Επανέρχεστε στο «I Αm What I Am» δύο χρόνια μετά την πρώτη παράσταση. Γιατί; «Από την πρώτη χρονιά µετά τις παραστάσεις στο Θέατρο Aλίκη ήθελα να κάνω περιοδεία, αλλά δεν πραγµατοποιήθηκε. Hταν γραφτό να γίνει τώρα. Ουσιαστικά πρόκειται για µια ολοκαίνουργια παράσταση, η οποία έχει κρατήσει µερικά από τα καλύτερα στοιχεία της προηγούµενης. Περιέχει έντονη πολιτική σάτιρα και ανανεωµένα κείµενα».
Πράγματι, μιμείστε και πολιτικά πρόσωπα, όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η πολιτική προσφέρει πλέον υλικό; «Λόγω των εξελίξεων, όλα τα φώτα είναι στραµµένα στα πρόσωπα του πολιτικού σκηνικού, οπότε είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτή τη στιγµή σταρ να είναι οι πολιτικοί. Αρα και το σόου, που είναι καθρέφτης της πραγµατικότητας και της εποχής, απορροφά και σατιρίζει µε τον δικό του τρόπο αυτές τις προσωπικότητες».
Από όλα τα πρόσωπα που μιμείστε ήσασταν περισσότερο καυστικός από ό,τι θα έπρεπε με κάποιον; Θα θέλατε να ζητήσετε από κάποιον συγγνώμη; «Είµαι πάντα τόσο καυστικός όσο το υλικό που µου δίνει ο άλλος µού επιτρέπει να είµαι. Αυτός δίνει το «καύσιµο», εγώ το παίρνω και το µετατρέπω σε σατιρική ενέργεια. Ουσιαστικά είµαι ο καθρέφτης του άλλου. Αρα, θα έπρεπε ο ίδιος να ζητήσει συγγνώµη από τον εαυτό του αν κάτι τού φταίει».
Ποιοι στάθηκαν πιο ακομπλεξάριστοι απέναντί σας όταν τους μιμηθήκατε; «Αρκετοί. Η Μαρινέλλα, η Βίκυ Μοσχολιού, η Ελλη Στάη, η Βάνα Μπάρµπα, ο Γιώργος Μαζωνάκης, η Ρούλα Κοροµηλά, η Αννα Βίσση, η Αλίκη και η Μελίνα, που µε έβλεπε να τη µιµούµαι και τρελαινόταν».
Τι θυμάστε πιο έντονα από τη Μελίνα; «Τη Μελίνα τη συνάντησα στα σκαλιά του Θεάτρου Αλίκη και της είπα «µπορώ να σας κάνω την Αλίκη;». Με αγκάλιασε και µου είπε: «Φυσικά!». Της έκανα την Αλίκη και µετά µε ρώτησε: «Εµένα µπορείς να µε κάνεις;». Και τότε της τραγούδησα το «Τι έχει και κλαίει το παιδί». Με έσφιξε στην αγκαλιά της καταχαρούµενη και µε κάλεσε στο υπουργείο».
Αλήθεια, ποια είναι η πρώτη μίμηση που κάνατε ως παιδί; «Η Πόλυ Πάνου».
Υπήρξαν περίοδοι που θεωρείτε ότι αδικήσατε τον εαυτό σας; «Αν δεν αδικήσεις τον εαυτό σου, δεν θα µάθεις να τον δικαιώνεις. Τον αδίκησα κάνοντας κάποιες λάθος επιλογές είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελµατικό επίπεδο. Είναι όµως απαραίτητο για την εξέλιξή σου, αρκεί να καταλάβεις και να τοποθετήσεις τον εαυτό σου εκεί που του αξίζει, ούτε υπερεκτιµώντας τον ούτε υποτιµώντας τον».
Στη ζωή έχετε βρει την ευτυχία; «Σε ένα έργο της η Αλίκη έλεγε: «Την ευτυχία δεν τη µετράς µε τον µήνα, ούτε την απαιτείς. Απλά την καλωσορίζεις όταν έρθει, όση έρθει, και την ευχαριστείς όταν φύγει, που θα φύγει, και τότε λες, από το να µην είχε σταθεί καθόλου µαζί µου η ευτυχία, έστω που στάθηκε µια στιγµή, δυο στιγµές…»».
Η εποχή μας σήμερα γεννά νέους σταρ; Σε λίγα χρόνια μήπως δεν θα έχετε πλέον ποιον να μιμηθείτε; «Κάθε εποχή έχει τους σταρ που της αξίζουν. Οποιος αντέξει να αντισταθεί στην κρεατοµηχανή της τηλεόρασης και του Διαδικτύου ίσως µπορέσει να κρατήσει τη «σταρική» του ιδιότητα. Είτε υπάρχουν σταρ είτε όχι, µπορούν να δηµιουργηθούν περσόνες και ήρωες που έχουν πράγµατα να πουν. Η φαντασία έχει πάντα σταρ».
Τι φοβάστε στην Ελλάδα του 2015; «Φοβάµαι το τι θα γεννήσει η κρίση της Ελλάδας του 2015. Δεν θέλω να βλέπω Ελληνες εναντίον Ελλήνων. Η αχίλλειος πτέρνα της χώρας είναι ότι πάντα –και ιστορικά αν το δούµε –τρωγόµασταν µεταξύ µας».
Ποιος θα θέλατε να σας μιμηθεί; «Η Ανγκελα Μέρκελ, για να αποκτήσει και λίγο χιούµορ».
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 15 Αυγούστου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
