Ήταν η δεκαετία του ‘90 και «λεφτά υπήρχαν», οπότε το λάιφσταϊλ ζούσε μέρες δόξας, γιορτάζοντας την κατανάλωση και τα συναισθήματα υπεροχής μέσω αυτής. Τα ηλικιακά target group είχαν διευρυνθεί προς όλες τις κατευθύνσεις και τα φύλα ακολουθούσαν κατά πόδας. Έτσι ο άντρας, ο βαρύς κι ασήκωτος, ο Πατούχας, ο alpha male, ο φύλαρχος, η αγορίνα περιωπής παραγκωνίστηκε γιατί απλά «δεν πούλαγε». Ένας νέος ανθρωπότυπος μπήκε στο παιχνίδι, με φόρα.
Ο όρος metrosexual πρωτοεμφανίστηκε σε ένα άρθρο του Μαρκ Σίμπσον («Εδώ έρχονται οι άνδρες του καθρέφτη») που δημοσιεύθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1994, στην εφημερίδα The Independent. Ο Σίμπσον, λοιπόν, περιέγραψε τον ελπιδοφόρο νέο ως εξής: «Μετροσέξουαλ, ο νεαρός άνδρας με υψηλό διαθέσιμο εισόδημα, που ζει ή εργάζεται στην πόλη (γιατί εκεί βρίσκονται τα καλύτερα καταστήματα), είναι ίσως η πιο πολλά υποσχόμενη καταναλωτική αγορά της δεκαετίας. Κατά τη δεκαετία του ’80, τον έβρισκες μόνο σε περιοδικά μόδας όπως το GQ, στις τηλεοπτικές διαφημίσεις για τα τζιν Levi’s ή σε gay bar. Κατά τη δεκαετία του ’90, βρίσκεται παντού και πηγαίνει για ψώνια».
Και κάπως έτσι οι περιποιημένοι άντρες έπαψαν να είναι «φλούφληδες» και έγιναν το ιδανικό για όλες τις αγορές -τόσο για την προσφορά όσο και για τη ζήτηση
Άρθρα επί άρθρων ακολούθησαν για τον άνδρα που βγάζει τα φρύδια του, ξυρίζει το στέρνο του, κάθεται σταυροπόδι κι όχι με τα πόδια ανοιχτά αλά καφενείο, τύπου «ποιος φοράει τα παντελόνια εδώ μέσα;», ακολουθεί τις τάσεις της μόδας, χρησιμοποιεί σέρουμ, αντηλιακό και κρέμα ματιών καθημερινά και κατ΄ επέκταση δε φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματά του είτε ακούει το Boys Don’t Cry των Cure, είτε όχι.
Και κάπως έτσι οι περιποιημένοι άντρες έπαψαν να είναι «φλούφληδες» και έγιναν το ιδανικό για όλες τις αγορές -τόσο για την προσφορά όσο και για τη ζήτηση.
Κάμποσες δεκαετίες μετά κι ενώ έχουμε σταματήσει να κατηγοριοποιούμε την κοινωνία σε φυλές γιατί η γενναία και απαραίτητη διεκδίκηση της συμπερίληψης και της αποδοχής δεν αντέχουν σύνορα, ούτε ταμπέλες, ένας νέος όρος, αυτός του kenergy, προσγειώθηκε στη γη ακολουθώντας την ευθεία πορεία της Barbie από τη Barbieland.
Η σκηνοθέτης της Barbie, η Greta Gerwig, προβληματίστηκε για το τι πραγματικά σημαίνει kenergy, μια έννοια που ξαφνικά είδε παντού γύρω της να αναπαράγεται μέσω παραδοσιακών και σόσιαλ μίντια, παράλληλα με την παγκόσμια επιτυχία της ταινίας της.
Ο ορισμός του kenergy κυκλοφορεί εδώ και αρκετό καιρό στο διαδίκτυο και ο καθένας φαίνεται να έχει τη δική του άποψη γι’ αυτόν. Ακόμα και ο ηθοποιός του Ken, o ίδιος ο Ryan Gosling, δεν ξέρει τι ακριβώς σημαίνει kenergy, ακόμα και αφού χρησιμοποίησε τον όρο μερικές φορές μιλώντας για τον χαρακτήρα του στην πορεία προς την κυκλοφορία της ταινίας που έσπασε όλα τα κοντέρ.
«Νομίζω ότι υπάρχει η αυτοεκπληρούμενη kenergy, στην οποία φτάνει ο Ken στο τέλος της ταινίας. Οι άνδρες με το είδος της δύναμης και της αυτοκυριαρχίας τους, υποστηρίζουν τις γυναίκες με γενναιοδωρία και ευτολμία»
Σε συνέντευξή της στο ExtraTV, που πραγματοποιήθηκε πριν από την απεργία της SAG-AFTRA, η Gerwig τοποθετήθηκε σχετικά με τον όρο kenergy, αποκαλύπτοντας ότι η ίδια και ο Gosling εξακολουθούν να συζητούν τακτικά αυτόν τον όρο και πιστεύουν ότι το kenergy, τελικά, θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τους άνδρες που υποστηρίζουν τις γυναίκες με ανοιχτή καρδιά και αυτοπεποίθηση.
«Νομίζω ότι υπάρχει η αυτοεκπληρούμενη kenergy, στην οποία φτάνει ο Ken στο τέλος της ταινίας. Οι άνδρες με το είδος της δύναμης και της αυτοκυριαρχίας τους, υποστηρίζουν τις γυναίκες με γενναιοδωρία και ευτολμία. Υπάρχει ένα κυρίαρχο αίσθημα συνώνυμο του όρου, αυτή η καλή ενέργεια του Ken» ξεκαθαρίζει η σκηνοθέτις, η οποία προσπαθεί σε μία λέξη να χωρέσει όλα τα εδάφη που θα μπορούσαν να πατηθούν από κοινού, από άντρες και γυναίκες αποφεύγοντας τις λούμπες των στερεοτύπων.
Άλλοι ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων και η «πρόεδρος Barbie», την οποία υποδύθηκε η Issa Rae, δεν πιστεύουν ότι το kenergy έχει μεγάλη σημασία. Μιλώντας στο Yahoo, η Rae είπε ευθέως ότι το kenergy είναι «ένα σωρό τίποτα».
Όπως και να έχει, όμως, είτε αυτός ο όρος είναι σημαντικός και κουβαλάει μια φιλοσοφία και μια στάση ζωής, είτε πρόκειται απλά για μία ακόμα λέξη στο λεξικό της εποχής, καλύτερα «ένα σωρό τίποτα» από «ένα μάτσο* τίποτα».
(*μάτσο, macho / ο άντρας που τονίζει με κραυγαλέο τρόπο την αρρενωπότητά του, που πουλάει αντρίλα και χρησιμοποιεί λέξεις όπως αντριλίκι και καουμποϊλίκι).
