Ωστέ έτσι λοιπόν: σύμφωνα με τον Σπίγκελ, η φτώχεια είναι ένα ψέμα στην Ελλάδα. Σχεδόν πέντε χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν αυτοκτονήσει τα τρία τελευταία χρόνια από την απελπισία. Οι άνεργοι δεν είναι στο 30% του πληθυσμού. Το ΑΕΠ της χώρας δεν έχει συρρικνωθεί κοντά στο ένα τέταρτό του από το 2009. Οι δρόμοι των ελληνικών πόλεων δεν έχουν γεμίσει ζητιάνους. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν αναζητούν καθημερινά τροφή στα συσσίτια. Οι επιχειρήσεις δεν κλείνουν η μία μετά την άλλη. Τα εισοδήματα όσων έχουν ακόμα δουλειά δεν καταβαραθρώθηκαν…
Όπως πάντοτε ήξεραν πολύ καλά να κάνουν, διαστρέφουν την πραγματικότητα: παίρνουν στοιχεία, τα παρουσιάζουν όπως βολεύει στις απόψεις τους, και δημιουργούν μια εικόνα που δεν υπάρχει. Είναι κι αυτό ένα παλιό, καλό χαρακτηριστικό της γερμανικής προπαγάνδας. Μετράνε έναν δήθεν ελληνικό πλούτο ουσιαστικά μόνον πάνω στα ακίνητα που, ούτως ή άλλως, έχουν απαξιωθεί πια σε βαθμό εξευτελιστικό. Ναι, η ελληνική οικονομία είχε ανέκαθεν το χαρακτηριστικό της σώρευσης στην ακίνητη περιουσία. Όμως αυτό, τι ακριβώς σημαίνει; Τίποτα, και το γνωρίζουν πολύ καλά. Απλώς είναι ο τρόπος τους να δώσουν «ηθική» νομιμοποίηση σε κάτι που δεν έχει: στην πολιτική που έχουν επιβάλλει. Αλλώστε, γι αυτό ο γάιδαρος που εμφανίζει στο εξώφυλλό του αυτό το άθλιο και προσβλητικό δημοσίευμα, δεν κουβαλάει στην πλάτη του… σπίτια, που πλέον, όχι πλούτος δεν είναι, αλλά παθητικό για τους κατόχους τους, αλλά κουβαλάει σακιά με χρήμα: που το είδαν λοιπόν αυτό το χρήμα;
Όμως, αφού λοιπόν η φτώχεια των Ελλήνων είναι ένα ψέμα, ας δούμε και μερικές αλήθειες για τους Γερμανούς. Αλήθειες που δεν τους βολεύουν και που έχουν καταστεί άβατο. Που θα ήταν αλήθεια αυτή η χώρα σήμερα αν οι εταίροι και «σωτήρες» μας, οι «φίλοι» μας οι Γερμανοί, δεν την είχαν ρημάξει με τον πόλεμο; Πόσος πλούτος καταστράφηκε – χώρια φυσικά τις αδιανόητες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές – από το «πέρασμά» τους από την Ελλάδα; Πότε έγιναν αυτά; Ούτε δύο γενιές πριν. Γιατί αυτά δεν μετράνε στην πορεία αυτού του τόπου; Γιατί το χρέος μας καθιστά «ένοχους» και «ψεύτες», «εγκληματίες», ενώ τα δικά τους αληθινά εγκλήματα έχουν σβηστεί από το χάρτη; Επειδή έχουν διαφορά λίγες δεκαετίες; Και γιατί ουδέποτε ανέλαβαν, τουλάχιστον ως προς την Ελλάδα, τις ευθύνες τους γι αυτά;
