Η ανθρωπιστική τραγωδία την οποία ζουν τόσοι αθώοι άνθρωποι που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους και, όταν δεν πνίγονται στα νερά του Αιγαίου, αναζητούν από το μηδέν μία νέα αρχή φτάνοντας περπατώντας στη δυτική Ευρώπη αποτελεί ντροπή για την εποχή μας, για την Ευρώπη, για τον κόσμο.
Όμως, αυτό ήταν, είναι και, δυστυχώς, θα είναι πάντα η διεθνής πολιτική: μία αρένα στην οποία όταν μπουν μπροστά οι επιδιώξεις των μεγάλων, οι μικροί μπορεί να λιώσουν.
Η Ελλάδα έγινε, για μία ακόμα φορά, το πέρασμα όλων αυτών των ανθρώπων προς τη Δύση. Με αυτή την τραγωδία, οι μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης αντιλαμβάνονται πλέον κάτι στο οποίο επί τόσα χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια: ότι η Ελλάδα αποτελεί το σύνορο της Δύσης με την πιο ασταθή και επικίνδυνη περιοχή του κόσμου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό δεδομένο. Εκείνο που δεν είναι όμως δεδομένο, είναι το πώς θα κινηθούν οι μεγάλοι της Ευρώπης μετά από αυτή τη διαπίστωση.
Για παράδειγμα, δεν μπορεί παρά να προκαλεί μέγιστη ανησυχία ο τρόπος με τον οποίο η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ ζητά σήμερα μια ασαφούς τύπου εμπλοκή της Τουρκίας στο «πέρασμα του Αιγαίου».
Τι εννοεί; Πιθανότατα, ούτε κι η ίδια ξέρει. Όμως, εμείς πρέπει να ξέρουμε. Και πρέπει να ξέρουμε ταυτόχρονα και τι θέλουμε αλλά και τι δεν θέλουμε από όλη αυτή τη φοβερή υπόθεση.
Δεν θέλουμε λοιπόν, σε καμία περίπτωση, ούτε να λειτουργήσει εις βάρος μας η αναστολή της Συνθήκης Σένγκεν, αλλά ούτε και να βρεθεί μέσα από αυτή την ανθρωπιστική τραγωδία η Τουρκία σε θέση να συναποφασίζει με την «Ευρώπη» χωρίς την Ελλάδα, ή, ακόμα χειρότερα, εις βάρος τη;.
Θέλουμε όμως να αξιοποιήσουμε όλη αυτή την νέα πραγματικότητα προκειμένου να πειστούν οι εταίροι μας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει γονατισμένη, καθώς ο ρόλος της ως νοτιοανατολικού συνόρου της Ευρώπης είναι σήμερα περισσότερο καθοριστικός από ποτέ.
Θέλουμε λοιπόν να αντιληφθούν ότι ήρθε η ώρα να δουν τα πράγματα πιο ισορροπημένα και ως προς την πίεση που ασκούν στη χώρα, αλλά και στη στήριξή τους στα σύνορά μας.
Αλλά πρέπει να είναι η δική τους στήριξη. Της Ευρώπης.
Και όχι κάποιου άλλου που βλέπει στα ελληνικά σύνορα κάτι εντελώς διαφορετικό…
