H αγάπη του ελληνικού κοινού για τη Σιλβί Γκιλέμ είναι δεδομένη. Τα τελευταία χρόνια είχαμε την τύχη να τη βλέπουμε σταθερά –στο Φεστιβάλ Αθηνών κυρίως αλλά και στο Μέγαρο Μουσικής –και πάντα έμοιαζε να μην τη χορταίνουμε. Μέσα από αυτό το πρίσμα, λοιπόν, η αποχαιρετιστήρια παράστασή της, το «Life in progress», την οποία είδαμε προ ημερών στο Ηρώδειο, δεν θα μπορούσε παρά να εξελιχθεί σε θρίαμβο για τη σουπερστάρ γαλλίδα χορεύτρια. Το κατάμεστο ρωμαϊκό ωδείο, με το κοινό να αποθεώνει όρθιο την πάλαι ποτέ «δεσποινίδα Οχι» στην τελευταία της υπόκλιση, είναι μια εικόνα που θα συντροφεύει ίσως για καιρό όσους την έζησαν. Κατά πάσα πιθανότητα, και την ίδια, μια που η χαρά στο πρόσωπό της ήταν έκδηλη.
Για το «αντίο» της στη σκηνή η 50χρονη Γκιλέμ επέλεξε ένα πρόγραμμα με χορογραφίες των Ακραμ Καν, Γουίλιαμ Φορσάιθ, Ράσελ Μάλιφαντ και Ματς Εκ. Εύστοχη η φράση της κριτικού του «Guardian» στον απόηχο των παραστάσεων της Γκιλέμ στο Sadler’s Wells, η οποία κάνει λόγο για ένα «πρόγραμμα που έχει σχέση περισσότερο με το ρίσκο παρά με τη νοσταλγία». Η ίδια έχει δηλώσει ότι θέλησε να αποσυρθεί όσο ακόμη η χαρά που παίρνει από τη δουλειά της είναι μεγαλύτερη από τον όποιο σωματικό πόνο. Για μία ακόμη φορά είπε «ναι» στην πρόκληση…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
