ΤΟ ΒΗΜΑ logo

Αυτό από τον ένα χρόνο που έχασα το “φιλαράκι” μου

Αυτό από τον ένα χρόνο που έχασα το “φιλαράκι” μου 1
IMDB

Ένα χρόνο μετά την απώλεια του Matthew Perry, δεν είναι εύκολο να ξαναχαθώ στον κόσμο των Friends...

ΑΠΟ ΜΙΚΑΕΛΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Όταν μία απώλεια σε ταρακουνάει τόσο δυνατά, συνήθως θυμάσαι ακριβώς πού βρισκόσουν όταν άκουσες γι' αυτήν.

Αυτό ισχύει ακόμη και για άτομα που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ αλλά με κάποιο τρόπο έχεις συνδέσει μαζί τους στιγμές, εικόνες, ατάκες, έχεις δημιουργήσει συλλογική μνήμη,  πιθανόν και μια ολόκληρη κουλτούρα. Ας πούμε υπάρχουν μερικές ανακοινώσεις θανάτου διασημοτήτων, στις οποίες μπορώ ακόμα να τηλεμεταφερθώ αμέσως στη στιγμή που άκουσα την είδηση και πώς αισθάνθηκα.

Για παράδειγμα, ο Robin Williams, ο Philip Seymour Hoffman, o Prince, o George Michael και η Amy Winehouse είναι θάνατοι που ακόμα μπορώ να θυμάμαι πού ακριβώς ήμουν και τι έκανα όταν άκουσα τα νέα.

Και πριν από ένα χρόνο, στις 28 Οκτωβρίου θυμάμαι πού με βρήκε η είδηση του Chandler, του Matthew, του «γκρινιάρη» από «Τα φιλαράκια», ενός τύπου τόσο μακριά από μένα- στο Λος Άντζελες- και τόσο κοντά –τι λέω;- μέσα στη ζωή μου. Μόλις ξυπνούσα από έναν χορταστικό ύπνο της εθνικής αργίας και σκρόλαρα στο κινητό για να μεταφερθώ από τον κόσμο μου, στην πραγματικότητα. Πρώτα μπήκα στα σόσιαλ όπου κάθε δεύτερη ανάρτηση ήταν και ένα "RIP Matthew Perry, έφυγε το φιλαράκι μας, σε ηλικία 54 ετών."

Η πρώτη σκέψη ήταν ότι είναι ένα fake new σαν αυτά που «πεθαίνουν» διασήμους κάθε τρεις και λίγο. Γι’ αυτό μπήκα στα ενημερωτικά σάιτ, για να (μην) διασταυρωθούν οι σουρεαλιστικές αναρτήσεις που διάβαζα. Κάνω κλικ στο tovima.gr και βγάζω μια κραυγή από αρχαίο δράμα. Οι άνθρωποί μου τρόμαξαν και εγώ άρχιζα να κλαίω σαν να μου είχαν πει ότι «έφυγε» από τη ζωή ένας από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους. Ο κολλητός μου. Το φιλαράκι μου.

Αυτό από τον ένα χρόνο που έχασα το “φιλαράκι” μου 2

Όταν λέω ότι μεγάλωσα, βλέποντας Friends, το εννοώ κυριολεκτικά. Όπως πολλοί που ενηλικιώθηκαν αυτήν την εποχή, ήταν το σόου που παρακολουθούσαν όλοι.  

Εγώ έχω δει και τις 10 σεζόν τουλάχιστον 50 φορές (και λίγες λέω). Ήταν η ξεκούρασή μου, το αντικαταθλιπτικό μου, η καλή μου διάθεση. Διαμόρφωσε το χιούμορ μου, την pop αισθητική μου στα 90ς, έχω μάθει απ’ έξω ολόκληρους διαλόγους, ξέρω τις σκηνές που θέλω να ξαναβλέπω και να ξαναβλέπω. Αν το σκεφτείτε είναι η μόνη σειρά που όλοι οι πρωταγωνιστές της έγιναν διάσημοι και ως ρόλοι και ως ηθοποιοί. Αν προσπαθήσετε να βρείτε μια παρόμοια σειρά - ειδικά μια κωμωδία – σας λέω ότι είναι αδύνατο.

Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε που προβλήθηκε και το τελευταίο επεισόδιο, δεν χάθηκε η σειρά. Βρίσκοντας νέα ζωή και θαυμαστές σε streaming πλατφόρμες, τα Φιλαράκια έγιναν το απόλυτο σόου που παρακολουθούσε και ο γιος μου με τους φίλους του αλλά και οι επόμενες γενιές από αυτών που όλοι τους δεν ζούσαν όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά.

Αγαπώ πάντα τη σκηνή του γάμου του Ρος στο Λονδίνο που λέει το όνομα της Ρέιτσελ αντί για Έμιλυ αλλά και εκείνη τη χαρούμενη στιγμή που η Ρέιτσελ παρακολούθησε το παλιό βίντεο με τον σχολικό χορό για να ανακαλύψει ότι ο Ρος ήταν πάντα ερωτευμένος μαζί της.

