Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος πρωτοκάθισε στον δημαρχιακό θώκο πριν από 15 χρόνια, όταν η ΝΔ ποντάρισε στον «φτερωτό γιατρό» της, όπως τον διαφήμιζε, για να εξασφαλίσει στις δημοτικές εκλογές του 1998 την τριπλέτα, που επιζητούσε για συμβολικούς λόγους, σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (για δεύτερη θητεία) στην Αθήνα, ο Χρήστος Αγραπίδης στον Πειραιά και ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος στη Θεσσαλονίκη επιβεβαίωσαν τις προσδοκίες.
Βουλευτής επί 17 συνεχόμενα χρόνια με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, είχε καθίσει για πρώτη φορά στα βουλευτικά έδρανα το 1981. Θητείες εν πολλοίς ανέφελες, όπως και οι πρώτες του ως δήμαρχος. Αλλά η τρίτη συνεχόμενη θητεία του στον δήμο δεν ξεκίνησε με καλούς οιωνούς.
Η Δικαιοσύνη ήλεγχε ήδη δύο οικονομικά σκάνδαλα, εκ των οποίων το ένα, ύψους άνω των 30 εκατ. ευρώ, απειλούσε τον δήμο με κατάρρευση και ενέτεινε φυσικά την κριτική της αντιπολίτευσης για τα πεπραγμένα των προηγούμενων δύο θητειών Παπαγεωργόπουλου.
Το καλοκαίρι του 2009 το σκάνδαλο της υπεξαίρεσης από τα ταμεία του Δήμου Θεσσαλονίκης, όπως γράφει «Το Βήμα», αγγίζει για πρώτη φορά τον ίδιο το δήμαρχο. Με ερώτησή τους προς τον πρωθυπουργό, επτά βουλευτές του ΠαΣοΚ καταγγέλλουν μάλιστα τον τότε υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Αντώνη Μπέζα ότι του προσφέρει σανίδα σωτηρίας.
Ο κ. Μπέζας, με υπουργική απόφαση που υπογράφει, ανάβει ουσιαστικά το πράσινο φως ώστε να εξασφαλίσει ο Δήμος Θεσσαλονίκης φορολογική ενημερότητα από την αρμόδια ΔΟΥ, η οποία δεν εγκρινόταν λόγω υπέρογκων οφειλών σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποζητεί απεγνωσμένα εδώ και μήνες την πολυπόθητη φορολογική έγκριση στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει δάνειο ύψους 19,5 εκατ. ευρώ και να αναπληρώσει έτσι τη «μαύρη τρύπα» που άνοιξε στα Ταμεία μετά την κατάχρηση.
Υψηλόβαθμα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας επιμένουν, παρ’ όλα αυτά, ότι «δεν υπάρχει θέμα Παπαγεωργόπουλου», όμως οι σχέσεις του «φτερωτού γιατρού» με το κόμμα έχουν ήδη υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη.
Τελικά ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος ανακοινώνει στις 23 Ιουνίου του 2010 ότι δεν θα διεκδικήσει το δήμο για τέταρτη θητεία στις εκλογές του Νοεμβρίου. Την προηγουμένη ο άλλοτε κραταιός δήμαρχος είχε συναντηθεί με τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, αλλά εκείνο το ραντεβού δεν ήταν ευχάριστο για κανέναν απ’ τους δύο. Ο αρχηγός, αυτή τη φορά, δεν του πρόσφερε τη στήριξη του κόμματος.
Βέβαια, στη συνέντευξη Τύπου που δίνει ο δήμαρχος για να ανακοινώσει την αποχώρησή του, θα πει ότι είχε πάρει την απόφασή του πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ξεκινούσε η τρίτη του θητεία, αλλά «έπρεπε να την κρατήσω μυστική, γιατί πάνω από όλα πρέπει να βάζουμε το καλό της Θεσσαλονίκης».
Έτσι κι αλλιώς η υποψηφιότητα του Κώστα Γκιουλέκα, ο οποίος θα χάσει τελικά από τον Γιάννη Μπουτάρη, έχει κλειδώσει ήδη από τον Μάιο, και η κόντρα που είχε ξεσπάσει στη Θεσσαλονίκη, μαζί με τις φήμες και τα ερωτήματα, για την εγκατάλειψη του «φτερωτού γιατρού» από το κόμμα του ήταν γνωστή σε όλους.
Ηταν μία ακόμη στροφή (αποδείχθηκε η πιο επικίνδυνη) στην καριέρα του αθλητή, που γεννήθηκε το 1947 στην Θεσσαλονίκη, για να αναδειχθεί στην ομάδα του Αετού σε σπουδαίο σπρίντερ, μέλος της ιστορικής τετράδας που έκανε τα κορίτσια να κατακλύζουν το Καυταντζόγλειο Στάδιο για να τον δουν να αγωνίζεται.
Παινευόταν πάντα για τους τίτλους του· έγινε αρκετές φορές πρωταθλητής Ελλάδος και Βαλκανιονίκης στα 100 μέτρα και κατέκτησε τρία ευρωπαϊκά μετάλλια. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976, μπήκε σημαιοφόρος της εθνικής ομάδας στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μόντρεαλ, αλλά τελικά δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού. Έτσι ολοκλήρωσε την καριέρα του στους στίβους, περνώντας σε άλλα αγωνίσματα.
Άλλωστε αθλητής ακόμα σπούδαζε στην οδοντιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκεί γνώρισε την συμφοιτήτριά του Ελένη Σωτηριάδου από ποντιακή οικογένεια της συμπρωτεύουσας, η οποία έμελλε να γίνει η γυναίκα της ζωής του.
Τις 50 ημέρες της δίκης στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η γυναίκα του βρισκόταν πάντα στα πρώτα έδρανα της αίθουσας, όπως έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν τον συνόδευε στις κοσμικές συγκεντρώσεις, όπου ως άρχοντες της πόλης, το ζευγάρι φρόντιζε να μην περνά απαρατήρητο.
Στους προσκεκλημένους του δήμου, ο δήμαρχος φρόντιζε πάντα τα στάνταρ της φιλοξενίας να είναι υψηλά και τα δώρα αξιοπρόσεκτα. Κάποιοι θυμούνται ακόμη το ασήκωτο πακέτο, με τα λευκώματα και τα άλλα αναμνηστικά, ανάμεσά τους ένα επίχρυσο κεφάλι του Μεγαλέξανδρου, από κοσμηματοπωλείο της συμπρωτεύουσας, που δώριζε μια περίοδο.
Λίγες ημέρες μετά την έναρξη της δίκης, στις 22 Σεπτεμβρίου 2012, ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος έγραψε στο προσωπικό του ιστολόγιο «Τα ψέματα τελείωσαν… τον λόγο έχει η ελληνική Δικαιοσύνη!». Σήμερα η φράση θα μπορούσε να διαβαστεί και ως χρησμός, όπως αυτοί που έδινε η Πυθία.
Στο βιογραφικό του σημείωμα, πάντως, που βρίσκεται αναρτημένο στη σελίδα του στο Facebook, οι Θεσσαλονικείς ενημερώνονται ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του «ανέδειξε την ενότητα, την αξιοπιστία, την αποφασιστικότητα και την αποτελεσματικότητα, σε κυρίαρχα στοιχεία της Δημοτικής Αρχής της Θεσσαλονίκης». Προφανώς, το δικαστήριο σχημάτισε την αντίθετη γνώμη. Και μάλιστα ισοβίως.
