Αγώνας παρασκηνίου για τις «ζώνες επιρροής» στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ

Με τα περιθώρια για την επίτευξη κάποιας συμφωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών να στενεύουν δραματικά, οι μάχες χαρακωμάτων και παρασκηνίων στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώνονται.

Η εντύπωση που κυριαρχεί σε διάφορους κύκλους εντός του Κοινοβουλίου είναι πως το Μέγαρο Μαξίμου δεν έχει αυτήν την στιγμή τον έλεγχο των βουλευτών του κόμματος και σχεδόν κάθε ημέρα βρίσκεται ενώπιον μίας δυσάρεστης έκπληξης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η πρόσφατη επιστολή των 22 για την επαναφορά των εργασιακών σχέσων, του κατώτατου μισθού και την αναστολή της εφαρμογής μνημονιακών μέτρων, μία μόλις ημέρα πριν την συνάντηση που είχε προγραμματιστεί μεταξύ Αλ. Τσίπρα, Ανγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ.

Η σύνθεση της ομάδας αυτής έχει την σημασία της, καθώς περιλαμβάνει αφενός στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας (Στ. Λεουτσάκος, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Θ. Πετράκος) αφετέρου διάφορους ανένταχτους, όπως ο Β. Διαμαντόπουλος ή η Ραχήλ Μακρή (η οποία φέρεται ως ένα από τα στελέχη στα οποία ασκεί επιρροή η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου).

Η κίνηση εκλήφθηκε ως προειδοποιητική βολή, δεδομένου δε ότι τα περισσότερα από τα αιτήματα είτε περιλαμβάνονται στην πρόταση της κυβέρνησης προς την τρόικα (συλλογικές διαπραγματεύσεις), είτε αναφέρονται προς μελλοντική τακτοποίηση στο ίδιο κείμενο.

Από την κίνηση αυτή ενισχύθηκε η εντύπωση ότι δεκάδες μέλη της ΚΟ, πολλά από τα οποία δεν έχουν εκδηλωθεί ακόμη, βρίσκονται «με το όπλο παρά πόδα», εν όψει μίας ενδεχόμενης συμφωνίας. Σε αυτά συγκαταλέγονται τουλάχιστον 25-30 βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας, περί τους 10 από άλλες πρώην συνιστώσες και διάφοροι ανένταχτοί ή μέχρι πρότινος θεωρούμενοι «προεδρικοί».

Παρά ταύτα, οι προβλέψεις για την στάση των ομάδων αυτών είναι παρακινδυνευμένες για δύο λόγους: αφενός επειδή δεν είναι γνωστό πώς θα αντιδράσουν, αν από τον κ. Τσίπρα τεθεί ζήτημα υπονόμευσης της κυβέρνησης και καταλογισμού ευθύνης για επιβεβαίωση της «αριστερής παρένθεσης» και αφετέρου επειδή κατά κάποιους δεν υπάρχει βεβαιότης για το πόσοι βουλευτές είναι αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν βουλευτικές θέσεις, προνόμια κλπ., όταν κληθούν να απαντήσουν στο δίλημμα.

Υπό αυτές τις συνθήκες, κατά την άποψη κάποιων ο κ. Τσίπρας σύρεται σε μία αδιέξοδη διαπραγμάτευση υπό την πίεση και τον φόβο της ΚΟ του ομάδας και μη δυνάμενος να διαχειριστεί μία απόφαση προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση. Και επιπλέον, η κριτική που δέχεται και που ενδεχομένως θα καθορίσει την στάση βουλευτών, εκκινεί από διαφορετικές αφετηρίες: από την μία πλευρά επικρίνεται η διαπραγματευτική τακτική (διάρκεια, διαδικασία, επιλογές προσώπων, αδυναμία εκμετάλλευσης ευκαιριών που παρουσιάστηκαν), από την άλλη οι διαφωνίες διατυπώνονται επί της ουσίας και ειδικότερα επί του κειμένου των 47 σελίδω που κατέθεσε η κυβέρνηση, το οποίο κατά πολλούς συνιστά ούτως ή άλλως ένα μνημόνιο.

Όπως εκτιμούν δε κάποια από τα παλαιά κομματικά στελέχη, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει σήμερα με ακυβέρνητο καράβι, στο οποίο δρουν παραλλήλως και χωρίς έλεγχο διάφορες υποομάδες, με διαφορετικές επιρροές και άδηλες επιδιώξεις.

