Κοπήκαν από χθες τα φτερά της κυβέρνησης που μέχρι προχθές πανηγύριζε για το πλεόνασμα και δήλωνε σίγουρη ότι φτάνει η στιγμή που οι δανειστές θα αναγκαστούν να τηρήσουν κι εκείνοι τις δεσμεύσεις τους, δηλαδή, ουσιαστικά, να ανοίξουν το διάλογο περί ελληνικού χρέους όπως προβλέπουν οι σχετικές αποφάσεις του 2012.
Αστεία πράγματα βεβαίως!…Αντίθετα, με το “καλημέρα” μετά την επιστροφή των αφεντικών, εκείνα έκαναν ευθέως ή δια της πλαγίας οδού σαφές ότι όχι μόνον δεν αναγνωρίζουν το πλεόνασμα, όπως τουλάχιστον το θέλει η κυβέρνηση να είναι, αλλά, επιπλέον, βλέπουν προβλήματα στο χρηματοδοτικό κενό, στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στο ζήτημα των τραπεζών και όχι μόνον.
Με άλλα λόγια, ο αέρας με τον οποίο προσπαθούσε η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την τρόικα έχει ήδη πάει περίπατο.
Και τώρα, λίγες εβδομάδες προ των διπλών εκλογών, στη Ν.Δ. και το ΠαΣοΚ βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι με το χάος που μπορεί να φέρει εις βάρος τους αυτή η στάση της τρόικας όσο πλησιάζουμε στις κάλπες, ειδικά δε αν το τέλος όλης αυτής της διαδικασίας αποδειχθεί να είναι, όπως πολλοί πιστεύουν, ένα νέο μνημόνιο είτε πριν τις διπλές εκλογές, είτε, το πιθανότερο, ανάμεσα σε αυτές και στις εθνικές εκλογές που, παρά τα όσα υποστηρίζουν στην κυβέρνηση, εισέρχονται κι αυτές στην τελική ευθεία.
Δυστυχώς όμως, τόσο για την ίδια, όσο, κυρίως, για τη χώρα, η κυβέρνηση επιμένει να ανέχεται αμίλητη αυτή τη συμπεριφορά της τρόικας, αντί να επιμείνει στις θέσεις της και να βάλει επιτέλους ένα φρένο στην καταστροφή.
Αλλά πώς να το κάνει τώρα, αφού δεν το έκανε από την πρώτη ώρα, ενώ αυτή ήταν η βασική συνθήκη με την οποία εξελέγη αφού πρώτα η Ν.Δ είχε πολιτευθεί επί δύο χρόνια εναντίον του μνημονίου; Δεν γίνεται.
Τώρα, το μόνο που γίνεται, είναι απλώς να περιμένει το τέλος που, πλέον, έρχεται μαζί με τα αφεντικά…
