ΛΟΝΔΙΝΟ
Η δυνατότητα κάποιου είδους αιώνιας ζωής είναι πιθανή, σύμφωνα με τον φυσικό Στίβεν Χόκινγκ, με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Ο 71χρονος επιφανής επιστήμονας, μιλώντας στην πρεμιέρα μιας ταινίας με θέμα τη ζωή του, τόνισε πως αν ο εγκέφαλος λειτουργήσει εκτός του ανθρώπινου σώματος, τότε είναι πιθανή η αιώνια ζωή.
«Ο εγκέφαλος είναι όπως ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή. Θεωρητικά, είναι εφικτό να «αντιγράψουμε», όπως ένα λογισμικό, τον ανθρώπινο εγκέφαλο σε ένα κομπιούτερ και να παρέχουμε με τον τρόπο αυτό ένα είδος μεταθανάτιας ζωής», επεσήμανε κατά τη διάρκεια του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Κέιμπριτζ ο βρετανός αστροφυσικός στην πρεμιέρα της ταινίας του Στίβεν Φίνιγκαν με τίτλο «Hawking».
«Ωστόσο, σήμερα αυτό με τις επικρατούσες συνθήκες, δεν είναι εφικτό. Θεωρώ πως η έννοια της συμβατικής ζωής μετά θάνατον είναι ένα παραμυθάκι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι», καταλήγει ο Χόκινγκ.
Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει και πριν από δυο χρόνια σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Guardian, εν όψει μιας διάλεξής του στο Λονδίνο με θέμα «Γιατί βρισκόμαστε εδώ;». «Θεωρώ τον εγκέφαλο ως έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος θα πάψει να λειτουργεί όταν χαλάσουν τα εξαρτήματά του. Και δεν υπάρχει Παράδεισος ή ζωή μετά θάνατον για χαλασμένους υπολογιστές», είχε πει το 2011. Αλλά, όπως φαίνεται, δυο χρόνια μετά βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το ενδεχόμενο αυτό.
Ταυτόχρονα με την ταινία, στις 30 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει και η αυτοβιογραφία του Χόκινγκ, με τίτλο «Το χρονικό της ζωής μου» (και σε ελληνική μετάφραση – εκδ. Τραυλός).
Ο Χόκινγκ το 1963, σε ηλικία 21 ετών, έμαθε ότι θα ζούσε «δύο έως τρία χρόνια ακόμη» καθώς η διάγνωση των γιατρών ήταν ρητή και κατηγορηματική: ασθένεια στους νευρώνες του σώματος, γνωστή ως νόσος Λου Γκέριγκ. Ωστόσο, το πείσμα και η θέληση του του επέτρεψαν να ζήσει όχι τρία, αλλά μισό αιώνα ακόμη, αν και η εξέλιξη της νόσου ήταν καταδικαστική για την καθημερινότητα του.
Η ασθένεια τού προκαλούσε τόσο μεγάλες δυσκολίες στην ομιλία και το 1985, εξαιτίας μιας τραχειοτομίας, έχασε ολοκληρωτικά την ικανότητα ομιλίας. Σήμερα επικοινωνεί μέσω μιας ειδικής συσκευής παραγωγής ομιλίας που κατασκευάσθηκε στο Κέιμπριτζ. Από το 1979 μέχρι το 2009 ο διακεκριμένος φυσικός κατείχε την έδρα του «Λουκασιανού καθηγητή Μαθηματικών» στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, μια έδρα που στο παρελθόν είχε και ο Ισαάκ Νεύτων, ο πατέρας της σύγχρονης φυσικής επιστήμης.
