Την Τρίτη ο Θεόδωρος Πάγκαλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, την κυβέρνηση, τους λόγους για τους οποίους δεν πήγε στο συμπόσιο του ΠΑΣΟΚ και τις απεργίες των καθηγητών.{{{ audio1 }}}
Για την προοπτική Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και τις ευρωεκλογές
«Βλέπω σήμερα στις εφημερίδες 10 όρους που βάζει στον Σαμαρά για κοινή πορεία. Θεωρώ ότι η πολιτική γίνεται με τέρμινα, δεν γίνεται με τις ηγεσίες που δεν έχουν να ασχοληθούν με κάτι. Στο ΠΑΣΟΚ έχουν μαζευτεί διάφοροι που θέλουν να δημιουργήσουν μια προσωπικότητα περί τον εαυτό τους, που δεν είναι σωστό κατά τη γνώμη μου. Ίδιον των πολιτικών είναι να μη δημιουργούν προσωπικότητα και να πάνε όλα χαμένα.
Το θέμα είναι τα προβλήματα επί των οποίων υπάρχει διαφωνία. Αυτά πρέπει να συζητήσουν με τον Σαμαρά και με τους υπόλοιπους οργανισμούς, φορείς και κόμματα που υπάρχουν στην κοινωνία και να τα συζητήσουν, από τη στιγμή που δεχόμαστε ένα ενιαίο πλαίσιο που είναι η αρχή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και της ύπαρξης της μικτής οικονομίας μέσα στο πλαίσιο της αγοράς. Από τη στιγμή που δέχεσαι αυτές τις αρχές, ανήκεις στην ίδια ευρύτερη παράταξη. Και κατά τη γνώμη μου, στις ευρωεκλογές, που δεν είναι εθνικές εκλογές για να δώσουν βουλευτές, θα πρέπει αυτές οι δυνάμεις να κατέβουν μαζί. Δεν έχω αντίρρηση αν βάζετε σ’ αυτή τη σκέψη ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. μαζί. Σας λέω ότι οι δυνάμεις που πιστεύουν στο ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρώπη και δεν λένε μια μέσα, μια έξω, μια από εδώ και μια από εκεί και που πιστεύουν στη μικτή οικονομία και έχουν εγκαταλείψει τις κομμουνιστικές φαντασιώσεις περί κράτους και μικτής οικονομίας, μπορούν να υπάρξουν μαζί.
Είμαστε σε μια περίοδο έντασης κοινωνικής, στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου. Και όταν λέω αυτό, δεν εννοώ γουναράδικα και φυσεκλίκια. Εννοώ εμφύλιο πόλεμο με παρέμβαση της πολιτικής στην οικονομία με τρόπο τέτοιο που καταστρέφει την οικονομία και δεν αφήνει τη χώρα να αναπτυχθεί. Λίγο το βουλώσανε και είδατε πώς αναπτύχθηκε ο τουρισμός! Αυτοί οι άνθρωποι που καίνε την Αθήνα και γράφουν στους τοίχους που καθάρισε ο δήμαρχος της πόλης… Γράφουν «Καμίνη, τοίχος δεν θα μείνει». Λένε ότι θα καταστρέφουν, διότι είναι πολιτικό το θέμα. Αυτός είναι λοιπόν ο εμφύλιος πόλεμος της δεκαετίας μας.
