Ισχνή παραμένει σε μηνιαία βάση η μείωση του ποσοστού της ανεργίας, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά της εξακολουθούν να βρίσκονται σε πτωτική πορεία, επισημαίνει σε ανάλυσή της η Eurobank, υπογραμμίζοντας πως υπό τις παρούσες συνθήκες δεν είναι δυνατή μία γρήγορη ανάκαμψη στην αγορά εργασίας.
Δείτε ολόκληρη την ανάλυση της Eurobank
Δείτε ολόκληρη την ανάλυση της Eurobank
Σύμφωνα με τους αναλυτές της τράπεζας, «το ενδιαφέρον της κυβέρνησης είναι αναγκαίο να επικεντρωθεί όχι σε μάχες οπισθοφυλακών για τον περιορισμό του πολιτικού κόστους των μεταρρυθμίσεων αλλά στη διαπραγμάτευση της τελικής συμφωνίας για το χρέος και στην βελτίωση των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας».
Όπως αναφέρει η Eurobank σε ανάλυσή της, ένα ενθαρρυντικό σημάδι για την ελληνική οικονομία εμφανίζεται να είναι το γεγονός ότι τα μηνιαία στοιχεία καταδεικνύουν ότι το ελληνικό ποσοστό ανεργίας έχει εισέλθει σε πτωτική πορεία.
«Παρατηρούμε ότι σε σχέση με τον Μάρτιο του 2013 υπήρξε μια μείωση της τάξης των 0.4 ποσοστιαίων μονάδων (μείωση κατά 1,1 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το μέγιστο 27,9% του Σεπτεμβρίου 2013) και σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2014 η αντίστοιχη μείωση ήταν της τάξης των 0,1 ποσοστιαίων μονάδων (από 26,9% στο 26,8%)» τονίζουν σχετικά οι αναλυτές της τράπεζας.
Σημειώνουν δε ότι σε απόλυτα νούμερα τα αντίστοιχα ποσοστά μεταφράζονται σε 1274,8 χιλιάδες ανέργους (μείωση κατά 29,5 χιλιάδες σε σχέση με τον Μάρτιο του 2013 και μείωση κατά 1,5 χιλιάδες σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2014) και 3482,3 χιλιάδες απασχολούμενους (μείωση κατά 10 χιλιάδες σε σχέση με τον Μάρτιο του 2013 και αύξηση κατά 11,8 χιλιάδες σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2014).
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους της Eurobank, η διατήρηση του ποσοστού της ανεργίας στα δυσθεώρητα σημερινά επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για την ελληνική οικονομία.
«Εκτός από την εμφανή σπατάλη πόρων που συνεπάγεται η ύπαρξή του (υπάρχουν πόροι –στην προκειμένη περίπτωση εργατοώρες – οι οποίοι δεν χρησιμοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία) δύναται παράλληλα να δημιουργήσει κοινωνική αναταραχή, φτώχεια, μη ευσταθές και μη διατηρήσιμο ασφαλιστικό σύστημα (από ποια πηγή θα χρηματοδοτηθούν οι συντάξεις των ηλικιωμένων;) και μείωση της παραγωγικότητας μέσω της συνεχούς καταστροφής του ανθρώπινου κεφαλαίου (το αποτέλεσμα της «εκμάθησης από την εμπειρία» μειώνεται)» αναφέρουν σχετικά.
Και προσθέτουν πως «τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι και το γεγονός ότι η διατήρηση για εκτενές χρονικό διάστημα του ποσοστού της ανεργίας στα σημερινά υψηλά επίπεδα δύναται να μετασχηματίσει το κυκλικό μερίδιο της ανεργίας σε μερίδιο διαρθρωτικής ανεργίας».
Δηλαδή, εξηγούν ότι «αν υποθέσουμε ότι η εκτόξευση του σημερινού ποσοστού ανεργίας από το 7,3% (Μάιος 2008) στο 26,8% (Μάρτιος 2013) προήλθε κυρίως λόγω της βαθιάς ύφεσης, ένα μελλοντικό ισχυρό αναπτυξιακό μονοπάτι θα μπορεί πιο γρήγορα να μειώσει το ποσοστό της ανεργίας στην περίπτωση που η σύνθεση της παραμένει περισσότερο κυκλική παρά δομική».
