Ενός λεπτού σιγή για τις 57 ζωές και μια διαρκής κραυγή για δικαιοσύνη

«Η αμαξοστοιχία IC56 της Hellenic Train παραμένει στον σταθμό του Παλαιοφάρσαλου λόγω τεχνικού προβλήματος καλωδίου ηλεκτροκίνησης. Αναμένεται σημαντική καθυστέρηση».

Τρίτη, 28 Φεβρουαρίου 2023, ώρα 16.32’. Αιτία ένα κομμένο καλώδιο ηλεκτροκίνησης που έπεσε πάνω στην αμαξοστοιχία με αποτέλεσμα την ακινητοποίησή της με περίπου 450 επιβάτες. Το κακό όμως δυστυχώς δεν σταμάτησε εκεί. Ώρα 23.20’ περίπου. Η μοιραία επιβατική αμαξοστοιχία IC62, της ίδιας εταιρίας, που ξεκίνησε στις 19.22΄ από την Αθήνα συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορευματική αμαξοστοιχία στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών, στις 23.20’

Τα 166 χιλιόμετρα της μίας αμαξοστοιχίας εναντίον των 122 χιλιομέτρων της άλλης. Το μανιτάρι της πρόσκρουσης, κάνει τον γύρο του διαδικτύου, αυτομάτως, μέσω ενός ερασιτεχνικού βίντεο, στοιχειώνοντας τους χειρότερους εφιάλτες μιας ολόκληρης χώρας. Τα πρώτα μηνύματα των επιβατών με τους δικούς τους ανταλλάσσονται, κοφτά, με πόνο, με αγωνία, προσπαθώντας και οι δυο πλευρές, αυτοί που βιώνουν τη φρίκη και αυτοί που ελπίζουν να είναι όλα ένα ψέμα, να πιαστούν από κάτι γνώριμο μέσα σε αυτή την απόκοσμη κατάσταση τρόμου και θανάτου.

Κι ενώ η κοινωνία συνεχίζει να κοιτάζει μουδιασμένη, εξοργισμένη, παγωμένη και θυμωμένη τις εικόνες των τρένων του σκότους, εκείνων που διασώθηκαν και κουβαλάνε το ατύχημα στην ψυχή και στο ίδιο το στραπατσαρισμένο σώμα τους, των γονιών των θυμάτων που με θρήνο και αξιοπρέπεια έψαξαν να βρουν τα παιδιά τους και κατόπιν την αλήθεια, η δικαιοσύνη δεν έχει αποδοθεί ακόμα σε ένα γαϊτανάκι μισόλογων, ύβρεως και πολιτικής απάθειας.

«Ένα αδιανόητο πολύνεκρο έγκλημα, με υπαίτιους πρόσωπα σε σημαντικές θέσεις, θέσεις που δεν αγγίζονται και δεν τιμωρούνται στην Ελλάδα. Θα σας μιλήσω για ένα έγκλημα όπου οι υπεύθυνοι αντί να εφαρμόζουν τους νόμους και να προστατεύουν τους πολίτες, μας παραπλανούσαν και μας κορόιδευαν ότι όλα λειτουργούν καλά στην Ελλάδα, την χώρα που σύμφωνα με την τελευταία έκθεση επιτροπής διεθνούς διαφάνειας, είναι μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης. Αλλά ουδόλως νοιάζονται για αυτό» είπε η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου «Τέμπη 2023», της οποίας η 20χρονη κόρη ήταν μεταξύ των θυμάτων, σε μια συγκλονιστική ομιλία στο Ευρωκοινωβούλιο.

Οι μηχανοδηγοί είχαν προειδοποιήσει με συλλογικές διαδικασίες, «εδώ θα γίνει κακό», προσπαθώντας να επιστήσουν την προσοχή και αντ’ αυτού δέχτηκαν «απειλές για συκοφαντική δυσφήμηση» όπως μαθαίνουμε στο ίδιο ρεπορτάζ της Ανθής Βούλγαρης.

