Η κυβέρνηση Τσίπρα αφού έχασε χρόνο και δυνάμεις «διαπραγματευόμενη σκληρά» επί μήνες με το κουαρτέτο κατέληξε σε ένα σχήμα «φορολογικού» μνημονίου.
Η επιλογή των φόρων ήταν συνειδητή για τον Πρωθυπουργό και προπαγανδίστηκε δεόντως από τα κυβερνητικά στελέχη.
Κατά τις πεποιθήσεις τους είναι δικαιότερη η επιλογή των φόρων από εκείνη της οριζόντιας περικοπής των συντάξεων και των μισθών.
Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν η αύξηση των φόρων βαρύνει τους καλύτερα αμειβόμενους και ιδιαίτερα τους, κατά τον κ. Κυρίτση, «μένουμε – ευρωπαίους».
Προσπερνούν βεβαίως τα κυβερνητικά στελέχη τις επιπτώσεις της υπεραύξησης των φόρων στην κατανάλωση και κατ’ επέκταση στην διεκδικούμενη ανάπτυξη, όπως και το γεγονός ότι η αύξηση των έμμεσων φόρων πλήττει περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους.
Ήδη από την 1η Ιουνίου οι τιμές προσαρμόσθηκαν αναλόγως με την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ στο 24% και οι καταναλωτές είδαν τους λογαριασμούς των σούπερ μάρκετ να αυξάνονται στην αρχή του καλοκαιριού.
Και μαζί οι μισθωτοί θα δουν τις αμοιβές τους να κάμπτονται από την αυξημένη παρακράτηση του φόρου εισοδήματος και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.
Όσο μάλιστα θα περνά ο χρόνος και θα εφαρμόζεται το πλήθος των μέτρων σε άπειρες ζώνες αγαθών και υπηρεσιών, τόσο θα μεγαλώνει ο λογαριασμός και ολοένα και περισσότεροι θα βλέπουν τα πορτοφόλια τους να ξαλαφρώνουν.
Από χθες Τετάρτη 1η Ιουνίου ουσιαστικά άρχισαν να αποτιμώνται στην πράξη από τους πολίτες οι ανακολουθίες, οι ψεύτικες ελπίδες και η αναποτελεσματικότητα βεβαίως της κυβέρνησης Τσίπρα. Και μαζί η αξία του μίγματος της οικονομικής πολιτικής που επελέγη από τον κ.Τσίπρα και την ομάδα που τον συνοδεύει.
Για πολλούς χθες άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το σχήμα της αριστερό – εθνολαϊκής κυβέρνησης που ήρθε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 με τα πανιά του φουσκωμένα και τις προσδοκίες στα ύψη.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η επιλογή των φόρων θα είναι αυτή που θα δοκιμάσει τις αντοχές της οικονομίας και της κοινωνίας, κλονίζοντας και διαβρώνοντας αποφασιστικά την μέχρι τώρα ηγεμονική πολιτική παρουσία του κ.Τσίπρα.
Ορισμένοι μάλιστα προβλέπουν ότι το βάρος των φόρων θα «μαυρίσει» κυριολεκτικά και μεταφορικά την ελληνική οικονομία, την παραοικονομία θα θεριέψει και θα τη φοροδιαφυγή θα εκτοξεύσει.
Κατά μια εκδοχή στη βάση των βαρύτατων οικονομικών συνεπειών από την επιλογή των φόρων θα στηθεί και η εναλλακτική πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ήδη το επιτελείο του αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης επεξεργάζεται σχήμα νέας οικονομικής πολιτικής που θα στηρίζεται σε γενναία μείωση των φόρων,που θα αντισταθμίζεται από δραστική περικοπή των δαπανών.
Σύμφωνα με τις επικρατούσες αντιλήψεις στο επιτελείο του κ.Μητσοτάκη μόνο με ένα θετικό σοκ θα μπορέσει να αναταχθεί η ελληνική οικονομία. Επιμένουν χαρακτηριστικά ότι μόνο μια γενικευμένη μείωση των φόρων είναι ικανή να διαμορφώσει περιβάλλον ευκαιριών και να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών.
Κατά τους επιτελείς του κ.Μητσοτάκη ένα οργανωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, το οποίο θα έχει ως βάση τη δυναμική μιας γενναίας μείωσης των φόρων και θα συνοδεύεται από πολιτικές δραστικής περιστολής των δαπανών και από μεταρρυθμιστικό κύμα απόλυτης ελευθέρωσης της οικονομίας θα μπορούσε να εγκριθεί από εταίρους και δανειστές και να διαμορφώσει περιβάλλον σταθερότητας και εμπιστοσύνης.
Όσοι επεξεργάζονται το σχέδιο υποστηρίζουν ότι οι μικρότεροι φόροι θα επιτρέψουν την καλύτερη επίδοση του φοροελεγκτικού μηχανισμού και θα αμβλύνουν το βάρος το βάρος της επέμβασης στο σκέλος των δαπανών. Υπολογίζουν επίσης πολλαπλάσια οφέλη από το αναπτυξιακό κύμα που θα φέρει ένα θετικό σοκ γενναίας μείωσης των φόρων.
Ήδη ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας περιέγραψε πρόσφατα στη Βουλή στοιχεία του επεξεργαζόμενου οικονομικού σχεδίου δεχόμενος τα ειρωνικά σχόλια του κ.Τσίπρα.
Ωστόσο όλοι γνωρίζουν ότι οι φόροι δεν υπήρξαν ποτέ δημοφιλείς στην Ελλάδα και οι φορομπήχτες δεν τιμήθηκαν ιδιαιτέρως από τον ελληνικό λαό.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι η επιλογή των φόρων θα αποδειχθεί καταλυτική για τον κ.Τσίπρα.
Και ίσως να προσφέρει την μεγάλη ευκαιρία στον κ. Μητσοτάκη.
