Η Αλεξάνδρα Κλάδη γεννήθηκε στη Ζάκυνθο κάποιον Δεκέμβρη. Για την ακρίβεια, σε κάποιο χωριό του νησιού. Σχέση ιδιαίτερη με τη μουσική δεν είχε –εννοούμε οικογενειακή παράδοση. Στο αυτοκίνητο του πατέρα της άκουγε λαϊκά του Στράτου Διονυσίου και ο παππούς της, βοσκός όντας, έπαιζε φλογέρα. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να αγαπήσει τη μουσική, να αρχίσει να ψάχνει μόνη της –η παρέα της στο γυμνάσιο δεν ακολουθούσε –και όταν στο λύκειο ανακάλυψε τους Pink Floyd κάπου εκεί όλα πήραν τον δρόμο τους.
Σπούδασε Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε με άριστα. Παράλληλα φοίτησε στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και απέκτησε τα πτυχία Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας με βαθμό άριστα. Ακόμη έκανε σπουδές στο πιάνο, στο όμποε και στο τραγούδι και αργότερα στη σύνθεση και στο film scoring. Καταπιάστηκε με διάφορα μουσικά όργανα όπως το ακορντεόν, το μαντολίνο και διάφορα μελωδικά κρουστά. Τελειώνοντας τις σπουδές της και έχοντας πάρει μέρος σε πολλές συναυλίες κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, κυρίως ως χορωδός στη φωνή της mezzo soprano, άρχισε να εστιάζει στον τομέα της μουσικής σύνθεσης αλλά και στη διδασκαλία της μουσικής.
Η επισήμως καθηγήτρια λοιπόν Αλεξάνδρα Κλάδη μάς συστήθηκε προσφάτως με το digital single «Στο Κολωνάκι», ένα χαρούμενο ποπ κομμάτι, με ρετρό και φολκ στοιχεία. Δροσερή και χαρούμενη σύνθεση που δείχνει παράλληλα και τη δίψα της για ζωή, χαρά, χαμόγελο.
«Πολλές φορές με έχουν απασχολήσει τα σημερινά κοινωνικά θέματα αλλά δεν έχω βρει τον τρόπο να καταπιαστώ με τέτοια ζητήματα. Στιχουργικά δεν ξέρω πώς θα μου βγει» σημειώνει η Αλεξάνδρα Κλάδη στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής» και συνεχίζει: «Σκέπτομαι πάντα αυτό που αρέσει σε μένα. Ο,τι υπάρχει γύρω μου και μου αρέσει το χρησιμοποιώ στη μουσική και στα τραγούδια μου. Είμαι ανοιχτή σε όλες τις επιρροές. Για αυτό και οι ενορχηστρώσεις μου πάνω στα ίδια κομμάτια αλλάζουν από καιρό σε καιρό».
Γράφει μουσική, τραγουδάει και ηγείται του προσωπικού της project αφού είναι η αρχηγός του συγκροτήματος και μάλιστα το κάνει και πολύ εύκολα. «Το απολαμβάνω, αγαπώ πολύ τα αγόρια μου. Το καλό είναι ότι είμαι μουσικός και συνεννοούμαστε ως μουσικός προς μουσικό. Δεν είμαι η τραγουδίστρια και η μπάντα της».
Η Αλεξάνδρα Κλάδη πειραματίζεται με την ποπ μουσική κουβαλώντας επιρροές τόσο από την indie pop και jazz σκηνή της Αμερικής όσο και από φολκ στοιχεία της επτανήσιας καταγωγής της. Ενα μείγμα ιδιαιτέρως εκρηκτικό και ξεσηκωτικό. «Δεν παραπονιέμαι με όσα έχω καταφέρει. Το νούμερο 1 είναι να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Μόνο έτσι θα είμαστε απόλυτα ευτυχισμένοι. Αν ο καθένας ήταν στο πόστο που του άρεσε, θα ήμασταν μια ευτυχισμένη κοινωνία. Από την άλλη, και οι συμβιβασμοί είναι μέσα στο παιχνίδι. Και εγώ θα ήθελα να ασχολούμαι μόνο με την μπάντα μου αλλά δεν είναι μόνο έτσι. Ισοσταθμίζεται όμως από την απόλαυση αυτού που κάνω».
Και αυτό που θέλει κυρίως να κάνει είναι να ανέβει στη σκηνή. «Ολοι οι μουσικοί περιμένουμε να ανέβουμε στη σκηνή και να παίξουμε. To live είναι ο σκοπός και η ουσία αυτού που κάνουμε». Και το κάνει όποτε μπορεί. «Ακόμη όμως δεν πιστεύω ότι έχω καταφέρει να φτιάξω εκείνο το κοινό που να με ακολουθεί. Προς το παρόν είναι σποραδικά τα live. Συνήθως ο κόσμος που με βλέπει με πετυχαίνει τυχαία. Εκεί εκτός από τα δικά μας τραγούδια παίζουμε από Beatles ως Elton John, τους αλλάζουμε τα φώτα. Διασκευές μέσα από το δικό μας πρίσμα».
Η ζωή της Αλεξάνδρας Κλάδη δεν είναι μόνο μουσική. Το 2011 κυκλοφορεί το πρώτο της μουσικό παιδικό παραμύθι με τίτλο «Φλώρα –Ακολουθώντας τη μαγική πυξίδα» από την Ελληνοεκδοτική, το οποίο τώρα βρίσκεται στην τρίτη έκδοση. Και τα σχέδιά της συνεχίζονται. «Ακολουθούν τα digital singles και στη συνέχεια το ολοκληρωμένο άλμπουμ που πρέπει να πω ότι το υλικό υπάρχει. Ετοιμάζω παράλληλα το δεύτερο παιδικό μου παραμύθι που περιλαμβάνει CD με παιδικά τραγούδια, «Λήδα η φυσαλίδα» ο τίτλος. Είναι όλο έμμετρο, ποίημα».
Το 24ωρο της Αλεξάνδρας Κλάδη είναι μουσική και συγγραφή παραμυθιών. «Θα ήθελα 100 ζωές για να κάνω αυτά που θέλω, από την άλλη όμως 100 ζωές θα ήταν και κατάρα», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει γυρίσει την πλάτη της στην πραγματικότητα. «Μπορεί να μην ξέρω κανέναν πολιτικό επειδή τους αποστρέφομαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω άποψη. Η εικόνα που έχω είναι ότι δεν θέλω να τους ακούσω. Από την άλλη, όμως, με απασχολεί πολύ η πρόνοια είτε για τους ανθρώπους είτε για τα ζώα. Τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης με ενοχλούν πολλά πράγματα στην ελληνική κοινωνία, που είναι πουριτανική και οπισθοδρομική. Η ελληνική κοινωνία ενδίδει πολύ στο κουτσομπολιό και στη μιζέρια. Ολο αυτό με κουράζει».
Διακοπές αυτό το καλοκαίρι για την Αλεξάνδρα Κλάδη δεν προβλέπονται. «Το καλοκαίρι το έχω για να κλείνομαι μέσα να γράφω. Τον Σεπτέμβρη στη Ζάκυνθο βοηθάω τους δικούς μου στο βιβλιοπωλείο που έχουν».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
