Ο κ. Τσίπρας παρότρυνε την αδιάλλακτη ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ να ξαναδιαβάσει το έργο του Χέμινγκγουεϊ «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα» εν όψει του κινδύνου μιας φοβερής διάλυσης της ευρωζώνης από την εκβιαστική εκδίωξη της Ελλάδας από αυτήν. Βεβαίως οι πρώτοι που θα καταστραφούμε από μια τέτοια εξέλιξη θα είμαστε εμείς οι Ελληνες!
Αντίθετα, κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι το ελληνικό δράμα θα μπορούσε να περιγραφεί με την επίκληση του σκοτεινού έργου του Κάφκα «Μεταμόρφωση», σύμφωνα με το οποίο κάποιοι γονείς μια μέρα βλέπουν το παιδί τους να μεταμορφώνεται σε ένα απωθητικό έντομο(!) που εκφέρει απλώς κάποιους ακατάληπτους ήχους!
Ετσι ο συντηρητικός «Economist» επικαλείται συμβολικά αυτό το «καφκικό» έργο για να δείξει ότι οι ευρωπαίοι διαπραγματευτές δεν καταλαβαίνουν στοιχειωδώς την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης Τσίπρα (ή ότι η Ελλάδα οδηγείται στην αυτοκαταστροφή της)!
Πάντως, αν ο Πρωθυπουργός θέλει να αποφύγει ένα τραγικό «καφκικό τέλος» για τη χώρα, θα πρέπει:
1. Να επιβεβαιώσει την κοσμοθεωρητική πίστη του στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενη πιθανότητα για έξοδο από την ευρωζώνη, γιατί, όπως λέει και ο Mark Leonard, η ισχύς της Ευρώπης στηρίζεται στη «δύναμη της μεταμόρφωσης»!
Με άλλα λόγια, σήμερα η Ευρώπη επηρεάζεται από τη φιλοσοφία της ακατανόητης λιτότητας της καγκελαρίου Μέρκελ, αύριο όμως μπορεί να επηρεάζεται από μια σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση που θα δίνει περισσότερο βάρος στην ισότητα της κατανομής του πλούτου.
Και εν πάση περιπτώσει, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι έξω από το δυτικό (σίγουρα καπιταλιστικό) σύστημα καταμερισμού εργασίας δεν υπάρχει τίποτε άλλο!
2. Κάποια στιγμή ο Πρωθυπουργός πρέπει να αποφασίσει μέσα στο κόμμα του «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει». Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν την ίδια ώρα που οι διαπραγματεύσεις κορυφώνονται να ακούγονται από «ηγετικά στελέχη» απόψεις περί ρήξεως με την ευρωζώνη και επιβολής κεφαλαιακών ελέγχων επειδή κάποιοι πιστεύουν αφελώς ότι μπορούν να παίξουν τον ρόλο του Λένιν τον 21ο αιώνα!
3. Αν ο κ. Τσίπρας επιτύχει να συμφωνήσει «χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα», τότε πρέπει να κλείσει άμεσα τη συμφωνία γιατί μόνο έτσι –όπως λέει και ο νομπελίστας οικονομολόγος Krugman –θα μένουν και λεφτά για να πηγαίνουν στην πραγματική οικονομία (« NY Times», «That 1914 Feeling»).
Το συμπέρασμα; Ο κ. Τσίπρας πρέπει να προσέξει ώστε να μη γίνει ο μοιραίος άνθρωπος της ελληνικής ιστορίας!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