Στο πλαίσιο αυτό, η πλέον ηχηρή δήλωση των τελευταίων ημερών προήλθε την Τετάρτη από τον αντιπρόεδρο της Βουλής Αλ. Μητρόπουλο, ο οποίος ήδη προεκλογικώς είχε διατυπώσει την άποψη και κατά την εσωτερική συζήτηση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι δεσμεύσεις περί «κατάργησης του μνημονίου» ήταν ανεδαφικές, καθώς προϋπέθεταν αν μη τι άλλο νομοθετικές διαδικασίες που θα απαιτούσαν χρόνο, καθώς πρόκειται για εκατοντάδες νόμους και χιλιάδες άρθρα.

Ο κ. Μητρόπουλος, προερχόμενος ως γνωστόν από το ΠαΣοΚ και διαθέτοντας ή διευρύνοντας την επιρροή του σε επίπεδο μηχανισμών και βουλευτών, σημείωσε την Τετάρτη ότι «πρέπει να πούμε στο λαό μας ότι θα εφαρμόσουμε μνημόνιο όποια κι αν είναι η συμφωνία». Μιλώντας στον ΑΝΤ1 τόνισε δε ότι «υπ’ αυτή την έννοια όποια συμφωνία και να έρθει είτε είναι η δική μας, είτε είναι του κ. Γιούνκερ είτε είναι μια ενδιάμεση που θα προσεγγίζει του κ. Γιούνκερ, δηλαδή των θεσμών, η κυβέρνηση θα πάρει επώδυνα μέτρα, θα εφαρμόσει μέτρα που ποτέ στην ιστορία της η Αριστερά δεν έχει εφαρμόσει». Η δήλωση αυτή προκάλεσε έντονη ενόχληση στο Μέγαρο Μαξίμου, λίγες μόλις ημέρες μετά την διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού από το βήμα της Βουλής, ότι δεν πρόκειται να υπογράψει νέο μνημόνιο.

Αξιοσημείωτη ήταν η αντίδραση του Δ. Παπαδημούλη, ενός από τα στελέχη της παλαιάς φρουράς του ΣΥΝ, ο οποίος ανέφερε (Real) ότι «για τις συνεχείς δηλώσεις του κ. Μητρόπουλου δεν θέλω αυτή την ώρα να κάνω κανένα απολύτως σχόλιο. Όταν περάσει η μπόρα, στην πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, έχω να πω αρκετά. Και κατ’ ιδίαν όταν τον δω, αλλά όχι τώρα»

Σε αυτό το κλίμα, εντύπωση προκάλεσαν την Τετάρτη και οι δηλώσεις του υπουργού Υγείας Π. Κουρουμπλή, ο οποίος είναι και ο μοναδικός προερχόμενος από το ΠαΣοΚ που κατέλαβε υπουργική θέση. Μιλώντας για την πρόθεση να διατίθενται μη συνταγογραφούμενα φάρμακα από σούπερ μάρκετ και εκτός φαρμακείων, ο κ. Κουρουμπλής μίλησε για «μια εμμονή που έχουν ορισμένοι από τους δανειστές, που θεωρούν ότι κατέχουν τη μοναδική αλήθεια και ότι μπορούν να δίνουν απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα». Τόνισε δε ότι η θέση του είναι πως τα ΜΥΣΥΦΑ πρέπει να διατίθενται από τα φαρμακεία και ότι στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους εκπροσώπους των δανειστών.

Παρά ταύτα, η δήλωση αυτή του υπουργού Υγείας προξένησε εντύπωση, καθώς η συγκεκριμένη πρόταση περιλαμβάνεται στο κείμενο που η ελληνική κυβέρνηση απέστειλε την προηγούμενη εβδομάδα προς τους δανειστές. Συγκεκριμένα, στις σελ. 22-23 του ελληνικού κειμένου αναφέρεται: «Η κυβέρνηση θα φέρει διάταξη με βάση την οποία το δίκτυο διανομής μη – συνταγογραφούμενων φαρμάκων θα επεκταθεί και θα επιτρέπει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες την πώληση τους και από ειδικά κατασκευασμένα τμήματα των σουπερμάρκετ. Επίσης θα ιδρυθεί σύστημα για την παρακολούθηση και τον έλεγχο ως -από τη μια- απαραίτητη συνθήκη για την διαχείριση μη-συνταγογραφούμενων φαρμάκων κάτω από την επίβλεψη του κατάλληλου εξειδικευμένου προσωπικού και από την άλλη την απαίτηση των αρμόδιων αδειών προκειμένου να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με τα αναγκαία αποθεματικά και τους κανόνες».