Θυμάμαι όταν ο Joey πήρε το καστ στο Days of Our Lives, όταν η Phoebe συνάντησε τον αδερφό της και η Monica άρχισε να βγαίνει με τον Richard. Όλες αυτές και ακόμα περισσότερες σκηνές τις σκέφτομαι με χαμόγελο.

Αυτές που μου φαίνεται οδυνηρό να θυμηθώ, είναι αυτές οι τόσες πολλές αναμνήσεις από τον Τσάντλερ που συνήθιζα να αγαπώ. Ήταν ο αγαπημένος μου χαρακτήρας, τόσο αγαπημένος που ήθελα να δώσω το όνομά του στο σκύλο μου. Ευτυχώς δεν το έκανα γιατί τώρα θα με στεναχωρούσε.

Ξέρω τι σκέφτεστε κάποιοι.  Αυτό που σκεφτόσασταν και πριν ένα χρόνο όταν οι άλλοι μισοί το βιώσαμε σα μια απώλεια δικού μας ανθρώπου. Είναι απλώς μια τηλεοπτική σειρά, θα πείτε, και ο Chandler δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Matthew Perry.

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Ή μάλλον δεν είναι καθόλου έτσι. Ο Matthew Perry είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον Τσάντλερ από κάθε άποψη.

Αυτό από τον ένα χρόνο που έχασα το “φιλαράκι” μου 3

Στο σετ του Friends, ο Perry ήταν γνωστό ότι έγραφε αστεία για τον Chandler, τα οποία τα είδαμε στα τελευταία επεισόδια. Για τους θαυμαστές που παρακολουθούσαν συνεντεύξεις με το καστ στη δεκαετία του '90 και στις αρχές του '00, ήταν δύσκολο να αποκρυπτογραφήσουν πού τελείωσε ο Perry και πού ξεκινούσε ο Chandler. Και όλοι τους ήταν η ίδια παρέα ως φιλαράκια εντός και εκτός του τηλεοπτικού σετ.

Έπειτα, υπάρχει η θλιβερή αλήθεια για το πώς ο εθισμός του Perry επηρέασε τη δουλειά του στη σειρά, η οποία είναι απόλυτα εμφανής από σεζόν σε σεζόν ακόμα και από επεισόδιο σε επεισόδιο.

Στα απομνημονεύματα του ο Matthew Perry, με τίτλο « Friends, Lovers and the Big Terrible Thing», ομολόγησε πώς η διαρκώς μεταβαλλόμενη εξωτερική του εμφάνιση στη σειρά θα μπορούσε να «ακολουθήσει την τροχιά» του εθισμού του.

"Όταν έχω πάρει βάρος, είναι αλκοόλ, όταν είμαι αδύνατος, είναι χάπια. Όταν έχω μουσάκι, είναι πολλά χάπια", έγραψε.

Κατά τη διάρκεια της 7ης σεζόν, ο Perry πήγαινε στα γυρίσματα και έπειτα έπρεπε να επιστρέψει  στο κέντρο αποτοξίνωσης. Μια αποτοξίνωση που συνέχιζε και μεταξύ ης σεζόν 8 και 9, με τον ίδιο να γράφει ότι η σεζόν 9 ήταν η μόνη σεζόν που ήταν εντελώς νηφάλιος, γεγονός που του έδωσε μία  υποψηφιότητα για Emmy.

Και εδώ έρχεται μία προσωπική εξομολόγηση με την οποία μπορούν να ταυτιστούν πολλοί: Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, γνωρίζοντας  το τραγικό τέλος του Matthew Perry μου είναι αδύνατον να ξαναπαρακολουθήσω τα «Φιλαράκια». 

Και με την πληγωτική συνειδητοποίηση ότι αν το καστ των Friends επανενωθεί σε άλλα 10 ή 20 χρόνια, από αυτό το τραπέζι θα έλειπε ένας άνθρωπος που κατά γενική ομολογία έφερε παρά πολλή χαρά στη ζωή των συμπρωταγωνιστών του και εκατομμυρίων τηλεθεατών σε όλο τον κόσμο που όπως ομολόγησαν κάποιοι από αυτούς on camera, στο reunion επεισόδιο που έκαναν οι έξι αγαπημένοι μας πρωταγωνιστές, λειτούργησε σα ψυχοθεραπεία στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν.

Η αποκάλυψη όμως της γεμάτης εξαρτήσεις και αυτοκαταστροφή, ζωής αλλά και του θανάτου του Perry έχει βαρύνει αυτήν την comforting  απόλαυση που είχα κάποτε να ξαπλώνω στον καναπέ, να απενεργοποιώ τον εγκέφαλό μου από τα δικά μου προβλήματα και να παρακολουθώ τα ευχάριστα προβλήματα που είχαν τα Φιλαράκια (μου).

Ξέρω ότι μια μέρα, θα νιώσω πάλι την έλξη να ξαναβάλω τα Friends, να ξαναξαπλώσω στον καναπέ μου και να παρηγορηθώ με τις ατάκες του Chandler, αλλά μόλις ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Matthew, αυτή η μέρα δεν είναι σήμερα.

Δείτε -όσοι και αν μπορείτε- την τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου της τελευταίας σεζόν που σφράγισε ο Chandler με την παρουσία του... σχεδόν προφητικά.

SHARE THE STORY

ΑΠΟΡΡΗΤΟ