Ενας βιοµήχανος επιτυχηµένος (δεύτερης γενιάς) έλεγε προκαλώντας κατάπληξη στο ακροατήριο: «Εγώ δεν είµαι επιχειρηµατίας! Εγώ βγάζω λεφτά. Είµαι µηχανικός χρηµάτων».
Υπερηφανευόµενος για τα επιτεύγµατά του στο κυνήγι του εύκολου χρήµατος αφηγήθηκε στους ακροατές του µια-δυο ιστορίες από την (άγνωστη) δραστηριότητά του.
Δεν ήταν ανάγκη να ακούσουν οι άλλοι λεπτοµέρειες για τις µπίζνες του «µηχανικού χρηµάτων». Ολοι γνωρίζουν πώς δρουν και αναπτύσσονται οι µηχανισµοί παραγωγής πλούτου. Από τους σαράφηδες ως τους ειδικούς των τραπεζών για τα νοµίσµατα, τους κάθε είδους τραπεζίτες και τους ευκαιριακούς συνεργάτες που κινούνται εφαρµόζοντας τη θεωρία του one shot business.
Το πρόβληµα είναι ότι πολλοί βιοµήχανοι και επιχειρηµατίες έχουν εγκαταλείψει τη δηλωµένη δραστηριότητά τους και ασχολούνται µε επιχειρήσεις νέου είδους, επιχειρήσεις ουσιαστικής εξαπατήσεως της αγοράς, όπως π.χ. οι λεγόµενες φούσκες.
Η ελληνική αγορά έχει υποστεί και γνωρίζει καλά τι θα πει φούσκα.
Είναι φανερό ότι η Ελλάδα χρειάζεται εκσυγχρονισµό σε όλα τα πεδία ανάπτυξης. Γι’ αυτό και οι συνετοί Ελληνες έχουν δεχθεί τους «υποχρεωτικούς εκσυγχρονισµούς» που µας παρήγγειλαν οι «κουτόφραγκοι» της Δύσης. Συντοµεύοντας την αφήγηση, θα σηµειώναµε ότι αυτές τις εκσυγχρονιστικές πράξεις θα έπρεπε να υιοθετήσει και να υποστηρίξει η ελληνική κυβέρνηση. Το τι θα γίνει µε το Ασφαλιστικό, µε τις εργασιακές σχέσεις, την περίθαλψη και κυρίως την Παιδεία είναι αποφάσεις τις οποίες η κυβέρνηση –η χθεσινή, η σηµερινή και η αυριανή –µπορεί να προωθήσει χωρίς πολιτικό κόστος, στο µέτρο που της επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αντ’ αυτού, οι δηµόσιοι µηχανισµοί ασχολούνται µε το πώς θα καταλήξουν στη συµφωνία µε τους σαράφηδες για τα επιτόκια των δανείων που µας έχουν δώσει ξένοι κεφαλαιούχοι. Ως εάν να µη γνωρίζουµε όλοι ότι όσο βαρύτερος είναι ο τόκος τόσο επιτακτικότερη θα είναι η ανάγκη αναδιαρθρώσεως του χρέους στο µέλλον. Η κυβέρνηση ας ασχοληθεί µε τα άµεσα προβλήµατα και την ανάπτυξη της χώρας και ας αφήσει τη ρύθµιση των προβληµάτων µε τους σαράφηδες για τις νεότερες γενιές. Ούτως ή άλλως ουκ αν λάβοις παρά του µη έχοντος, µε οποιοδήποτε επιτόκιο και αν συναφθεί το δάνειο.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