Το Μέγαρο Μαξίμου πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα της συνάντησης Ομπάμα – Τσίπρα στο περιθώριο του ΝΑΤΟ. Η οποία, όμως, εκτός από την ενίσχυση του προσωπικού γοήτρου του κ.Τσίπρα που μίλησε για μισή ώρα με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, μάλλον προβληματισμό θα πρέπει να δημιουργεί στην Αθήνα παρα ενθουσιασμό.
Οι Αμερικανοί έβαλαν πλάτη για το χρέος, λένε στο Μαξίμου. Και θα στείλουν μάλιστα σε ειδική αποστολή και τον Αμερικανό υπουργό υπουργό Οικονομικών Τζακ Λιού στην Αθήνα για να δείξουν το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον και να πιέσουν » όπου μπορούν» .
Για τις πιέσεις Ομπάμα, ωστόσο, να προχωρήσουν γρήγορα όλες οι σκληρές μεταρρυθμίσεις π.χ. στα εργασιακά , τίποτα δεν άκουσε το Μαξίμου . Ούτε για την αποδοκιμασία Ομπάμα στην φιλορωσική πολιτική Τσίπρα άκουσε τίποτα.
Βέβαια οι θέσεις των ΗΠΑ στα οικονομικά είναι γνωστές – τις ακούμε κάθε βδομάδα από την κυρία Λαγκάρντ του ΔΝΤ που ζητάει μείωση του χρέους (όπως και ο κ. Ομπάμα) αλλά και πλήρη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Υπενθυμίζεται ότι στις ΗΠΑ όπου ισχύουν όλες οι ευέλικτες μορφές εργασίας ένας εργαζόμενος απολύεται με συνοπτικές διαδικασίες και με ελάχιστη αποζημίωση για να μπορούν οι επιχειρήσεις να ανταποκρίνονται αστραπιαία στις ανάγκες της αγοράς .Αυτό είναι – εξάλλου – και το πνεύμα των προτάσεων της τρόικας στην δεύτερη αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου.
Αλλά και στο θέμα της Μόσχας ο κ. Ομπάμα ήταν απολύτως σαφής ακόμη και με την ελληνική «αποκωδικοποίηση» της συνάντησης. Όταν ο κ.Τσίπρας του ανέφερε ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, ο Αμερικανός Πρόεδρος «πέταξε» μια …ταβανόπροκα: » προσπαθώ με τον φίλο σου τον Πούτιν να βρω μια λύση» απάντησε με νόημα.
Γιατί άραγε ο Πρόεδρος Ομπάμα να αποκαλεί «φίλο» του κ. Τσίπρα τον κ. Πούτιν, τραβώντας έτσι το αυτί της Αθήνας για τις σχέσεις της με την Ρωσία;
Διότι απλούστατα η πρώτη επίσημη ενέργεια που έκανε το υπουργείο Εξωτερικών με το που ανέλαβε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ( τον Ιανουάριο του 2015) ήταν να σπάσει την κοινή ευρωπαϊκή γραμμή ( αλλά και γραμμή των ΗΠΑ). Και να βάλει αστερίσκο στην κοινή θέση της ΕΕ για υιοθέτηση πρόσθετων κυρώσεων στην Ρωσία λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης στην Ουκρανία. Κάτι που είχε προκαλέσει έντονη δυσφορία τότε τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Ουάσιγκτον.
Αλλά και γιατί από την πρώτη στιγμή που πήγε στο Μαξίμου ο κ.Τσίπρας δεν έκρυψε την αριστερή του ιδεοληψία και τα αντι – δυτικά του σύνδρομα αναζητώντας εναλλακτικούς (στην ΕΕ) τρόπους χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας είτε μέσω ενός ανύπαρκτου ρωσικού αγωγού που θα έφερνε, λέει, ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας είτε μέσω της Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS (Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας, Νότιας Αφρικής)!
Μάλιστα για το θέμα του αγωγού είχε ταξιδέψει στη Μόσχα ο κ. Τσίπρας με τους Κοτζιά, Βαλαβάνη και Λαφαζάνη όπου απέσπασαν – υποτίθεται – την υπόσχεση να δοθεί στην Αθήνα 5 δισ ευρώ προκαταβολή για το έργο!
Εκ των υστέρων αποδείχτηκαν όλα αυτά αποκυήματα της φαντασίας της πρώτης φορά Αριστερά αφού η Μόσχα όχι μόνο δεν έδωσε ούτε ρούβλι, αλλά απέσυρε το ενδιαφέρον της ακόμη και για την ΤΡΕΝΟΣΕ (αλλά και γι άλλες ελληνικές υποδομές) για τις οποίες υποτίθεται ότι ήταν έτοιμη να κάνει προτάσεις! Ο κ. Πούτιν συνεχίζει να ενδιαφέρεται πάντως για την αναβάθμιση του ρόλου του Αγίου Όρους και της ρωσικής μονής του Αγίου Παντελεήμονα την οποία επισκέφτηκε πρόσφατα μαζί με τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλο…
Εν κατακλείδι. Για να γυρίσουμε στην συνάντηση Ομπάμα – Τσίπρα. Τι λέτε πως είχε μαγαλύτερη σημασία απ όσα είπε στο τετ – α – τετ ο κ.Ομπάμα με τον Έλληνα Πρωθυπουργό; Η επαναλαμβανόμενη – από το 2014 – δήλωση υποστήριξης των ΗΠΑ στη διευθέτηση του ελληνικού χρέους ή η προειδοποίηση προς την Αθήνα να σταματήσει την τακτική του …Δούρειου Ίππου ( σύμφωνα με χαρακτηρισμό δυτικού διπλωμάτη ) που ακολουθεί στην Ευρώπη στο θέμα της Ρωσίας ;