Δεν ενδιαφέρουν τα κόμματα. Θεωρώ ότι ο ψηφοφόρος στις ευρωεκλογές θα αναζητήσει μια συνολική λύση, με ευρωπαϊκή προοπτική. Και νομίζω ότι είναι αυτό που περιγράφω. Ποιος θα προτείνει το συνδυασμό αυτό, δεν το ξέρω ή ποιος θα φτιάξει μια τέτοια λύση. Σας λέω όμως ότι αν βρω μια τέτοια λύση θα την ψηφίσω, αλλά αν δεν την βρω, δεν ξέρω τι θα ψηφίσω…»
Για το ΠΑΣΟΚ και το μέλλον του
«Έχω γράψει επανειλημμένα σε πολλά άρθρα μου και όταν ήταν πρωθυπουργός ότι ο Σημίτης είχε κυρίαρχο στόχο, πριν την προετοιμασία της Ολυμπιάδας, την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, που είναι ένα πολύ σημαντικό έργο και προσέφερε μεγάλη υπηρεσία στην Ελλάδα. Και αυτό αρκεί για να είναι ένας πρωθυπουργός που προσέφερε έργο. Δεν τον θεωρώ αποτυχημένο συνολικά. Στη δεύτερη τετραετία, όμως, συμβιβάστηκε με όλους και με όλα και δεν έκανε καμία από τις μεταρρυθμίσεις που ο ίδιος επί χρόνια είχε διακηρύξει. Είχε γράψει βιβλία για την αλλαγή του κράτους, το πελατειακό κράτος…
Και ήρθε συντετριμμένος στις κάλπες και παρέδωσε το δαχτυλίδι στον Γιώργο Παπανδρέου, επειδή ήταν γιος του Ανδρέα! Εκτός αν μου βρείτε εσείς κάποιον άλλο λόγο… Μα γιατί προηγείται στις δημοσκοπήσεις; Για τον ίδιο λόγο που προηγείται η Φώφη Γεννηματά, επειδή είναι κόρη του Γιώργου Γεννηματά; Ή ο Σκανδαλίδης, που δεν ξέρω το λόγο; Ε, δεν είναι οι δημοσκοπήσεις κριτήριο για να προκηρύξεις την ηγεσία του κόμματος ή εκλογές… Θα έπρεπε να είναι ανοιχτή και αξιοσέβαστη δημοκρατική διαδικασία και μετά να βλέπαμε εάν θα επαληθεύονταν οι δημοσκοπήσεις. Του είπε «Γιώργο, πάρ’ το». Και εκείνος δεν κατάλαβε ότι το κόμμα του το έδωσε δανεικό. Χρησιδάνειο ήταν και όχι δωρεά. Και όταν κέρδισε τις εκλογές, μετά που τις έχασε, ο Σημίτης επέστρεψε και ήθελε συμμετοχή στα κομματικά πράγματα. Αλλά δεν την είχε και έτσι ενίσχυσε τον Βενιζέλο. Τώρα, τι ιστορία είναι αυτή που πρέπει να ανακατευτούμε, με τη χώρα να σπαράσσεται από την ανεργία και την ύφεση και να μην ξέρουμε πώς θα λύσουμε τα προβλήματα;
Εγώ θέλω το ΠΑΣΟΚ να έρθει και να πει: «Εδώ θα σταθούμε», για θέματα που επί δεκαετίες στέκουν. Οι σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους, οι αρμοδιότητες του προέδρου της Δημοκρατίας, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Υπάρχει θέμα με την παιδεία, που είναι διαλυμένη. Το φροντιστήριο έχει φτάσει στο Δημοτικό…»
Για τις απεργιακές κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ
«Αυτοί που υπερασπίζονται τη δημόσια παιδεία, υπερασπίζονται τα φροντιστήριά τους. Και τώρα θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά στους δρόμους, κατά των πραιτωριανών. Η επιστολή της ΟΛΜΕ λέει «βγείτε και πολεμήστε την κυβέρνηση, ή εμείς ή αυτοί». Κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης της χώρας! Ποιοι; Η Ρόζα, ο Τσίπρας και οι άλλοι. Ο Μπίστης, ο Φίλης – ξέρω κι εγώ πώς τους λένε αυτούς τους τυχάρπαστους που λένε «ή εμείς ή αυτοί» στον κόσμο και στα παιδιά λένε να βγουν στους δρόμους και να κάνουν εξέγερση. Μου θυμίζουν αυτούς τους μαύρους στην Αφρική που κάνουν ιδιωτικούς στρατούς με τα παιδάκια των εννέα ετών.
