μην μπορώντας να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει.
Η κόλαση ήταν το σπίτι της
Η κόλαση για την Gisele Pelicot ήταν στη γη. Ήταν στο σπίτι της και καταφύγιο της. Η κόλαση ήταν ο ίδιος της ο άνδρας. Η Gisele Pelicot από τη Γαλλία βιάστηκε πάνω από 92 φορές από τουλάχιστον 72 βιαστές που «στρατολογούσε» ο 71χρονος σύζυγός της –τέρας με ονοματεπώνυμο-Dominique Pelicot αφού τη νάρκωνε. Μάλιστα έθετε και κανόνες πριν τους βιασμούς: οι άνδρες δεν έπρεπε να φοράνε άρωμα, να έχουν καπνίσει ή να έχουν πιει προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η γυναίκα του δεν θα ξυπνούσε. Δεν ήθελε να φορούν προφυλακτικά και έπρεπε οπωσδήποτε να απομακρυνθούν σε περίπτωση που η Gisele αντιλαμβανόταν τι της έκαναν. Ο ίδιος συμμετείχε στους βιασμούς, τους κινηματογράφησε και ενθάρρυνε τους άλλους άνδρες χρησιμοποιώντας εξευτελιστική γλώσσα.
Οι άγνωστοι στρατολογήθηκαν μέσω αγγελιών που δημοσιεύε ο Pelicot σε ένα διαδικτυακό φόρουμ με την ονομασία “Without Her Knowing”.