«Αν υπήρχε τηλεδιοίκηση, ένας απλός πίνακας, αυτό δε θα είχε συμβεί, τα τρένα θα φρέναραν σταδιακά μόνα τους αντιλαμβανόμενα ότι κινούνται στην ίδια γραμμή» λέει ένας εμπειρογνώμονας στην έρευνα του MEGA.

Ο ανεπαρκής σταθμάρχης, ο προϊστάμενος του σταθμάρχη, οι ανώτεροι αυτών, ο Υπουργός Μεταφορών, ο οποίος μόλις μια εβδομάδα πριν διερρήγνυε τα ιμάτιά του για την ασφάλεια του μέσου από το βήμα της Βουλής, η περίφημη σύμβαση «717» που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ενώ στοίχισε 40 εκατομμύρια ευρώ, το εύφλεκτο υλικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, οι σβησμένες καταγραφές από τη φόρτωση στη Θεσσαλονίκη, η άσφαλτος και τα χαλίκια στο σημείο του δυστυχήματος.

«Παραβιάζοντας όλα τα διεθνή πρωτόκολλα για αντίστοιχες καταστάσεις, παραγκώνισαν τους δικαστικούς λειτουργούς και προχώρησαν σε πλήρη αλλοίωση του χώρου. Έσκαψαν τα χώματα σε βάθος περίπου ενός μέτρου. Απομάκρυναν τα χώματα αυτά. Άγνωστο που και αν τα έριξαν σε ένα μόνο μέρος. Προχώρησαν σε επιχωμάτωση και ασφαλτόστρωση εκεί που πριν ήταν χωράφια. Μέσα σε λίγες ώρες θεώρησαν πως βρήκαν ότι ήταν να βρουν απ’ τα μέλη των ανθρώπων μας» συνεχίζει η Μαρία Καρυστιανού στην ομιλία της.

«Αλλοίωσαν τον χώρο που θεωρητικά οι πραγματογνώμονες έπρεπε να διερευνούν για όσο χρειαστεί προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε κάθε στοιχείο. Με αυτές τις κινήσεις, όπως καταλαβαίνετε, απέκρυψαν και συγκάλυψαν κάθε στοιχείο που θα οδηγούσε εμάς και τους Έλληνες πολίτες στην αλήθεια και τους ένοχους στη δικαιοσύνη. Μέσα σε τρεις μέρες η εικόνα στον τόπο του εγκλήματος ήταν εντελώς διαφορετική. Σαν να μην συνέβη ποτέ».

Δυστυχώς, όμως, συνέβη και η ελληνική κοινωνία δε θέλει να προχωρήσει αφήνοντας την τραγωδία πίσω της -ακούστηκε κι αυτό-, η ελληνική κοινωνία δε θέλει να κοιτάξει τη ζωή της, ούτε «να απευθυνθεί στην εκκλησία» όπως πρότεινε στους γονείς των θυμάτων η εισαγγελική αρχή του Αρείου Πάγου, λίγες ώρες μετά την απώλειά τους. Η ελληνική κοινωνία το μόνο που θέλει είναι να σπάσει τον μανδύα της συγκάλυψης και της κωλυσιεργίας, να συνθλίψει τη νοοτροπία των μπαζώματος, να τιμήσει τους νεκρούς της και να δει τους υπεύθυνους στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Μόνο έτσι θα αισθανθεί δικαίωση και λύτρωση και θα προχωρήσει τη ζωή της μετρώντας τις πληγές της.

Επιμύθιο: Χρόνια πριν σε μια αντίστοιχη αμαξοστοιχία, από Αθήνα για Θεσσαλονίκη, τέσσερις φίλες ταξιδεύαμε παραζαλισμένες από το μετεφηβικό κοκτέιλ ορμονών, προσδοκιών και ανέμελης χαράς. Ήμασταν, απλά, τυχερές.

*Photo Credits: Ideal/ Getty Images