Η αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, αναμφίβολα, ξεπερνά τις δυνατότητες μιας χώρας. Αλλά στην περίπτωση της χώρας μας αναδεικνύει τις …δυνατότητες της κυβέρνησης στην διαχείριση εκτάκτων κρίσεων.
Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς; Από την Αθήνα όπου χρειάστηκαν εβδομάδες για την μετεγκατάσταση των μισών προσφύγων από το Πεδίον του Άρεως στον Βοτανικό; Από τα νησιά (Λέσβος, Κως) όπου η κατάσταση αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει; Από το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας αποφεύγει να εμφανιστεί στις διακεκαυμένες ζώνες και προτιμά να λιάζεται στα ήσυχα νησιά; Από τα διαγγέλματα επίρριψης των ευθυνών στις τοπικές κοινωνίες από τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα;
Τα χειρότερα δεν έχουν έλθει ακόμα. Περιγράφονται όμως στην αναφορά των αστυνομικών της Βόρειας Δωδεκανήσου που εξέπεμψε ένα δραματικό SOS που είναι αμφίβολο αν θα εισακουστεί από τα κέντρα λήψης αποφάσεων των Αθηνών. Δεν θα σταθώ στην επισήμανση των αστυνομικών της Κω, για τον κίνδυνο που διατρέχει η σωματική τους ακεραιότητα. Θα σταθώ σε μια άλλη επισήμανση η οποία ενέχει τον πραγματικό κίνδυνο που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
«Είναι θέμα χρόνου» αναφέρουν « να προκληθεί κάποιο σοβαρό περιστατικό που θα κλονίσει τις εύθραυστες κοινωνικές ισορροπίες μεταξύ του τοπικού πληθυσμού (που μέχρι τώρα συμπεριφέρεται απολύτως φιλόξενα) και των μεταναστών» Και αυτό δεν αφορά μόνο την Κω. Αφορά και τη Λέσβο και την Κάλυμνο και τα άλλα νησιά που οι πρόσφυγες μοιάζουν να είναι περισσότεροι από τον τοπικό πληθυσμό.
Τι θα γίνει σε μια τέτοια περίπτωση; Ποιες θα είναι οι συνέπειες; Το έχει σκεφτεί αυτό η κυβέρνηση που παρακολουθεί τις εξελίξεις από την Μήλο και την Αίγινα; Έχει αναλογιστεί ότι, ήδη, με το κλίμα που επικρατεί βρίσκουν ευήκοα ώτα ρατσιστικές απόψεις που εκφράζονται από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο;
Τι είναι αυτό που εμποδίζει την κυβέρνηση να μεταφέρει το απαραίτητο προσωπικό για την αστυνόμευση, την ταυτοποίηση και την στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των προσφύγων στα νησιά που επί της ουσίας τελούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης;
Τι είναι αυτό που εμποδίζει την δρομολόγηση πλοίων, όχι για φιλοξενία, αλλά για μεταφορά τους στην ηπειρωτική χώρα, όπως έχει αποφασιστεί σε δύο συσκέψεις στο Μ. Μαξίμου;
Τι είναι αυτό που εμποδίζει τον υπουργό Άμυνας που λάμπει δια της απουσίας του, να εμφανιστεί στα νησιά και να δώσει εντολή για την αξιοποίηση των κλειστών στρατοπέδων;
Όσο η κυβέρνηση προτιμά να λιάζεται αντί να αντιμετωπίσει με δραστικούς τρόπους ( μεταφορά προσωπικού, δρομολόγια αποκλειστικά για την μεταφορά των προσφύγων, αξιοποίηση των κλειστών στρατοπέδων) τόσο θα χειροτερεύουν τα πράγματα. Η ροή προσφύγων συνεχώς αυξάνεται. Εκατομμύρια περιμένουν στις απέναντι ακτές για να περάσουν στη χώρα μας
Το καλοκαίρι σε λίγο τελειώνει. Τι θα γίνει το χειμώνα με αυτούς τους ανθρώπους; Θα συνεχίσουν να μένουν σε σκηνές στις παραλίες των νησιών και στα πάρκα της Αθήνας; Έχει απάντηση για αυτό η κυβέρνηση ή δεν θέλει ούτε να το συζητά ούτε να το σκέφτεται;