Αλλά δεν είναι μόνον οι ευθύνες του παρελθόντος. Είναι και του παρόντος: καλούν οι Ελληνες οικονομικοί εισαγγελείς Γερμανούς για τη Ζίμενς, και πέφτουν πάνω στην Ελλάδα ένα κάρο «σοβαρά» μέσα μιλώντας για «πολιτική» πράξη. Οι πρωταίτιοι των μεγαλύτερων και πιο μακρόβιων σκανδάλων διαφθοράς στην Ελλάδα, που της κόστισαν εκατοντάδες εκατομμύρια – από τη Ζίμενς μέχρι τα άρματα και πολλά άλλα – έχουν τύχει ασυλίας στη Γερμανία. Γιατί;
Δεν θα έπρεπε λοιπόν να μιλάνε όπως μιλάνε. Αυτή τη χώρα, την έκαψαν ζωντανή. Και τώρα, όχι απλώς κάνουν ότι έχουν ξεχάσει, αλλά επιτίθενται με τον πιο προκλητικό τρόπο. Διαλύουν, προσβάλλουν, ισοπεδώνουν. Γιατί; Γιατί έτσι τους βολεύει. Αυτό υπηρετεί τους εθνικιστικούς σκοπούς τους που όπλο τους είναι ένα νόμισμα που λειτουργεί καταστροφικά και ενάντια σε κάθε λογική – όχι ελληνική, αλλά διεθνή: η μισή Ευρώπη υποφέρει σήμερα, επειδή οι Γερμανοί έχουν απαγορεύσει κάθε εργαλείο νομισματικής πολιτικής και επιμένουν σε ένα ισχυρό νόμισμα που διαλύει τους άλλους και ωφελεί μόνον αυτούς.
Και δεν είναι μόνον οι χώρες που υποφέρουν: τους του λένε οι Αμερικανοί, τους το λένε οι Κινέζοι, τους το λένε όλοι οι διεθνείς, ακόμα και οι Γερμανοί σημαντικοί οικονομολόγοι, ότι αυτό που κάνουν είναι καταστροφικό. Αλλά επιμένουν. Επιμένουν γιατί γίνονται πιο ισχυροί καταστρέφοντας άλλους.
Και δεν τους φτάνει αυτό: πρέπει και να προσβάλλουν. Πρέπει και να ονομάζουν ψεύτη έναν λαό ολόκληρο που βλέπει να διαλύεται από την πολιτική τους και ο ίδιος και η χώρα του. Και δεν το κάνουν τίποτα ακραίοι: το κάνουν κάποια από τα πιο κεντρικά έντυπα του συστήματός τους, το κάνει ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών τους, ο οποίος έχει το θράσος να λέει δημόσια ότι εκείνοι είναι οι «καλοί μαθητές» και οι άλλοι είναι οι κακοί που τους ζηλεύουν: άραγε, πόσο κοντά και πόσο μακριά βρίσκεται αυτή η διάκριση, στον πυρήνα της, από εκείνη της άριας φυλής; Πόσο διαφορετικός είναι αυτός ο κάθετος διαχωρισμός;
Η Ελλάδα χρωστάει και φταίει που χρωστάει. Φταίει που δεν κατάφερε να οργανώσει ένα κράτος της προκοπής. Φταίει που έχτισε ένα σύστημα τόσο σαθρό και άδικο για τον ίδιο της τον εαυτό.
Όμως, αυτά για τα οποία φταίει η Ελλάδα, είναι ασύγκριτα λιγότερο σημαντικά, σε όλα τα επίπεδα, από εκείνα για τα οποία φταίει η Γερμανία. Όχι μόνον του χθες, αλλά, πλέον, και του σήμερα: γιατί, ξανά, θα τα διαλύσουν όλα.
Και κάτι ακόμα: ακόμα και ο Χίτλερ, όταν τελείωσε τη Βαλκανική εκστρατεία, στο λόγο του στο Ράιχσταγκ, μίλησε με τον πιο τιμητικό τρόπο για τους Ελληνες. Σήμερα, οι επίγονοί του είναι αυτοί που μας λένε όλους ψεύτες…