Είναι τερατώδες αυτό που έγραψε σήμερα η ΟΛΜΕ. Και μόνο γι’ αυτόν το λόγο θα έπρεπε να πάψει να υπάρχει η ΟΛΜΕ. Δυστυχώς που δεν έχουμε συνταγματικό δικαστήριο να παρέμβει και να τους πει «ρε μάγκες, τι κάνετε εδώ;». Λένε στα ανήλικα παιδιά που δεν έχουν ψήφο να διαλέξουν ανάμεσα σ’ αυτούς και στην κυβέρνηση της χώρας;
Ο καθηγητής με 800 ευρώ δικαιούται να πει στο παιδί «αύξησέ μου το μισθό»; Πόσα ιδιαίτερα κάνει; Ξέρετε κανέναν καθηγητή που να μην κάνει και δεν τα δηλώνουν και στην εφορία; Να μιλάμε ανοιχτά. Αυτά είναι σοβαρά θέματα και αυτά πρέπει να καθίσουμε να συζητήσουμε και να υπάρξει μια πορεία όσων δυνάμεων συμφωνούν σε αυτά τα βασικά σημεία και αυτή να είναι η πορεία της χώρας, με τις διαφωνίες και αντιρρήσεις που μπορεί να υπάρχουν.»
Για τους λόγους που δεν πήγε στο συμπόσιο του ΠΑΣΟΚ
«Επί 32 χρόνια βουλευτής, μου έλεγαν να μη συγκρούομαι και να μην τα λέω αυτά τα πράγματα. Και τώρα βγαίνουν διάφοροι τυχάρπαστοι τύποι από τη μπλογκόσφαιρα – κάτι ούφο – και τώρα μου λένε διάφορα. Μα, εσείς μου λέγατε να μην τα λέω! Για να κάνετε τη φοροδιαφυγή σας, για να κάνει η ΟΛΜΕ ιδιαίτερα… Τα έχω γράψει σε βιβλίο και έτσι βγήκε το «μαζί τα φάγαμε». Και είναι πολύ ενδιαφέρον. Να το διαβάσετε.
Σε ποιο συμπόσιο να πάω; Σε ποιους; Σε αυτούς τους αποτυχημένους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο μηχανισμός; Που τσακώνονται για το αν ο ήλιος θα είναι πράσινος ή πορτοκαλί; Αν θα λέγεται ΠΑΣΟΚ ή ΝΑΣΟΚ ή ΚΑΖΑΣΟΚ; Δεν θέλω να μιλήσω. Ό,τι έχω να τους πω, το λέω δημοσίως, σε όλο τον κόσμο. Στα στελέχη του αποτυχημένου συγκροτήματος που έγινε από 44% κάτω από το 10%, μονοψήφιο, δεν έχω να πω κάτι. Δεν με ενδιαφέρει να το πω, ούτε σε ηγέτες που το έφτασαν εκεί και είναι ο Σημίτης, ο Γ. Παπανδρέου και ο Βενιζέλος. Μαζεύτηκαν και αγκαλιάστηκαν και μας είπαν «ελάτε να πάμε μπρος». Τι εμπρός; Το μηχανισμό τους ενδιαφέρει να ελέγξουν και να διατηρήσουν, για να έχουν τα προνόμιά τους και ας με διαγράψουν επιτέλους, για να τελειώσει η αγωνία μου αν θα το κάνουν ή όχι. Μα δεν με έχει διαγράψει ποτέ κανείς! Ούτε από το ΚΚΕ δεν έχω διαγραφεί και έφυγα μόνος μου – και τώρα σκέφτομαι μήπως γυρίσω. Πώς τον λένε τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ; Πωπω… πώς καταντήσαμε. Ούτε το όνομα του γ.γ του ΚΚΕ να μην ξέρουμε…»
